Η θερινή ώρα (αγγλικά: Daylight Saving Time, 'DST', μτφ: Ώρα Οικονομίας Ηλιακού Φωτός) είναι η αλλαγή της ώρας που ένα κράτος διαλέγει να υιοθετήσει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα του έτους. Η αλλαγή αυτή γενικά είναι κατά μία ώρα μπροστά από την ηλιακή ώρα. Βασίζεται σε ένα σύστημα που σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας. Σε Ελλάδα και Ευρώπη, η θερινή ώρα εφαρμόζεται την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, για 7 μήνες, και η χειμερινή (ή ηλιακή ώρα) ξεκινάει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, με εφαρμογή για 5 μήνες.

Στην αρχή εφαρμογής της θερινής ώρας (άνοιξη), τα ρολόγια διορθώνονται ώστε να δείχνουν μια ώρα μετά την πραγματική.
Στο τέλος εφαρμογής της θερινής ώρας (φθινόπωρο), τα ρολόγια διορθώνονται μια ώρα πίσω ώστε να δείχνουν την πραγματική ώρα.

Σήμερα το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιεί την εναλλαγή ώρας αποτελεί μειοψηφία, καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν. Άλλες την έχουν καταργήσει ή σχεδιάζουν την κατάργηση του μέτρου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να σταματήσει την εναλλαγή ώρας το 2021, δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε κράτος-μέλος να επιλέξει ανεξάρτητα τη μονιμοποίηση της θερινής ή τη χειμερινής ώρας.[1][2] Στην Ελλάδα η σχετική διαβούλευση αναβλήθηκε επ' αόριστον καθώς συνέπεσε με την υγειονομική κρίση του κορωνοϊού.

Η πρώτη αναφορά που υπάρχει για χρησιμοποίηση της θερινής ώρας ήταν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο (Benjamin Franklin) σε γράμμα του που δημοσιεύθηκε σε γαλλική εφημερίδα. Σε αυτό το γράμμα δεν υπάρχει αναφορά για αλλαγή της ώρας αλλά πρόταση να ξυπνούν οι άνθρωποι μία ώρα νωρίτερα!

Η πρώτη φορά που προτάθηκε το ζήτημα σοβαρά ήταν από τον Γουίλιαμ Γουίλετ (William Willett) στο άρθρο του «Waste of Daylight» που δημοσιοποιήθηκε το 1907 αλλά τελικά δεν κατάφερε να πείσει την Βρετανική κυβέρνηση. Αν και η ιδέα του τελικά υιοθετήθηκε, ο ίδιος δεν κατάφερε να την δει να πραγματοποιείται, γιατί πέθανε το 1915. Αρχικά εφαρμόστηκε από την γερμανική κυβέρνηση κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από 30 Απριλίου ως 1η Οκτωβρίου του 1916. Λίγο μετά το Ηνωμένο Βασίλειο ακολούθησε εφαρμόζοντας τη θερινή ώρα από 21 Μαΐου ως 1η Οκτωβρίου 1916. Αργότερα, στις 19 Μαρτίου του 1918, το Αμερικανικό Κογκρέσο καθιέρωσε την τυπική χρήση των χρονικών ζωνών και επισημοποίησε την αλλαγή της θερινής ώρας για όλον τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Το μέτρο αυτό όμως καταργήθηκε αμέσως, λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου.

Εφαρμογή στην Ελλάδα και Ευρώπη

Επεξεργασία

Στην Ελλάδα η θερινή εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, όταν τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά. Στη συνέχεια όμως εγκαταλείφθηκε, επειδή στις 28 Ιουλίου 1916 στις 04:00 ώρα, τα ρολόγια στην Ελλάδα είχαν τεθεί 25 λεπτά μπροστά κατά την εισδοχή της ζώνης ώρας που είχε αποφασιστεί παγκοσμίως. Έτσι η διαφορά σε σχέση με το φως του Ήλιου που καθορίζει και τον πραγματικό χρόνο γινόταν πολύ μεγάλη, κυρίως στα δυτικά τμήματα της χώρας και περισσότερο στη Κέρκυρα. Τα επόμενα χρόνια είχε υιοθετηθεί μια απλή μετατόπιση της ώρας έναρξης λειτουργίας δημόσιων υπηρεσιών και καταστημάτων κατά μισή ώρα, στη χειμερινή περίοδο.

Στη δεκαετία του 1970 όμως, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973, αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, με έναρξη το 1975. Η αλλαγή της ώρας γίνεται σύμφωνα με οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να την εφαρμόζουν ως νόμο,[3] και πραγματοποιείται την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου στις 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς (GMT), ενώ τελειώνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του ίδιου έτους στις 1 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς. Επομένως η αλλαγή είναι ταυτόχρονη για όλα τα κράτη μέλη τα οποία έχουν υιοθετήσει το μέτρο.

Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους, η ανατολή και η δύση του ηλίου διαφέρουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους, έτσι η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα δεν θα είχε συγκριτικά ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Η Λευκορωσία σταμάτησε την εναλλαγή ώρας μετά το 2011 και υιοθέτησε μόνιμα τη θερινή ώρα (UTC +3), για να συμβαδίσει με την αλλαγή που είχε κάνει αρχικά η Ρωσία. Τέτοιο μέτρο είχε αποφασίσει και η Ουκρανία τον Σεπτέμβριο του 2011 αλλά η απόφαση ακυρώθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2011.

Η Ρωσία, όπως όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούσε τις ίδιες ημερομηνίες αλλαγής με αυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλαζε στις 2 π.μ. ώρα Μόσχας (3 π.μ. θερινή ώρα τον Οκτώβριο). Από τις 27 Απριλίου 2011 και με διάταγμα του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ καθιερώθηκε η θερινή ώρα Μόσχας (+4 UTC) καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Μετά από διαμαρτυρίες των κατοίκων ότι το χειμώνα υπήρχε σκοτάδι κατά τις πρωινές ώρες, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν αποφάσισε την χρήση μόνιμης χειμερινής ώρας αρχίζοντας από τις 26 Οκτωβρίου 2014.

Η Τουρκία ακολουθούσε τις αλλαγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ημερομηνία και στην ώρα αλλαγής, ωστόσο τον Σεπτέμβριο 2016 αποφασίστηκε η μόνιμη χρήση της θερινής ώρας όλο τον χρόνο, ενώ το 2015 είχε παραταθεί μέχρι τις 8 Νοεμβρίου 2015, λόγω εκλογών.

Το Μαρόκο υιοθέτησε το 2018 μόνιμη θερινή ώρα[4]

Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση 2018

Επεξεργασία

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιούνται τρεις διαφορετικές ζώνες ώρας. Ο ενδοκοινοτικός συντονισμός κατά την αλλαγή ώρας φάνηκε ότι προκαλεί, εκτός των άλλων, και προβλήματα στον τομέα των μεταφορών και του εφοδιασμού. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνέχεια ψηφίσματος[5] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προχώρησε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, στο διάστημα από 4 Ιουλίου μέχρι τις 16 Αυγούστου 2018. Λήφθηκαν 4,6 εκατομμύρια απαντήσεις, και από τα 28 κράτη μέλη, οι περισσότερες που έχουν ληφθεί σε οποιαδήποτε άλλη δημόσια διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το 84% όσων απάντησαν ήταν υπέρ της πρότασης να τεθεί τέρμα στην αλλαγή της ώρας δύο φορές τον χρόνο.[6]

Πρόταση Ευρωπαϊκής Ένωσης για το έτος 2021

Επεξεργασία

Η πρόταση της Ε.Ε. ήταν ότι η αλλαγή ώρας πρέπει να σταματήσει την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου 2021 για τις χώρες που θέλουν να διατηρήσουν μόνιμα τη θερινή ώρα. Αντίστοιχα για κράτη-μέλη που επιθυμούν τη χειμερινή ώρα, η αλλαγή πρέπει να γίνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου 2021. Η Ελλάδα προέβη σε αλλαγή ώρας την Κυριακή 28 Μαρτίου 2021 και δεν έχει πάρει ακόμη απόφαση για το αν θα είναι η τελευταία αλλαγή της ώρας ή όχι.[7] Οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ αντίστοιχα δεν έχουν λάβει οριστικές αποφάσεις, λόγω σημαντικών γεγονότων όπως το Brexit και η πανδημία Covid-19. Οι προτιμήσεις για χειμερινή ή θερινή ώρα αλλάζουν ανάλογα με τη χώρα, όπως αποτυπώνονται σε δημοσκοπήσεις, με μια τάση ως προς μόνιμη θερινή ώρα.[8] Ενδεικτικά:

Χειμερινή Καλοκαιρινή
Φινλανδία 52% 48% [9]
Γαλλία 37% 59% [10][11]
Ιρλανδία 19% 81% [12]
Σουηδία 29% 37% [13]
Πολωνία 26% 74% [14]
Βρετανία 22% 59% [15]
Βουλγαρία 48% 32% [16]
Βέλγιο 50% 45% [10][17]
Ολλανδία 38% 44% [10][18]
Ισπανία 14% 65% [19][20]
Γερμανία 42% 51% [21]
Ιταλία 31% 69% [22]

Η αλλαγή στον υπόλοιπο κόσμο

Επεξεργασία
 
Με γαλάζιο χρώμα οι χώρες και περιοχές που ακολουθούν το σύστημα της θερινής ώρας, με πορτοκαλί αυτές που το ακολουθούσαν παλιότερα και κόκκινο αυτές που δεν το ακολούθησαν ποτέ.

Γενικά η θερινή ώρα δεν χρησιμοποιείται σε χώρες κοντά στον Ισημερινό αφού ανατολή και η δύση του Ήλιου δεν έχουν μεγάλη διαφορά κατά τη διάρκεια του έτους. Στη Βραζιλία η θερινή ώρα χρησιμοποιούταν μόνο στο νότιο τμήμα της, όταν καταργήθηκε το 2019.[23]

Μέχρι το 2005, το Υπουργείο Εσωτερικών αποφάσιζε κάθε χρόνο για τις ημερομηνίες αλλαγής. Δεν υπήρχε απόλυτος κανόνας για την αλλαγή της ώρας και υπήρξε μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ της πλειοψηφίας των κοσμικών που ήθελαν να επεκταθεί η θερινή ώρα όσο το δυνατόν περισσότερο και της θρησκευτικής κοινότητας που ήθελε να σταματά πριν από το Γιομ Κιπούρ[24].

Το Ανεξάρτητο Κράτος των Σαμόα επρόκειτο να ξεκινήσει τη χρήση της θερινής ώρας τον Οκτώβριο του 2009 αλλά τελικά αναβλήθηκε[25] λόγω του σεισμού και του τσουνάμι που ακολούθησε. Η θερινή ώρα ξεκίνησε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2010[26].

Η αλλαγή στα πλοία

Επεξεργασία

Η αλλαγή της ώρας στα πάσης φύσεως πλοία γίνεται διαχωριζόμενη σε τρία εικοσάλεπτα που μοιράζονται τρεις βάρδιες (4ωρίες) [20.00-24.00, 24.00-04.00 και 04.00-08.00]. Με μείωση είτε αύξηση κατά 20 πρώτα λεπτά της ώρας, η νέα ώρα θα πρέπει να φαίνεται ως 08.00. Η θερινή ώρα, επειδή θεωρείται εμπορική, δεν λαμβάνεται υπόψη στις αστρονομικές παρατηρήσεις, παρά ταύτα η θερινή ώρα, για τα κράτη που την ακολουθούν, περιλαμβάνεται στα ναυτικά αλμανάκ.

Συζήτηση περί πλεονεκτημάτων-μειονεκτημάτων

Επεξεργασία

Οι υποστηρικτές της θερινής ώρας γενικά υποστηρίζουν ότι εξοικονομεί ενέργεια, προωθεί την υπαίθρια δραστηριότητα τα καλοκαιρινά βράδια και είναι, επομένως, ευεργετική για τη σωματική και ψυχολογική υγεία, μειώνει τα τροχαία ατυχήματα, μειώνει το έγκλημα και λειτουργεί θετικά για τις επιχειρήσεις.[27][28][29]

 
Τα υποτροπικά κλίματα σημειώνονται με κίτρινο χρώμα στον χάρτη. Οι άνθρωποι που ζουν σε αυτές τις περιοχές μπορεί να καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια ως αποτέλεσμα της θερινής ώρας.

Οι διαφωνούντες υποστηρίζουν ότι η πραγματική εξοικονόμηση ενέργειας δεν είναι ξεκάθαρη,[30] ότι η θερινή ώρα αυξάνει τους κινδύνους για την υγεία, όπως είναι ο κίνδυνος για καρδιακή προσβολή,[30] ότι μπορεί να διαταράξει τις πρωινές δραστηριότητες και ότι η αλλαγή των ρολογιών δύο φορές το χρόνο προκαλεί οικονομική και κοινωνική αναστάτωση και ακυρώνει τυχόν οφέλη. Οι αγρότες τείνουν γενικά να αντιτίθενται στη θερινή ώρα.[31][32]

Η συνεχής αλλαγή της ώρας είναι επιζήμια για την υγεία και τη διάθεση, αφού επηρεάζει τον κιρκαδικό ρυθμό.[33]

Το 2017 μία μεταανάλυση 44 μελετών διαπίστωσε ότι η θερινή ώρα οδηγεί μόνο σε 0,34% εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας κατά τις ημέρες εφαρμογής της.[34][35] Η μεταανάλυση διαπίστωσε επίσης ότι "η εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας είναι μεγαλύτερη για χώρες που βρίσκονται μακρύτερα από τον ισημερινό, ενώ οι υποτροπικές περιοχές καταναλώνουν περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια λόγω της θερινής ώρας".[34][35] Η εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί επίσης να αντισταθμιστεί από την επιπλέον χρήση άλλων μορφών ενέργειας, όπως καυσίμου θέρμανσης.

Υπολογιστές

Επεξεργασία

Όπως γίνεται κατανοητό, υπάρχουν δύο ίδιες ώρες την ημέρα που αλλάζει η ώρα από θερινή σε χειμερινή. Αν δεν διευκρινιστεί με την προσθήκη της κατάλληλης επέκτασης, τότε δύο γεγονότα που συνέβησαν για παράδειγμα στην Ελλάδα στις 3:30' το πρωί της 30ης Οκτωβρίου 2011, πιθανόν να έχουν μία ώρα διαφορά το ένα από το άλλο (το ένα συνέβη στις 3:30' πριν την αλλαγή της ώρας και το άλλο στις 3:30' μετά την αλλαγή).

Πολλά υπολογιστικά συστήματα έχουν τη δυνατότητα αυτόματης αλλαγής, αλλά η αλλαγή σε θερινή ώρα πρέπει να γίνεται με το χέρι σε όλα τα υπόλοιπα (ρολόγια χειρός, ρολόγια τοίχου, αυτοματισμοί ποτίσματος κλπ)

Το ύψος της ανατολής και της δύσης του Ήλιου μεταβάλλεται στη διάρκεια το χρόνου, όμως το πότε είναι κατακόρυφα είναι σχεδόν σταθερό. Η Ελλάδα ανήκει σε μία τέτοια ζώνη στην οποία, κάποιες ημέρες τον χρόνο, στις 12 περίπου το μεσημέρι, ο ήλιος πέφτει σχεδόν κατακόρυφα στο κέντρο περίπου του κράτους.

Οι αλλαγές στους κανόνες αλλαγής σε θερινή ώρα προκαλούν προβλήματα και σε αρκετές υπάρχουσες εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα, το 2007 η αλλαγή στους κανόνες στη Βόρεια Αμερική απαιτούσε την αναβάθμιση πολλών συστημάτων πληροφορικής με τη μεγαλύτερη επίπτωση στα προγράμματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και προγράμματα ημερολογίου όπως το Microsoft Outlook[36].

Η βάση δεδομένων ζώνης ώρας (tz) αντιστοιχεί έναν κωδικό σε μια τοποθεσία. Αυτή η βάση δεδομένων χρησιμοποιείται από πολλά λειτουργικά συστήματα τύπου Unix (Unix-like), από τις βιβλιοθήκες της Java, την βάση δεδομένων Oracle κλπ. Σε κάθε αλλαγή των κανόνων της θερινής ώρας χρειάζεται ανανέωση. Παλαιότερα συστήματα ή περιορισμένα (stripped-down) συστήματα μπορεί να υποστηρίζουν μόνο όσα απαιτούνται από το πρότυπο POSIX το οποίο επιτρέπει το πολύ έναν κανόνα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όταν γίνει αλλαγή στους κανόνες ενός κωδικού η αλλαγή θα ισχύει και για παλαιότερες ημερομηνίες πράγμα που θα οδηγεί σε λάθη.[37][38]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Σύνταξης, Αίθουσα (19 Οκτωβρίου 2019). «Αλλαγή ώρας 2019: Πότε γυρίζουμε τα ρολόγια μία ώρα πίσω». Tribune.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2019. 
  2. Anonymous (22 Σεπτεμβρίου 2016). «Seasonal clock change in the EU». Mobility and Transport - European Commission (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2019. 
  3. άρθρο 7
  4. https://web.archive.org/web/20181029161031/http://www.mmsp.gov.ma/ar/actualites.aspx?id=1598. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  5. «Κείμενα που εγκρίθηκαν - Διατάξεις για την αλλαγή της ώρας - Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018». www.europarl.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2021. 
  6. «Δελτίο Τύπου, 31 Αυγούστου 2018, Βρυξέλλες». Ευρωπαϊκή Επιτροπή. 31 Αυγούστου 2018. 
  7. «Πότε αλλάζει η ώρα σε θερινή, δεν καταργείται η αλλαγή». 26 Μαρτίου 2021. 
  8. «Το δίλημμα: θερινή ή χειμερινή ώρα Ελλάδος να διαλέξουμε; | Γιάννης Δεβετζόγλου». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  9. «Equal support for summer and winter time». liikenne- ja viestintäministeriö (στα Φινλανδικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  10. 10,0 10,1 10,2 «Stopping the clock on seasonal time changes? Not anytime soon». POLITICO (στα Αγγλικά). 24 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  11. «2 103 999 participations à la consultation citoyenne sur la fin du changement d'heure - Assemblée nationale». www2.assemblee-nationale.fr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  12. Fitzgerald, Cormac. «Over 80% of Irish people would rather stay in summer time if the clocks stop changing twice a year». TheJournal.ie (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  13. «Permanent summer time in Sweden? EU votes to scrap seasonal time changes». The Local Sweden (στα Αγγλικά). 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  14. «With no time shifts, most Poles would keep summer time - survey». thefirstnews. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2021. 
  15. «Britons divided on ending daylight saving time | YouGov». yougov.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  16. «Poll: 48% of Bulgarians want to stay on winter time when daylight saving time ends». The Sofia Globe (στα Αγγλικά). 11 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  17. «Persbericht over de zomer- en wintertijd | News.belgium». news.belgium.be (στα Ολλανδικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  18. «Nederland tot op het bot verdeeld over zomertijd en wintertijd». RTL Nieuws (στα Ολλανδικά). 14 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  19. «Dos de cada tres españoles se quedarían con el horario de verano todo el año, según el CIS». La Vanguardia (στα Ισπανικά). 5 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  20. «CIS: el 62,5% de los españoles quieren terminar con el cambio de horario». El Plural (στα Ισπανικά). 5 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  21. SPIEGEL, DER. «Zeitumstellung: Deutsche wollen Sommerzeit laut Umfrage behalten». www.spiegel.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  22. «Alternanza Ora Solare - Ora Legale: il 64% degli italiani è favorevole all'abolizione». YouGov: What the world thinks (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 
  23. «Decretos sobre o Horário de Verão no Brasil» (στα Πορτογαλικά). Time Service Dept., National Observatory, Brazil. 16 Σεπτεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2010. 
  24. http://www.webexhibits.org/daylightsaving/g.html
  25. «Samoa's Daylight Saving Starts in September 2010». 10 Αυγούστου 2009. 
  26. «Current time in Apia, Samoa». 24timezones.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2021. 
  27. «One Hundred Years Later, the Madness of Daylight Saving Time Endures». Smithsonian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2019. 
  28. «Energy Conservation Potential of Extended Daylight Saving Time and Double Daylight Saving Time». commdocs.house.gov. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2019. 
  29. Doleac, Jennifer L.; Sanders, Nicholas J. (2015-10-20). «Under the Cover of Darkness: How Ambient Light Influences Criminal Activity». The Review of Economics and Statistics 97 (5): 1093–1103. doi:10.1162/REST_a_00547. ISSN 0034-6535. https://www.mitpressjournals.org/doi/10.1162/REST_a_00547. 
  30. 30,0 30,1 «Time to Move On? The Case Against Daylight Saving Time». National Geographic News. 1 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2019. 
  31. Meikle, Tom Parfitt James (2011-03-25). «Think of the cows: clocks go forward for the last time in Russia» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2011/mar/25/clocks-go-forward-last-time-russia. Ανακτήθηκε στις 2019-04-04. 
  32. «Should we change the clocks? - NFU Online». archive.is. 14 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2019. 
  33. Porter, Jon (26 Μαρτίου 2019). «EU Parliament votes to end daylight saving time». The Verge (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2019. 
  34. 34,0 34,1 «International Association for Energy Economics :: The Energy Journal». www.iaee.org. doi:10.5547/01956574.39.2.thav. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2019. 
  35. 35,0 35,1 Irsova, Zuzana· Havranek, Tomas· Herman, Dominik (2 Δεκεμβρίου 2017). «Daylight saving saves no energy». VoxEU.org. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2019. 
  36. Steve Lohr (2007-03-05). «Time change a 'mini-Y2K' in tech terms» (στα Αγγλικά). New York Times. http://www.nytimes.com/2007/03/05/technology/05daylight.html. 
  37. «Other environment variables». IEEE Std 1003.1-2004 (στα Αγγλικά). The Open Group. 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2010. 
  38. Time stamp changes with daylight savings

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


  NODES
Done 1
News 4
orte 1
see 1