Django Reinhardt
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Jean "Django" Reinhardt (23. januar 1910 – 16. maj 1953) bio je belgijski džez muzičar. Većinu mladosti proveo je u romskom naselju u blizini Pariza, svirao je violinu i gitaru i nastupao po pariskim plesnim dvoranama. Kada je napunio 18. godina, Reihardt je povrijeđen u požaru koji je zahvatio prikolicu u kojoj je živio sa svojom prvom ženom, tako da su dva prsta na njegovoj lijevoj ruci izgorjeli do te mjere da su se stopili u jedan. Hirurškom intervencijom, prsti su razdvojeni, ali ih više nije mogao koristiti za sviranje gitare. Odlučan da se nastavi baviti muzikom, Reinhardt je izumio novi način sviranja akorda za koji su mu bili dovoljna preostala tri prsta.
Godine 1934. s violinistom Stefanom Grapelijem osniva Quintet Hot Club de France, u kojem su nastupali i Reinhardtov brat Joseph, R. Chaput svirajući gitare i L. Vola svirajući bas. U tom periodu producirao je mnogo ploča i svirao s dosta američkih muzičara, kao što su Coleman Hawkins, Bennz Carter i Rex Stewart.
Početak Drugog svjetskog rata zatiče ga na turneji po Ujedinjenom Kraljevstvu, ali se on odmah vraća u Pariz, gdje ponovo osniva kvintet u kojem je Hubert Rostaing na klarinetu zamijenio Grapelija koji je ostao u UK. Za razliku od mnogih drugih Roma, koji su odvedeni u nacističke koncentracione logore i ubijeni, Reinhardt je rat preživio bez većih problema, a 1943. ponovo se oženio sa Sophie Ziegler, s kojom je imao i sina Babika Reinhardta, koji je također postao slavan gitarist.
Nakon rata, Reinhardt se ponovo udružuje sa Grapelijem u UK, i polaze ne turneju po SAD-u, gdje su bili uvodna tačka za Dukea Ellingtona i svirajući u Carnegie Hallu.
Godine 1951. povlači se u Samois na Seni, pored Fontainbleaua i živi preostale dvije godine života. Dana 16. maja 1953. imao je moždani udar od kojega je i premiunuo.
