Эпифитсем

Эпифитсем (грек. ἐπι- — «ҫийӗнче» + φυτόν — «ӳсентӑҏан») — шӑтса ӳсекенсем е ялан ытти ӳсентӑрансем — форофитсем ҫинче ҫирӗпленсе ларнӑ, ҫав вӑхӑтрах форофитсенчен ним усси те илмен ӳсентӑрансем. Классикӑллӑ ҫӗр ҫинчи эпифитсемсӗр пуҫне, нумай тӗслӗ ытти шыв курӑкӗсен е шыври чечеклӗ ӳсентӑрансен эпифичӗсем пулса тӑракан шыв курӑкӗсем пур.

Эпифит тӗслӗхӗ

Вуламалли

• Арциховский В. М.,. Эпифиты // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
• Эпифиты — статья из Большой советской энциклопедии.