byw

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /bɪu̯/, /bɨ̞u̯/
• yn y De: /bɪu̯/
•  byw    (cymorth, ffeil)

Geirdarddiad

Celteg *biwos o'r ffurf Indo-Ewropeg *gʷih₃u̯ós, estyniad ar y gwreiddyn *gʷei̯h₃- ‘byw’ a welir hefyd yn y Lladin vīvus, yr Otheg qius (𐌵𐌹𐌿𐍃), yr Hen Roeg bíos (βίος) a'r Sansgrit jīva (जीव). Cymharer â'r Gernyweg byw, y Llydaweg bev a'r Wyddeleg beo.

Ansoddair

byw

1. Rhywbeth sydd a bywyd.

   Cred rhai pobl na ddylid allforio anifeiliaid byw.

2. Darllediad sydd i'w weld neu ei glywed wrth iddo ddigwydd.

   Gwnaeth y frenhines ei haraith ar deledu byw.

Termau cysylltiedig

• bywiog
• bywyd
• glöyn byw
• teledu byw
• ystafell fyw

Cyfieithiadau

Almaeneg: lebendig Cernyweg: byw Eidaleg: vivo Ffrangeg: vivant Gaeleg yr Alban: beò Groeg: ζωντανός (zontanós) Gwyddeleg: beo Iseldireg: levend

Llydaweg: bev Pwyleg: żywy Saesneg: alive, living Sbaeneg: vivo, vivente

Berfenw

byw

1. I fod a bywyd.
2. I drigo'n barhaol yn rhywle.

   Rydw i'n byw yng Nghaerdydd.

3. I oroesi neu parhau.

   Bydd yr atgofion yn byw am byth.

Termau cysylltiedig

• bywhau
• bywiocáu

Idiomau

• yn byw ac yn bydio

Cyfieithiadau

Ffrangeg: demeurer Saesneg: live

Cernyweg

Cynaniad

• /ˈbew/

Ansoddair

byw

1. byw

Sillafiadau eraill

• bew