Κριτές
Οι Κριτές ήταν οι ανώτατοι πολιτικοί άνδρες που ηγήθηκαν του Ισραήλ από τον θάνατο του Ιησού του Ναυή μέχρι τον πρώτο βασιλέα, τον Σαούλ[1]. Η λέξη απαντάται στην Παλαιά Διαθήκη και με την έννοια του δικαστή. Σύμφωνα με τη βιβλική παράδοση και τις διηγήσεις της Παλαιάς Διαθήκης, η περίοδος των Κριτών μεσολαβεί ανάμεσα στον θάνατο του Ιησού του Ναυή και την άνοδο στη βασιλεία του Σαούλ.
Σύμφωνα με το βιβλικό κείμενο η εξουσία δεν ήταν κληρονομική και συνεχιζόμενη διαδοχικά, αλλά οι κριτές εμφανίζονταν κατά τα παραστρατήματα των Ισραηλιτών για να καθοδηγήσουν τον λαό και πάλι στο θέλημα του Θεού. Όταν ο περιούσιος λαός απομακρύνεται από τον Θεό και στρέφεται σε άλλους θεούς, τότε η τιμωρία, το αποτέλεσμα της στροφής αυτής, είναι η κατάκτηση του λαού από άλλους. Τούτο συμβαίνει καθώς κατά τη βιβλική θεώρηση της Ιστορίας, απώλεια της πίστης στον πραγματικό Θεό του Ισραήλ, στον Θεό των πατέρων, οδηγεί σε απώλεια της ελευθερίας - είναι αποτέλεσμα της αχαριστίας που δείχνουν οι Ισραηλίτες. Έτσι, παρουσιάζεται κάποιος εχθρός που τους στερεί την αυτοδιάθεση μέχρι να επιστρέψουν στην αληθινή πίστη. Όταν ο λαός μετανοεί για το λάθος του τότε εμφανίζεται ο άνθρωπος του Θεού, ένας κριτής, οδηγεί τον λαό στην ελευθερία και επανέρχεται περίοδος ειρήνης και ευμάρειας για το Ισραήλ.
Είναι οι εξής: Γοθονιήλ, Εχούδ, Σαμγάρ, Δεββώρα και Βαράκ, Γεδεών και μετά ο γιος του Αβιμέλεχ, Τολά, Ζαΐρ, Ιεφθάε, Ιβζάν, Ελόν, Αβδόν, Σαμψών. Όλα τα περιστατικά είναι στο βιβλίο Κριταί.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Σιμώτα Π., «Κριταί» ΘΗΕ,τόμ. 7, Αθήναι 1967, στ. 1038