gòdnik
gòdnik (kaszëbsczi)
edicëjô| Przëpôdk | Pòjedińczô lëczba | Wielnô lëczba |
|---|---|---|
| nazéwôcz | gòdnik | gòdniczi |
| rodzôcz | gòdnika | gòdników |
| dôwôcz | gòdnikòwi | gòdnikòm |
| winowôcz | gòdnik | gòdniczi |
| nôrzãdzôcz | gòdnikã | gòdnikama |
| môlnik | gòdnikù | gòdnikach |
| wòłôcz | gòdnikù | gòdniczi |
wëmòwa:
znaczenia:
- (1.1) dwanôsti miesąc rokù w gregorijansczim kalãdôrzu.
zjinaka: òb. zestôwk
przëmiôrë:
syntaksa:
kòlokacëje:
synonimë:
antonimë:
krewnë:
frazeòlogòwé związczi:
etimòlogijô:
bôczënk: òb. téż stëcznik ~ gromicznik ~ strumiannik ~ łżëkwiôt ~ môj ~ czerwińc ~ lëpinc ~ zélnik ~ séwnik ~ rujan ~ lëstopadnik ~ gòdnik
dolmaczënk: