“
|
- QADRİMNİ BİLMEZGE
- Bir gece qalıp bir bağçada sensiz,
- Tapmadım göñlümde tatlı bir duyğu.
- Bilakis, cürekni biyledi qayğı,
- Bilmiymen, şaymedi sağa da mensiz?
- Gül, şebboy, melevşe, zanbaqman tülpan,
- Cel tımıp, alaysı yuquğa dalğan.
- Ay tuvup, er şeyge bir kölge salğan,
- Közetliy bularnı aytuvlı Çolpan.
- Talğından eşitle isaqnıñ sesi,
- Külküden ziyade cırlavğa oşap.
- Sanırsıñ, matemli köp künler yaşap,
- Tasadan, qayğıdan qalmağan esi.
- Sevdigi baqıra başqabir daldan:
- -Qaydasıñ, cançığım, qaydasıñ sen? - dep.
- -Qayğırma, uç da kel, mındaman men, -dep.
- Baq, közüm! İbret al, sen de bu aldan.
- Süymek, ya süydürmek, insannıñ işi,
- Oğraşmaq bunıñçün, bir şeyden qaytmay,
- Çekkenin, körgenin kimsege aytmay,-
- Añlamaz bu sırını sersem bir kişi.
|
”
|