disgyn

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /ˈdɪsɡɪn/, [ˈdɪskɪn], /ˈdɪsɡɨ̞n/, [ˈdɪskɨ̞n]
• yn y De: /ˈdɪsɡɪn/, [ˈdɪskɪn]
  • ar lafar: /ˈdɪʃɡɪn/, [ˈdɪʃkɪn]

Geirdarddiad

Cymraeg Canol diskynn o'r Lladin dēscendere. Cymharer â'r Gernyweg diyskynna a'r Llydaweg diskenn.

Berfenw

disgyn berf gyflawn ac anghyflawn (bôn y ferf: disgynn-)

1. Mynd am i lawr.

   Ar ôl esgyn yr ysgol, bellach roedd yn rhaid ei disgyn.

2. Mynd o fan uchel i fan îs.

   Roedd yr awyren wedi disgyn o'r awyr.

Cyfystyron

• cwympo
• syrthio

Gwrthwynebeiriau

• esgyn

Termau cysylltiedig

• disgyniad

Cyfieithiadau

Saesneg: descend