obfity

obfity (Polnisch)

Adjektiv

Positiv	Komparativ	Superlativ
obfity	obfitszy	najobfitszy
Alle weiteren Formen: Flexion:obfity

Worttrennung:

ob·fi·ty, Komparativ: ob·fit·szy, Superlativ: naj·ob·fit·szy

Aussprache:

IPA: [ɔpˈfʲitɨ], Komparativ: [ɔpˈfʲitʃɨ], Superlativ: [najɔpˈfʲitʃɨ]

Hörbeispiele:

obfity^(Info), Komparativ: —, Superlativ: —

Bedeutungen:

[1] in großer Anzahl, Menge oder Intensität vorkommend; reichlich, reich, ergiebig, opulent, üppig, stark

Herkunft:

seit dem 15. Jahrhundert bezeugte lautliche Vereinfachung der älteren Form opłwity, die wahrscheinlich auf das urslawische *o(b)plъvati ‚umschwimmen; im Überfluss vorhanden sein‘ abstammt, das seinerseits eine Ableitung zu dem Verb *plъvati (polnisch pływać ^→ pl) ‚schwimmen‘ ist^[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] bogaty, bujny, dużny, hojny, liczny, suty

Gegenwörter:

[1] nieobfity

Beispiele:

[1] „Widać że okolica obfita we zboże, / I widać z liczby kopic, co wzdłuż i wszerz smugów / Świecą gęsto jak gwiazdy; widać z liczby pługów / Orzących wcześnie łany ogromne ugoru / Czarnoziemne, zapewne należne do dworu, / Uprawne dobrze nakształt ogrodowych grządek: / Że w tym domu dostatek mieszka i porządek.“^[2]

[1] „lasy gięły się i łamały pod obfitą okiścią,“^[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] obfite deszcze, obfite jedzenie

[1] obfity w coś

Wortbildungen:

[1] obficie, obfitość, obfitować

Übersetzungen

[1] ?

Deutsch: reichlich, reich, ergiebig, opulent, üppig, stark

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „obfity“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „obfity“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „obfity“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „obfity“

[*] Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2, Seite 466.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „obfity“

Quellen:

↑ Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1 , Seite 371.
↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 9.
↑ Henryk Sienkiewicz: Potop. Powieść historyczna. 2. Auflage. Tom I, Gebethner i Wolff, Warszawa 1888 (Wikisource) , Seite 11.

[1] Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1 , Seite 371.

[2] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 9.

[3] Henryk Sienkiewicz: Potop. Powieść historyczna. 2. Auflage. Tom I, Gebethner i Wolff, Warszawa 1888 (Wikisource) , Seite 11.

[1]

[2]

[3]