Δαμάσκιος
Ο Δαμάσκιος (458-πρώτο ήμισυ του 6ου αι.) ήταν ο τελευταίος σχολάρχης της Νεοπλατωνικής Σχολής των Αθηνών[1][2] και σημαντικός νεοπλατωνικός φιλόσοφος, που ασχολήθηκε με τα βασικά ζητήματα της οντολογικής ιεραρχίας, της σχέσης του όντος με το εν και της θέσης της ψυχής μέσα στην οντολογική αλυσίδα.
Δαμάσκιος | |
---|---|
Παρατσούκλι | Ο τελευταίος των Νεοπλατωνιστών |
Γέννηση | 458 μ.Χ. Δαμασκός, Συρίας |
Θάνατος | 538 μ.Χ. |
Περιοχή | Ελληνική φιλοσοφία |
Σχολή | Νεοπλατωνισμός |
Επιδράσεις | Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Πλωτίνος, Πρόκλος, Χαλδαϊκοί Χρησμοί, Ισιδωρος, Ερμείας, Μαρίνος, Ορφισμός. |
Επηρέασε | Σιμπλίκιο |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Δαμασκό της Συρίας, από όπου έλαβε και το όνομά του[2]. Το συριακό του όνομα είναι άγνωστο. Φοίτησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ρητορική με τον Θέωνα και φιλοσοφία με τον Ερμεία, τον Αμμώνιο και τον Ηλιόδωρο. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου ήταν μαθητής του Μαρίνου, του Ζηνόδωτου και του Ισίδωρου, τον οποίο και διαδέχθηκε στην διεύθυνση της Νεοπλατωνικής Σχολής των Αθηνών το 515 περίπου. Έκλεισε τη Σχολή γιατί εκδιώχθηκε από τον Ιουστινιανό τον Μέγα το 529[2]. Μαζί με τους μαθητές του Σιμπλίκιο, Ευλάμπιο τον Φρύγα, Πρισκιανό τον Λυδό, Ερμεία και Διογένη από τη Φοινίκη και Ισίδωρο τον Γαζαίο, εγκαταστάθηκαν στην Αυλή του Πέρση βασιλιά Χοσρόη [3]. Στη συνέχεια λέγεται ότι μετέβη μαζί με τους έξι προαναφερθέντες μαθητές του στην Αιγυπτιακή όαση Σίβα, όπου λειτουργούσε το ιερό του Άμμωνα Δία, συνεχίζοντας τη φιλοσοφική τους δράση.[4][1].
Έργο
ΕπεξεργασίαΤο κυρίως σύγγραμμά του ονομάζεται Απορίαι καὶ λύσεις περὶ τῶν πρώτων ἀρχῶν[5] στο οποίο επικεντρώνεται σε οντολογικά μεταφυσικά ερωτήματα και υποστηρίζει ότι το "Εν" (ο Θεός) (έτσι όπως το εννοεί ο Πλωτίνος και ο Πρόκλος) συνδέεται με το "Ον" και τον "Νου", και ότι δεν είναι κάτι απόλυτο σε έναν ανώτερο κόσμο[1]. Σώζεται ακόμα το σύγγραμμα Εις τον Πλάτωνος Παρμενίδην απορίαι και λύσεις[2]. Άλλα έργα του Δαμάσκιου είναι κυρίως σχόλια σε έργα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα:
- Σχόλιο στον Φαίδωνα του Πλάτωνα
- Σχόλιο στον Φίληβο του Πλάτωνα
Ανάμεσα στα χαμένα του έργα είναι:
- Σχόλια στον Τιμαιο, τον Αλκιβιάδη Α´ και άλλους πλατωνικούς διαλόγους.
- Σχόλια σε αριστοτελικά έργα.
- Η Ζωή του Ισίδωρου.[6]
- Λόγοι Παράδοξοι.
Ένα επίγραμμά του σώθηκε στην Παλατινή Ανθολογία (VI 553)[7] και την Ανθολογία του Πλανούδη[8]. Από τον Πάτον, θεωρείται ότι το επίγραμμά του ανήκε στη συλλογή Κύκλος των νέων επιγραμμάτων του Αγαθία[9].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Η εγκυκλοπαίδεια του Πλάτωνα, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμος 4, σελ. 356, Αθήνα 1999
- ↑ Βιβλιοθήκη - Ελευθεροτυπία, 14 Μαϊου 1999
- ↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Damascius". Encyclopædia Britannica 7 (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 783–784
- ↑ Sara Ahbel-Rappe, Damascius' Problems and Solutions Regarding First Principles, (New York, 2010) (OUP USA American Academy of Religion - Texts & Translation).
- ↑ Athanassiadi, Polymnia (1999). Damascius. The Philosophical History. Athens: Apamea Cultural Association. σελ. 403. ISBN 9608532523.
- ↑ Anthologia graeca ad fidem codicis olim palatini, nunc parisini ex apographo Gothano, Friedriclibraria Dyckiana, 1817h Jacobs
- ↑ Hieronymi de Bosch Observationum et Notarum in Anthologiam Graecam volumen alterum quod indices continet, opus Boschii morte interruptum David Jacobus van Lennep absoluit, Ultrajecti e typographia J. Altheer, 1822, σελ 1015
- ↑ The Greek Anthology, W.R. Paton, Vol. II, σελ. 528, Published by W. Heinemann (London), G.P. Putnam's sons (New York) 1915 (έκδοση 1925)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Χρ. Τερέζης, Ύπαρξη και ουσία κατά τον Δαμάσκιο. Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση, τευχ. 10, σελ. 168 - 179, 1993[νεκρός σύνδεσμος]
- Δαμάσκιος από την Εγκυκλοπαίδεια του Πλάτωνα, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού[νεκρός σύνδεσμος]
- Βιβλιοθήκη - Ελευθεροτυπία, 14 Μαΐου 1999
- Ο θάνατος των φιλοσόφων και η συνέχεια της φιλοσοφίας, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Φιλοσοφία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |