caru
Cymraeg
Cynaniad
- yn y Gogledd: /ˈkarɨ̞/
- yn y De: /ˈka(ː)ri/
Geirdarddiad
Celteg *kar-o-, berf ansoddeiriol o'r ansoddair *karos ‘annwyl, hoff’ o'r gwreiddyn Indo-Ewropeg *keh₂- ‘annwyl, trachwantus’ a geir hefyd yn y Lladin cārus ‘annwyl; drud’, y Saesneg whore ‘putain’, y Latfieg kārs ‘blysig, trachwantus’ a'r Hindi kām (काम) ‘blys, trachwant’. Cymharer â'r Gernyweg kara, y Llydaweg karout a'r Wyddeleg car.
Berfenw
caru berf gyflawn ac anghyflawn (bôn: car-)
- Teimlo hoffter mawr tuag at rhywun neu rywbeth.
- Rwy'n dy garu di.
Cyfystyron
Gwrthwynebeiriau
Termau cysylltiedig
Cyfieithiadau
|
|