Goofy (w Gazetce Miki jako Hipolit Warkot) - postać fikcyjna ze studia Walta Disneya. Jego imię w tłumaczeniu oznacza głupkowaty.
Jego przyjaciółmi są Myszka Miki i Kaczor Donald (w komiksach rzadko go spotyka), z którymi wystąpił w wielu filmach. Jego pierwszy występ miał miejsce w 1932 roku w kreskówce „Rewia Mikiego”, gdzie pierwotnie nazywał się Dippy Dawg.
Historia
Goofy, jak zostało wcześniej wspomniane, po raz pierwszy pojawił się w filmie pt. "Rewia Mikiego". W szorcie tym Miki, Minnie, Horacy i Klarabella dawali pokaz tańca. Dippy Dawg, jak został nazwany pierwowzór Goofy'ego, siedział na widowni i nieustannie zakłócał występ, hałasując orzeszkami ziemnymi i głośno się śmiejąc, dopóki nie został znokautowany młotkami przez dwóch innych widzów. Był starcem o białej brodzie, niezbyt podobnym do obecnej wersji bohatera, ale już wtedy dał się poznać jego śmiech. Znacznie młodszy Dawg wystąpił w kreskówce "Komiczne przyjęcie" z tego samego roku, jako gość imprezy i przyjaciel Mikiego.
- Dippy Dawg pojawił się w czterech filmach w 1932 roku i w dwóch w 1933. Po swoim siódmym występie w krótkometrażówce "Na rzecz sierot" zyskał imię Goofy i stał się regulatnym bohaterem, jako "dodatek", wraz z Donaldem i Kwarellą Dziobak.
"Warsztat samochodowy Mikiego" (1935) był pierwszym szortem, w którym wystąpiło słynne potem trio: Miki, Donald i Goofy. Narracja tego typu filmów skupiała się na problemach każdego z bohaterów, jako że wszyscy mieli swój odrębny styl komediowy. Za najważniejsze animacje z tej serii są uznawane: "Czyściciele zegarów" (1937) oraz "Przestraszone duchy" (1937).
W miarę czasu twórcy zmniejszali rolę Mikiego na rzecz jego przyjaciół. Powód był prosty: wybuchowy Donald i żyjący własnym życiem Goofy stanowili lepszy punkt wyjścia dla gagów; nijaki osobowościowo Miki niezbyt pasował. W pewnym momencie stał się niepotrzebny.
"Traperzy z północy" (1938) był pierwszym filmem, w którym wystąpił duet Goofy i Donald. Miki powrócił w krótkometrażówce "Wielorybnicy" z tego samego roku, ale była to ostatnia kreskówka lat trzydziestych, w których wystąpiło trio.
Pierwszym solowym szortem Goofy'ego był "Goofy i Wilbur" (1939), w którym łowił ryby z pomocą konika polnego.
W 1939 roku Pinto Colvig pokłócił się z Waltem Disneyem i odszedł ze studia, zostawiając Goofy'ego bez głosu. Według Leonarda Maltina właśnie to było powodem stworzenia kreskówek z lat 40., w których bohater nie miał za wiele do mówienia, mówił za to narrator. W serii tej Goofy niezręcznie demonstrował, jak wykonywać określone czynności, od jazdy na nartach, przez grę w piłkę nożną, po jazdę konno. Filmy z serii "Jak" tak dobrze się przyjęły, że stały się podstawowym formatem. Dzięki serii przestał być niezdarnym przygłupem i stał się everymanem.
Colvig powrócił do studia w 1944 roku i wznowił podkładanie głosu Goofy'emu.
W latach 50. fabuła kreskówek z Goofy'm opowiadała o trudnościach życia codziennego: problemach małżeńskich, diecie, rzuceniu palenia, kłopotach w wychowywaniu dzieci. Sam Walt Disney wpadł na ten pomysł. Co ciekawe, w filmach tych Goofy nie był nazywany swoim prawdziwym imieniem. W dialogach mówiono o nim per "George Geef", miał też wiele innych nazwisk, jak pan Walker czy pan X. Ponadto w krótkometrażówkach z lat 50. Goofy był bardziej inteligentny, miał mniejsze oczy i czasami zupełnie inny głos. Czasem brakowało mu nawet opadających uszu, zewnętrznej pary zębów i białych rękawiczek.
Ostatnim występem Goofy'ego w złotej erze była "Autostradofobia"; później wycofano się z umieszczania w filmach tej postaci, ze względu na jej spadającą popularność, a także śmierć Pito Colviga. W szorcie tym po raz ostatni można zobaczyć Goofy'ego jako everymana- od lat 80. przedstawia się go głównie w tradycyjny sposób.
W latach 90. Goofy wystąpił we własnym serialu „Goofy i inni”, gdzie jest przedstawiany jako wdowiec wychowujący jedynego syna Maxa w miasteczku Spoonerville. Jest sąsiadem Pete'a, z którym często wchodzi w konflikty. Powstały jego dwie filmowe kontynuacje: „Goofy na wakacjach” i „Goofy w college'u”.
Wygląd
Goofy jest postacią antropomorficznego psa o czarnej sierści z jasnym pyskiem. Ma długie zwisające uszy i oczy z czarnymi źrenicami. W ekranizacjach ma pomarańczowy golf, czarną kamizelkę i niebieskie spodnie, na rękach białe rękawiczki, a na głowie zielony kapelusik. W komiksach jego golf zmienia kolor na czerwony, a kapelusz jest niebieski. W serialu Goofy i inni nie ma czapki, nosi różową muchę i turkusowe spodnie.
Cechy
Jest zawsze chętny do pomocy, choć często także naiwny i fajtłapowaty (choć zdarza mu się zabłysnąć inteligencją). Często bywa roztargniony i dziecinny. Mimo ciągłych wpadek, jest beztroski i patrzy na życie przez pryzmat różowych okularów. Ma charakterystyczny śmiech przypominający rechot.
Optymizm i nikła inteligencja bohatera są powodem irytacji wielu osób z jego otoczenia, m. in. Mikiego, Donalda czy syna Goofy'ego, Maxa. Mimo wszystko Goofy jest niezwykle pomocny i opiekuńczy wobec swoich bliskich.
Jak na ironię, bohater jest świadomy swojej tępoty i choć kocha siebie, czasem stara zachowywać się dojrzale. Przykładowo, w filmie "Goofy na wakacjach" Max oszukuje swojego ojca, żeby dostać się na koncert w Los Angeles. Po odkryciu prawdy Goofy zasmucił się, że jego syn ma tak niskie o nim mniemanie. To jedna z nielicznych sytuacji, gdy pokazał prawdziwy gniew.
Jednocześnie Goofy jest świetnym sportowcem, co pokazał w serii kreskówek pt. "Jak...". Jest także na tyle inteligentny, by samotnie wychowywać Maxa. Potrafi również być surowy.
Rodzina
Rodzina Goofy’ego jest bardzo duża, lecz mało znana czytelnikom komiksów. Wielokrotnie Goofy odkrywał na swoim strychu wynalazki i przedmioty swoich przodków – był to m.in. latający dywan, stary zegarek czy parasol przenoszący do świata alternatywnego. W filmach i w serialu występuje syn Goofy’ego – Max Goof (w kreskówkach występował Goofy Junior - pierwowzór Maxa). W komiksach natomiast występuje jego siostrzeniec Gilbert, bardziej podobny do Goofy’ego niż Max. Znani są też: praprawujek James Guf 001 (Twardziel), prapraprawujek Gufivarius, babcia Goofiego – Goofonia, wujkowie Goofomir, Gufus Chip, Gufoniusz, Gufold, Gufon Łazik i Gufek (Gufunga), ciocia Genogufa oraz kuzyni Gufon Gapa (ze strony ciotki), Twin Goofs, Indiana Goofs, Goofinsky, O’Goof, Guferfield, Goofinson oraz McGoofon. W kreskówkach i komiksach z roku 1950 nazywa się George G. Geef i przedstawiały go jako głowę rodziny, pojawiała się również jego żona (jej imię nie jest znane; nigdy jej twarz nie była widoczna), która później zmarła lub zginęła w nieznanych okolicznościach. W późniejszych serialach, filmach i obecnych komiksach Goofy jest więc przedstawiany jako wdowiec.