Ινβίντια

Στην ρωμαϊκή μυθολογία, η Ινβίντια είναι η θεά του φθόνου και της ζήλιας. Για λογοτεχνικούς σκοπούς, τα δύο τελευταία αισθήματα προσωποποιούνταν. Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την Ινβίντια στην θέση δύο ελληνικών επινοήσεων: την Νέμεσις, «την αγανάκτηση αναφορικά με ένα αθέμιτο πλεονέκτημα», και τον Φθόνο, την ζήλια^[1].

Στον Χριστιανισμό, η Ινβίντια κατέστη ως ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, τα οποία απεικονίζονταν στην γοτθική και αναγεννησιακή εικονογραφία.

Απεικονιζόταν υπό την μορφή γυναικείου πνεύματος, το οποίο είχε το κεφάλι ζωσμένο με φίδια, χλωμό χρώμα δέρματος και φέρων φίδια στα χέρια του.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Παραπομπές

↑ Critique du livre : David Konstan, Keith Rutter, Envy, Spite and Jealousy: The Rivalrous Emotions in Ancient Greece. Edinburgh: Edinburgh University Press, 2003. Pp. xii, 305. ISBN 0-7486-1603-9 Αρχειοθετήθηκε 2009-01-09 στο Wayback Machine., Bryn Mawr Classical Review 2003.12.28

[1] Critique du livre : David Konstan, Keith Rutter, Envy, Spite and Jealousy: The Rivalrous Emotions in Ancient Greece. Edinburgh: Edinburgh University Press, 2003. Pp. xii, 305. ISBN 0-7486-1603-9 Αρχειοθετήθηκε 2009-01-09 στο Wayback Machine., Bryn Mawr Classical Review 2003.12.28

[1]