Διέππη

Η Διέππη (γαλλικά: Dieppe‎‎) είναι πόλη της Γαλλίας στην περιοχή της Νορμανδίας και στο διαμέρισμα Σεν-Μαριτίμ (Seine-Maritime). Οι κάτοικοί της ανέρχονταν, κατά την απογραφή του 1999, σε 81.419, περιλαμβανομένων και των πέριξ αστικών περιοχών. Οι κάτοικοί της αποκαλούνται Διεππιέζος, (γαλλικά: Dieppois‎‎) και Διεππιέζα (γαλλικά: Dieppoise‎‎).

Διέππη
Έμβλημα
Διέππη 49°55′30″N 1°4′30″E
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	canton of Dieppe-Est
Διοίκηση
• Mayor of Dieppe	Sébastien Jumel (από 2008)
Έκταση	11,67 km²
Υψόμετρο	6 μέτρα, 0 μέτρο και 94 μέτρα
Πληθυσμός	28.358 (1  Ιανουαρίου 2021)
Ταχ. κωδ.	76200 και 76370
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Άποψη της Διέππης

Σύντομη ιστορία

Η πρώτη αναφορά της Διέππης γίνεται τον ενδέκατο αιώνα. Αναφέρεται έκτοτε με τις ονομασίες Deppae (1015-1029), Dieppa (1030), και κατά τον 12ο αιώνα ως Deppa, Deupa και Diopa ως μικρός αλιευτικός οικισμός. Η ονομασία πιθανόν να αποδόθηκε από τους Βίκινγκς το 910, όταν έφτιαξαν στο στόμιο του μικρού αλλά βαθέος ποταμού Τέλλα (Tella) μια πρόχειρη εγκατάσταση και την ονόμασαν Djupr (βαθεία).

Αποτέλεσε συνεχώς διεκδικούμενη περιοχή κατά τον εκατονταετή πόλεμο. Ύστερα από την επικράτηση του Λουδοβίκου του ΧΙ, οι "πειρατικές" δραστηριότητες των κατοίκων βρήκαν υποστήριξη, καθώς ο βασιλιάς ήθελε να δημιουργήσει μια σειρά από σημαντικούς λιμένες στη Μάγχη. Ομοίως ο βασιλέας ενθάρρυνε την οργάνωση εξερευνητικών ταξιδιών και το 1488 ο εξερευνητής Ζαν Κουζέν (Jean Cousin) ξεκινώντας από τη Διέππη βρήκε τη δίοδο μεταξύ Αφρικής - Ινδικού Ωκεανού και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος που έπλευσε σε αυτόν. Τον 16ο αιώνα η πόλη έφθασε στο απόγειό της, λόγω των έντονων λιμενικών δραστηριοτήτων της.

Τον 16ο αιώνα η πόλη αποκτά μια σχολή χαρτογραφίας, η οποία υπό τη διεύθυνση του Γάλλου χαρτογράφου Πιέρ Ντεσελιέ (Pierre Desceliers) απέκτησε μεγάλη φήμη ανάμεσα στους τοπικούς ευκατάστατους εφοπλιστές της εποχής, όπως ο Ζαν Ανγκό (Jehan Ango), ο οποίος εξόπλισε σκάφη προς τη Νέα Γη, τη Βραζιλία, τις Αντίλλες και την Αφρική. Καθώς οι τότε θαλασσοκράτειρες δυνάμεις Ισπανία και Πορτογαλία αντιτίθονταν σφοδρά σε παρόμοιες δραστηριότητες, ο Ανγκό μετέτρεψε τα σκάφη του σε πειρατικά, εν ονόματι της ελεύθερης ναυσιπλοΐας. Ο πλέον γνωστός πλοίαρχός του ήταν ο Ζαν Φλερί (Jean Fleury), ο οποίος αιχμαλώτισε πληθώρα από ισπανικά γαλιόνια, πριν συλληφθεί και αποκεφαλιστεί κατ' εντολή του Καρόλου Κουίντου. Η Διέππη αποτελούσε το σημαντικότερο λιμένα της Γαλλίας κατά τον 17ο αιώνα, ενώ 300 άποικοι που επρόκειτο να μεταβούν στη Νέα Γαλλία (όπως είχε αποκληθεί το παράκτιο κυρίως τμήμα του Καναδά) απέπλευσαν από τη Διέππη στις 23 Ιουλίου 1632. Η πόλη υπέστη πλήγμα όταν, ύστερα από το Έδικτο της Νάντης το 1685 περίπου 3.000 κάτοικοί της, ως Ουγενότοι, αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό.

Το 1694 η πόλη υπέστη άγριο βομβαρδισμό από τον Ολλανδοβρετανικό στόλο και καταστράφηκε ολοσχερώς. Το 1696 ανακατασκευάστηκε και μετατράπηκε σε αλιευτικό και παραθεριστικό οικισμό. Μολονότι διέθετε όμορφες παραλίες τα κύματα που ξεσπούσαν σε αυτές αποθάρρυναν τους παραθεριστές από την κολύμβηση σε αυτές, έως το 1806, οπότε η εκκεντρική Δούκισσα ντι Μπερί έκανε εκεί το μπάνιο της. Η ίδια ενθάρρυνε την ανακατασκευή του Petit-Théatre, του μικρού δημοτικού θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε αρκετές φορές ο Καμίγ Σαιν-Σανς (Camille Saint-Saëns).

Προς τα τέλη του 19ου αιώνα η Διέππη έγινε δημοφιλές παραλιακό θέρετρο για τους Βρετανούς καλλιτέχνες, όπως ο Άρθουρ Σάιμονς (Arthur Symons), στον οποίο άρεσε να ενημερώνεται εκεί για τις γαλλικές τάσεις της αβάν-γκαρντ και παρέμενε πολλές φορές για πολλές εβδομάδες στη Διέππη.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έλαβε χώρα μια ιδιαίτερα αιματηρή μάχη, που έγινε γνωστή ως "Επιδρομή της Διέππης" (Dieppe Raid). Στις 19 Αυγούστου 1942 άνδρες της 2ης Καναδικής Μεραρχίας Πεζικού με διοικητή τον υποστράτηγο Ρόμπερτς (J.H. Roberts) συνεπικουρούμενοι από άλλες συμμαχικές μονάδες, κυρίως Βρετανούς κομάντο, προσπάθησαν να αποβιβαστούν στη Διεππη, με στόχο να καταλάβουν για μικρό χρονικό διάστημα την πόλη, να συλλέξουν πληροφορίες και να "προκαλέσουν" τη Λουφτβάφε σε αερομαχίες. Η απόπειρα σημείωσε παταγώδη αποτυχία, στοιχίζοντας στους Συμμάχους 1.400 νεκρούς, περίπου 2.000 αιχμαλώτους (κυρίως Καναδούς) Η Διέππη απελευθερώθηκε σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, την 1η Σεπτεμβρίου 1944, από την ίδια μονάδα που είχε πραγματοποιήσει την αποτυχημένη απόπειρα. Το 1946 η ως τότε ονομαζόμενη πόλη Λεζέ Κόρνερ (Léger Corner) του Καναδά μετονομάστηκε σε Διέππη, τιμώντας τους νεκρούς και αιχμαλώτους Καναδούς της επιδρομής της Διέππης το 1942.

Μεταφορές

Στη Διέππη υπάρχει σταθμός των Γαλλικών σιδηροδρόμων (SNCF) με τακτικά δρομολόγια προς Ρουέν και Παρίσι (σταθμός Σεν - Λαζάρ). Οι Γαλλικοί σιδηρόδρομοι χρησιμοποιούν λεωφορειακή σύνδεση της Διέππης από/προς την Γκιζόρ.

Η εταιρεία Transmanche Ferries/LD Lines πραγματοποιεί δύο δρομολόγια φέρι προς Νιουχέιβεν ημερησίως. Η γραμμή της Hoverspeed με τρία δρομολόγια προς Νιουχέιβεν ημερησίως καταργήθηκε το 2004.

Αξιοθέατα

Από τον βομβαρδισμό του 1694, που κατέστρεψε την πόλη, διασώθηκε το Κάστρο της Διέππης (Château de Dieppe), αποτελώντας σήμερα σημαντικό αξιοθέατο, καθώς έχει μετατραπεί σε μουσείο και εκθεσιακό χώρο, με πολύ γραφικό τον χώρο της εσωτερικής του αυλής. Εκτίθενται χειροτεχνήματα από σκαλιστό ελεφαντόδοντο, δαντέλες (για τις οποίες η Διέππη φημιζόταν πολύ στο παρελθόν), καθώς και τα έπιπλα και πολλά χειρόγραφα του συνθέτη Καμίγ Σαιν-Σανς.

Στην πλατεία Καναδά κοντά στο κάστρο υπάρχει επίσης ένα μνημείο στο οποίο υπογραμμίζεται η στενή σχέση της Διέππης με τον Καναδά. Τα γεγονότα που καταγράφονται εκεί ξεκινούν από τις αρχές του 16ου αιώνα και τελειώνουν με την επιδρομή της Διέππης. Στη βάση του μνημείου υπάρχει χαραγμένη η φράση "nous nous souvenons" (Θυμόμαστε). Στην περιοχή της Διέππης υπάρχει, επίσης, το Καναδικό στρατιωτικό νεκροταφείο.