Ξύλο
Ξύλο ή ξύλωμα[1] είναι ινώδες και πορώδες υλικό το οποίο αποτελεί το δομικό στοιχείο των κορμών, των βλαστών και των ριζών στα δέντρα και στα λοιπά ξυλώδη φυτά.[2] Είναι λιγνοκυτταρινικό οργανικό υλικό που συντίθεται από έναν σκελετό ισχυρό σε αξονικό εφελκυσμό, την κυτταρίνη που έχει ινώδη μορφή, η οποία περικλείεται χημικώς από ένα ομοιογενές μείγμα ημικυτταρινών, καθώς και τη λιγνίνη, ένα φαινολικού τύπου αρωματικό πολυμερές που έχει υψηλή αντοχή στη συμπίεση και παρέχει ελαστικότητα.[3]
Το ξύλο έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια ως καύσιμη ύλη, σαν δομικό υλικό για την κατασκευή εργαλείων και όπλων, πλοιαρίων, κατοικιών κ.ά., καθώς επίσης και για έπιπλα και χαρτί. Πρόσφατα, τον 20ο αιώνα, το ξύλο υπήρξε η πρώτη ύλη για την παραγωγή απομονωμένης κυτταρίνης, καθώς και των προϊόντων της, λ.χ. σελοφάν, οξικής κυτταρίνης, νιτροκυτταρίνης, και πολλών άλλων.[4]
Γενικά το ξύλο και τα πολυάριθμα προϊόντα του, τα χαρακτηριστικά τους, οι ιδιότητες και οι χρήσεις τους, μεταξύ άλλων, αποτελούν ευρύ πεδίο μελέτης, έρευνας και ανάπτυξης, από τις αρχές του 20ου αιώνα, στο επιστημονικό πεδίο της επιστήμης ξύλου.
Ξύλωμα
ΕπεξεργασίαΤο ξύλο, ορισμένες φορές, ονομάζεται ξύλωμα ή δευτερογενές ξύλωμα (αγγλ. secondary xylem), όταν συναντάται στους βλαστούς και τους κορμούς των δένδρων[5], ή ορίζεται έτσι, ώστε να καλύπτει τα ξυλώδη μέρη των ριζών των δένδρων, ή των θάμνων[6]. Στα ζωντανά δένδρα, το ξύλο ή ξύλωμα επιτελεί τρεις θεμελιώδεις λειτουργίες[7], ήτοι:
- Ως κορμός, παρέχει μηχανική στήριξη και υποστήριξη επιτρέποντάς τα να γίνουν πιο ψηλότερα και παχύτερα.
- Λειτουργεί ως αγωγικό σύστημα, δηλ. σαν ένας αγωγός νερού και θρεπτικών ουσιών, ή άλλων ενώσεων από τις ρίζες προς τον κορμό, τους μικρότερους βλαστούς και τα φύλλα.
- Στα ζωντανά δέντρα, ορισμένα ξυλώδη κύτταρα συνθέτουν από μόνα τους σημαντικές βιοχημικές ενώσεις για να καλύψουν τις ίδιες ανάγκες τους σε πολύτιμες ουσίες, λ.χ. προστατευτικές, θρεπτικές, ορμονικές ή επουλωτικές.
Ορολογία
ΕπεξεργασίαΜε τον απλό όρο ξύλο ή ξυλώδη υλικά καλούνται επίσης και τα παρόμοια ξυλώδη μέρη άλλων φυτών (βλ. μπαμπού, κενάφ κ.ά.), χωρίς να αποτελούνται όμως από δευτερογενές ξύλωμα. Πρόσθετα στην καθομιλουμένη γλώσσα, με τη λέξη ξύλο νοούνται και τα προϊόντα του ξύλου που βιομηχανικά μπορεί να παράγονται από ξυλώδη στοιχεία (λ.χ. σύνθετη ξυλεία), λεπτά φύλλα ξύλου (λ.χ. κόντρα-πλακέ), προσανατολισμένα ξύλινα τεμαχίδια (λ.χ. ξυλοπλάκες OSB), μικρά και λεπτά ξυλοτεμαχίδια (λ.χ. μοριοσανίδα), ξυλώδεις ίνες (λ.χ. ινοσανίδα), ή από εμποτισμένη ξυλεία.
Παγκόσμια αποθέματα
ΕπεξεργασίαΤο 2005, εκτιμήθηκε ότι η Γη έχει περίπου 434 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα δασικών ξυλωδών αποθεμάτων, από τα οποία το 47% ήταν εμπορεύσιμο.[8] Ως άφθονη ανανεώσιμη - οργανική ύλη, τα ξυλώδη υλικά έχουν προοπτικές και ως ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Το 2018, ο FAO εκτίμησε ότι ξυλεύθηκαν περίπου 3,97 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα στρογγυλής ξυλείας (round timber), σε όλο τον πλανήτη. Οι κυριότερες χρήσεις της ξυλείας είναι: καυσοξυλεία, χαρτοπολτός και χαρτί, έπιπλα, δομική ξυλεία, και συγκολλημένα και σύνθετα προϊόντα[9]
Ιστορική ανακάλυψη
ΕπεξεργασίαΤο 2011, μια ανακάλυψη στην καναδική επαρχία του Νιου Μπράνσγουικ ανακαλύφθηκαν τα παλαιότερα γνωστά φυτά που είχαν αναπτυσσόμενο ξύλο, πριν από περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια.[10] Το ξύλο μπορεί να χρονολογηθεί με τη χρονολόγηση με άνθρακα 14 και σε μερικά είδη με δεντροχρονολόγηση, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να υπολογιστεί περίπου από πότε χρονολογείται κάποιο ξύλινο αντικείμενο.
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το ξύλο για χιλιετίες για πολλούς σκοπούς, αλλά κυρίως ως καύσιμο και ως κατασκευαστικό υλικό για παραγωγή κατοικιών, εργαλείων, όπλων, επίπλων, παλετών - κιβωτίων, καλλιτεχνημάτων και χαρτιού. Εκτός των άλλων, οι μεταβολές χρόνο με το χρόνο του πλάτους των δακτυλίων των δέντρων και η σχετική αναλογία αφθονίας των ισοτόπων δίνουν στοιχεία για την αποκάλυψη των μεταβολών στο κλίμα.[11]
Κατηγορίες ειδών
ΕπεξεργασίαΟι κύριες κατηγορίες των ειδών ξύλου είναι δύο: τα κωνοφόρα είδη (που ανήκουν στα Γυμνόσπερμα) και τα πλατύφυλλα είδη (που ανήκουν στα Αγγειόσπερμα). Τα κωνοφόρα έχουν δύο υπο-ομάδες, αυτά που έχουν ρετσίνι (δηλαδή φέρουν ρητινοφόρους αγωγούς) και αυτά που δεν έχουν ρετσίνι.
Τα πλατύφυλλα είδη, με κριτήριο τον τρόπο διάταξης των πόρων τους, χωρίζονται σε δακτυλιόπορα, ημιδιασπορόπορα, και διασπορόπορα. Στα δακτυλιόπορα, οι πόροι στο πρώιμο είναι μεγάλοι και έχουν τη μορφή μεγάλου δακτυλίου, ενώ στα διασπορόπορα, οι πόροι έχουν ένα ίδιο μέγεθος και είναι διάσπαρτοι μέσα σε κάθε αυξητικό δακτύλιο. Τα ημιδακτυλιόπορα είναι μια ενδιάμεση κατηγορία, με πολύ λιγοστά είδη.[12][13]
Γνωρίσματα
ΕπεξεργασίαΜακροσκοπικά γνωρίσματα
ΕπεξεργασίαΤο ξύλο ή ξύλωμα (xylem) παράγεται στα δέντρα (δικοτυλήδονα φυτά) με την αύξηση της διαμέτρου με το σχηματισμό, μεταξύ των προϋπαρχόντων στρωμάτων και του εσωτερικού φλοιού, νέων στρωμάτων ξύλου, που επικαλύπτουν ολόκληρο τον κορμό, τα ζωντανά κλαδιά και τις ρίζες. Η διεργασία είναι γνωστή ως δευτερογενής αύξηση (secondary growth) και είναι το αποτέλεσμα της κυτταρικής διαίρεσης στον κάμβιο, που είναι ένα μερίστωμα, και της επακόλουθης επέκτασης των νέων κυττάρων είτε ξύλου προς το εσωτερικό, είτε φλοιού προς το εξωτερικό του κορμού.
Αυτά τα κύτταρα μετά σχηματίζουν μεγάλου πάχους δευτερογενή κυτταρικά τοιχώματα, που αποτελούνται κυρίως από κυτταρίνη, ημικυτταρίνες και λιγνίνη.
Αν η διακριτότητα ανάμεσα στις εποχές είναι ετήσια, τότε οι δακτύλιοι ανάπτυξης αναφέρονται ως ετήσιοι δακτύλιοι. Ωστόσο τεχνικά προτιμάται ο όρος αυξητικοί δακτύλιοι.
Αν υπάρχουν διαφορές μέσα στο δακτύλιο, τότε τα τμήματα του δακτυλίου που βρίσκεται εγγύτερα στο κέντρο του δέντρου σχηματίζονται νωρίς στην εποχή ανάπτυξης (την άνοιξη), όταν η ανάπτυξη είναι γρήγορη, και αποτελούνται συνήθως από πλατύτερα στοιχεία. Συνήθως έχουν ανοικτότερο χρώμα από τα τμήματα του δακτυλίου ανάπτυξης που βρίσκονται προς το εξωτερικό του δακτυλίου. Αυτά τα διαφορετικά εποχιακά τμήματα είναι γνωστά ως πρώιμο ξύλο ή ξύλο άνοιξης, και το όψιμο ξύλο.[14] Ωστόσο, υπάρχουν μεγάλες διαφορές σε όλα αυτά, που εξαρτώνται από το είδος του ξύλου (δηλαδή του δέντρου).
Στο ξύλο των τροπικών ειδών, οι παραπάνω διακρίσεις για τις εποχές, προφανώς και δεν ισχύουν.
Κυτταρικά γνωρίσματα
ΕπεξεργασίαΤα κύτταρα του λέγονται ξυλώδη και είναι ειδικά κύτταρα που δομούν (συγκροτούν) τους ιστούς στο ξύλωμα στα δασικά δένδρα. Είναι κύτταρα χωρίς πυρήνα και πρωτόπλασμα, ενώ διατηρούνται ζωντανά μόνον για λίγες ημέρες μετά τη γέννησή τους (15-20 ημέρες[15]. Τα κύτταρα αυτά διαφέρουν σε σχήμα, μέγεθος και λειτουργία στα διάφορα είδη ξύλου. Κάποια έχουν ρόλο αποθηκευτικό ή αγωγικό, ενώ άλλα ξυλώδη κύτταρα είναι υπεύθυνα για την παραγωγή νέων κυττάρων (βλ. αναπαραγωγή) και λέγονται καμβιακά.
Στα δένδρα, τα κωνοφόρα είδη (softwoods) και τα πλατύφυλλα είδη (hardwoods) φέρουν εντελώς διαφορετικούς τύπους ξυλωδών κυττάρων[16]. Στα κωνοφόρα: τραχεΐδες (αξονικές και ακτινικές), ακτινικά παρεγχυματικά και αξονικά παρεγχυματικά κύτταρα. Στα πλατύφυλλα τα ξυλώδη κύτταρα είναι τα εξής: μέλη αγγείων, ίνες, ακτινικά παρεγχυματικά και αξονικά παρεγχυματικά κύτταρα.
Τα κύτταρα συνδέονται μεταξύ τους με διαφόρους τρόπους και συγκροτούν τους ιστούς του ξύλου. Τα κύτταρα ξύλου κωνοφόρων διαφέρουν ως προς τη γενική μορφολογία από τα κύτταρα των πλατυφύλλων. Τα περισσότερα κύτταρα είναι επιμήκη και έχουν το μεγάλο τους άξονα παράλληλο προς τον άξονα του κορμού, με εξαίρεση τα κύτταρα των ακτίνων που κατευθύνονται από την εντεριώνη προς το φλοιό. Σε κάθε κύτταρο διακρίνονται: i) η κυτταρική κοιλότητα και ii) το κυτταρικό τοίχωμα. Επίσης, τα ξυλώδη κύτταρα συνδέονται μεταξύ τους με iii) τη μεσοκυττάρια στρώση, η οποία είναι πλούσια σε λιγνίνη, και ο ρόλος της είναι συγκολλητικός μεταξύ των ξυλωδών κυττάρων.
Αυξητικοί δακτύλιοι
ΕπεξεργασίαΤο ξύλο, με την αυστηρή έννοια, παράγεται στα δέντρα, τα οποία αυξάνονται σε διάμετρο από το σχηματισμό, μεταξύ του υπάρχοντος ξύλου και του εσωτερικού φλοιού, από νέο ξυλώδες στρώματα που περιβάλλουν ολόκληρο το στέλεχος, τα κλαδιά και τις ρίζες. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως δευτερογενής ανάπτυξη. Είναι το αποτέλεσμα της διαίρεσης των κυττάρων στο κάμβιο, ενός μεριστώματος. Αυτά τα κύτταρα στη συνέχεια σχηματίζουν παχιά, δευτερογενή κυτταρικά τοιχώματα, αποτελούμενα κυρίως από κυτταρίνη, ημικυτταρίνες και λιγνίνη.
Όπου οι διαφορές μεταξύ των τεσσάρων εποχών είναι διαφορετικές, π.χ. Ελλάδα, η ανάπτυξη μπορεί να συμβεί σε ένα διακριτό ετήσιο μοτίβο, που οδηγεί σε αυξητικούς δακτυλίους. Αυτοί συνήθως φαίνονται καθαρά. Εάν η διάκριση μεταξύ των εποχών είναι μη καθαρή (βλ. τροπική ή υποτροπική ζώνη), οι δακτύλιοι είναι εντελώς δυσδιάκριτοι, ή εκλείπουν.
Την άνοιξη, είναι συνήθως ανοιχτότερου χρώματος και είναι γνωστοί ως πρώιμο ξύλο, ενώ το εξωτερικό τμήμα που σχηματίζεται αργότερα, το θέρος, είναι τότε ως όψιμο ξύλο (latewood, summerwood).[17] Καθώς ένα δέντρο μεγαλώνει σε διάμετρο, το πλάτος των αυξητικών δακτυλίων μειώνεται.
Ρόζοι
ΕπεξεργασίαΚαθώς μεγαλώνει ένα δέντρο, τα χαμηλότερα κλαδιά πεθαίνουν συχνά και μπορεί να περικλείονται από επακόλουθα στρώματα από ξύλο του κορμού. Έτσι σχηματίζονται οι ρόζοι. Μπορεί αυτοί να είναι ξεροί ή αποπίπτοντες ρόζοι (δηλ. ποτέ να μην ενσωματωθούν πολύ καλά με το ξύλωμα), οπότε ως νεκρό κλαδί μπορεί να αποκολληθεί όταν το ξύλο κοπεί σε σανίδες, δηλ. σε πριστά. Μπορεί όμως οι ρόζοι να «εγκλειστούν» πολύ καλά από το περιβάλλον ξύλωμα, και τότε γίνονται ένα ενιαίο σώμα, και ονομάζονται σύμφυτοι ρόζοι ή χλωροί ρόζοι.
Οι ρόζοι επηρεάζουν πολύ τις τεχνικές ιδιότητες του ξύλου, μειώνουν την τοπική αντοχή και βέβαια αυξάνουν την τάση δημιουργίας ραγάδων ή σχισιμάτων. Σε μια κατά μήκος πριονισμένη σανίδα, ένας ρόζος εμφανίζεται σαν ένα κυκλικό "στερεό" (πιο σκούρο) κομμάτι. Μέσα σε έναν ρόζο, η κατεύθυνση των ινών του ξύλου μπορεί να είναι έως και 90 μοίρες διαφορετική από την κατεύθυνση ινών ενός του κανονικού, ευθύινου ξύλου.[18]
Οι ρόζοι αποτελούν κριτήριο για την ποιοτική ταξινόμηση της ξυλείας. Αυτή γίνεται είτε οπτικά, είτε με αυτόματες μηχανές που γρήγορα εκτιμούν τη μηχανική αντοχή των πριστών. Μεγάλη σημασία έχουν το μέγεθος των ρόζων, η απόσταση μεταξύ τους και το εύρος της επιφάνειας που καλύπτουν.
Οι συνθήκες αύξησης των δένδρων στο δάσος επηρεάζουν το είδος, το μέγεθος και τον αριθμό των ρόζων. Με δασοκομικούς χειρισμούς, π.χ. συχνή κλάδευση των δένδρων μειώνονται οι ρόζοι.
Η ακαμψία και η ελαστικότητα της ξυλείας εξαρτώνται περισσότερο από το υγιές ξύλο παρά από τα εντοπισμένα ελαττώματα. Αντίθετα, η αντοχή σε θραύση είναι πολύ ευαίσθητη σε ελαττώματα δομής, ιδίως σε ξερούς ρόζους.
Σε ορισμένες διακοσμητικές εφαρμογές, το ξύλο με ρόζους μπορεί να είναι επιθυμητό για να προσθέσει αισθητική εμφάνιση. Σε εφαρμογές όπου το ξύλο είναι βαμμένο, λ.χ. σε κουφώματα και έπιπλα, το ρετσίνι (ειδικά σε πεύκα και ερυθρελάτη) μπορεί να «αιμορραγήσει» στην επιφάνεια ενός ρόζου για μήνες και αυτό είναι σοβαρό σφάλμα. Μπορεί επίσης να εμφανίζονται ως κίτρινοι ή καφετί λεκέδες. Επικάλυψη με αστάρι και χρώμα μπορεί να μειώσει αυτό το πρόβλημα, αλλά είναι δύσκολο αυτό να ελεγχθεί πλήρως ειδικά σε ξυλεία που υφίσταται τεχνητή ξήρανση σε κλιβάνους.
Εγκάρδιο & σομφό ξύλο
ΕπεξεργασίαΕγκάρδιο ξύλο (αγγλ. duramen, heartwood[19]) είναι το ξύλο, στο κεντρικό μέρος του κορμού (συνήθως σκουρότερο), που είναι το αποτέλεσμα μιας φυσικής βιολογικής μετατροπής, και έχει υψηλότερη βιολογική ανθεκτικότητα. Ο σχηματισμός εγκαρδίου είναι μια γενετικά προγραμματισμένη διεργασία που συμβαίνει σε κάθε είδος δένδρου σε διαφορετική χρονική στιγμή. Το εγκάρδιο ξύλο περιέχει περισσότερα εκχυλίσματα.[20]
Ο όρος «εγκάρδιο» προέρχεται αποκλειστικά από τη θέση του ξύλου αυτού, και όχι από οποιαδήποτε ζωτικής σημασίας για το δέντρο. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ένα δασοπονικό δέντρο μπορεί να ζει κανονικά και να ανθοφορεί, με την «καρδιά» του (εγκάρδιο ξύλο) πλήρως αποσυντεθειμένο. Μερικά είδη αρχίζουν να σχηματίζουν εγκάρδιο ξύλο πολύ νωρίς λ.χ. ψευδοακακία, μουριά, δρυς, ενώ σε άλλα είδη η αλλαγή έρχεται αργά, λ.χ. έλατο.[21] Σπανιότερα, κάποια είδη δεν σχηματίζουν καθόλου εγκάρδιο ξύλο.
Το εγκάρδιο, όταν βρίσκεται ακόμα στο ζωντανό δένδρο, δεν συμμετέχει στην κυκλοφορία των υγρών και των χυμών του δένδρου από τις ρίζες προς τα φύλλα. Αυτό συμβαίνει μόνο στο σομφό ξύλο.
Χρώμα
ΕπεξεργασίαΤα είδη ξύλου έχουν χρώμα που κυμαίνεται από το λευκό μέχρι το μαύρο. Όλα σχεδόν τα χρώματα απαντώνται στο ξύλο, ιδίως στα είδη που προέρχονται από τα τροπικά δάση (βλ. tropical timbers).
Σε είδη που παρουσιάζουν μια έντονη χρωματική διαφορά μεταξύ του εγκάρδιου και του σομφού ξύλου, το φυσικό χρώμα του εγκάρδιου είναι συνήθως πιο σκούρο από αυτό του σομφόξυλου. Η χρωματική αντίθεση είναι εμφανής στις περισσότερες των περιπτώσεων. Αυτό γίνεται διότι εναποθέσεις χημικών ουσιών (βλ. εκχυλίσματα) λαμβάνουν χώρα στον πυρήνα του ξύλου (εγκάρδιο) μετά από κάποια ηλικία του δέντρου. Το εγκάρδιο περιέχει και πιο χρωματιστά εκχυλίσματα προσδίδοντας χρωματισμούς πιο έντονους.
Τυπικά, τα συνηθισμένα είδη ξύλου έχουν το δικό τους χρώμα (νοείται όταν είναι ξηρά), λ.χ. το έλατο είναι λευκό προς λευκοκίτρινο, η καστανιά και η δρυς έχουν καφετί - ελαφρύ καστανό χρώμα, η ψευδοτσούγκα έχει κοκκινωπό χρώμα, η λεύκα είναι κατάλευκη όπως και το φλαμούρι, και το πεύκο έχει χρωματισμό συνήθως κιτρινωπό προς κοκκινοκιτρινωπό.
Ποσοστό υγρασίας
ΕπεξεργασίαΗ υγρασία στο ξύλο (ξύλωμα), στα ζωντανά δέντρα, βρίσκεται σε δύο ξεχωριστές φάσεις:[22]
- ως δεσμευμένο, μέσα στα κυτταρικά τοιχώματα των ξυλωδών κυττάρων
- ως ελεύθερο, μέσα στα κενά και τις κυτταρικές κοιλότητες των κυττάρων.
Στο εγκάρδιο ξύλο βρίσκεται λιγότερη υγρασία απ' ότι στο σομφό. Το ξύλο θεωρείται ότι είναι ξηρό στον αέρα, όταν το ποσοστό υγρασίας του κυμαίνεται μεταξύ 8–16% (ως ποσοστό επί της ξηρής ξυλώδους μάζας). Τότε σε αυτή την περίπτωση όλο το νερό βρίσκεται μέσα στα κυτταρικά τοιχώματα και πουθενά αλλού. Γενικά θεωρούμε ότι η ξήρανση της ξυλείας ολοκληρώνεται όταν πλέον το ποσοστό υγρασίας της είναι μικρότερο από το 20%.
Το ξύλο όταν ξηραθεί σε απόλυτο βαθμό (σημ. πράγμα σπάνιο στην πράξη) θεωρητικά έχει τότε 0% υγρασία.[23] Αυτό συμβαίνει μόνο για πειραματικούς σκοπούς. Η ξυλεία όταν είναι "υγρή" και έχει ποσοστό υγρασίας μεγαλύτερο του 30% (βλ. σημείο ινοκόρου) λέγεται χλωρή ξυλεία (αγγλ. green wood).[24]
Το ξύλο γίνεται σκληρότερο και έχει πιο υψηλές μηχανικές αντοχές όσο πιο ξηρό είναι. Αντίθετα, η υγρασία το κάνει πρωτίστως ελαστικό. Όσο μεγαλώνει το ποσοστό υγρασίας, τόσο μαλακώνει το ξύλο, εντός βεβαίως ενός συγκεκριμένου ορίου.
Ο σκοπός της ξήρανσης η οποία γίνεται είτε φυσικά είτε τεχνητά στην ξυλεία, είναι το ξύλο να γίνει πιο σταθερό διαστασιακά αλλά και να αυξηθεί η μηχανική του αντοχή (λ.χ. κάμψη, θλίψη, κρούση, σκληρότητα), ιδίως δε, το μέτρο κάμψης (MOR) και η αξονική του θλίψη, ιδιότητες που είναι σημαντικές για τις τελικές χρήσεις και εφαρμογές του.[18]
Χημική σύσταση
ΕπεξεργασίαΤο ξύλο είναι ένα ετερογενές και ανομοιόμορφο υλικό. Επίσης είναι ανισότροπο υλικό (βλ. ανισοτροπία).
Ουσιαστικά, δομείται από κυτταρίνη σε μορφή μικροϊνιδίων (κάθετα στον άξονα του κορμού), σε ένα μεγάλο ποσοστό (περίπου (40-50%). Επίσης αποτελείται από λιγνίνη (περίπου 15-30% ανάλογα με το είδος, στα κωνοφόρα είναι υψηλότερο το ποσοστό της) και από ημικυτταρίνες (περίπου 15-25%). Τα δύο αυτά χημικά πολυμερή έχουν ως ρόλο να συγκρατήσουν και να συγκολλήσουν τα δισεκατομμύρια των κυτταρινικών μικροϊνιδίων. Ο ρόλος της λιγνίνης στη χημεία του ξύλου, είναι καθοριστικός και ιδιαίτερα πολύπλοκος. Το υπόλοιπο του ξυλώματος αποτελείται από ορισμένες ουσίες που ονομάζονται, εκχυλίσματα (extractives).[25]
Ιδιότητες ειδών ξύλου
ΕπεξεργασίαΟ πίνακας που ακολουθεί, περιέχει τις κυριότερες τιμές μηχανικών ιδιοτήτων από τα σπουδαιότερα είδη ξύλου.
Κοινή ονομασία | Επιστημονική ονομασία | Ποσοστό υγρασίας (%) | Πυκνότητα (kg/m3) | Αξονική θλίψη (MPa) | Μέτρο κάμψης (Mpa) |
---|---|---|---|---|---|
Κόκκινη κλήθρα | Alnus rubra | Χλωρή | 370 | 20.4 | 45 |
Κόκκινη κλήθρα | Alnus rubra | 12.00% | 410 | 40.1 | 68 |
Φράξος, μαύρος (δεσποτάκι) | Fraxinus nigra | Χλωρή | 450 | 15.9 | 41 |
Φράξος, μαύρος (δεσποτάκι) | Fraxinus nigra | 12.00% | 490 | 41.2 | 87 |
Φράξος, μπλε (δεσποτάκι) | Fraxinus quadrangulata | Χλωρή | 530 | 24.8 | 66 |
Φράξος, μπλε (δεσποτάκι) | Fraxinus quadrangulata | 12.00% | 580 | 48.1 | 95 |
Φράξος Πενσυλβάνιας (δεσποτάκι) | Fraxinus pennsylvanica | Χλωρή | 530 | 29 | 66 |
Φράξος Πενσυλβάνιας (δεσποτάκι) | Fraxinus pennsylvanica | 12.00% | 560 | 48.8 | 97 |
Oregon Ash | Fraxinus latifolia | Χλωρή | 500 | 24.2 | 52 |
Oregon Ash | Fraxinus latifolia | 12.00% | 550 | 41.6 | 88 |
White Ash | Fraxinus americana | Χλωρή | 550 | 27.5 | 66 |
White Ash | Fraxinus americana | 12.00% | 600 | 51.1 | 103 |
Bigtooth Aspen | Populus grandidentata | Χλωρή | 360 | 17.2 | 37 |
Bigtooth Aspen | Populus grandidentata | 12.00% | 390 | 36.5 | 63 |
Quaking Aspen | Populus tremuloides | Χλωρή | 350 | 14.8 | 35 |
Quaking Aspen | Populus tremuloides | 12.00% | 380 | 29.3 | 58 |
American Basswood | Tilia americana | Χλωρή | 320 | 15.3 | 34 |
American Basswood | Tilia americana | 12.00% | 370 | 32.6 | 60 |
American Beech | Fagus grandifolia | Χλωρή | 560 | 24.5 | 59 |
American Beech | Fagus grandifolia | 12.00% | 640 | 50.3 | 103 |
Paper Birch | Betula papyrifera | Χλωρή | 480 | 16.3 | 44 |
Paper Birch | Betula papyrifera | 12.00% | 550 | 39.2 | 85 |
Sweet Birch | Betula lenta | Χλωρή | 600 | 25.8 | 65 |
Sweet Birch | Betula lenta | 12.00% | 650 | 58.9 | 117 |
Yellow Birch | Betula alleghaniensis | Χλωρή | 550 | 23.3 | 57 |
Yellow Birch | Betula alleghaniensis | 12.00% | 620 | 56.3 | 114 |
Butternut | Juglans cinerea | Χλωρή | 360 | 16.7 | 37 |
Butternut | Juglans cinerea | 12.00% | 380 | 36.2 | 56 |
Black Cherry | Prunus serotina | Χλωρή | 470 | 24.4 | 55 |
Blach Cherry | Prunus serotina | 12.00% | 500 | 49 | 85 |
American Chestnut | Castanea dentata | Χλωρή | 400 | 17 | 39 |
American Chestnut | Castanea dentata | 12.00% | 430 | 36.7 | 59 |
Balsam Poplar Cottonwood | Populus balsamifera | Χλωρή | 310 | 11.7 | 27 |
Balsam Poplar Cottonwood | Populus balsamifera | 12.00% | 340 | 27.7 | 47 |
Black Cottonwood | Populus trichocarpa | Χλωρή | 310 | 15.2 | 34 |
Black Cottonwood | Populus trichocarpa | 12.00% | 350 | 31 | 59 |
Eastern Cottonwood | Populus deltoides | Χλωρή | 370 | 15.7 | 37 |
Eastern Cottonwood | Populus deltoides | 12.00% | 400 | 33.9 | 59 |
American Elm | Ulmus americana | Χλωρή | 460 | 20.1 | 50 |
American Elm | Ulmus americana | 12.00% | 500 | 38.1 | 81 |
Rock Elm | Ulmus thomasii | Χλωρή | 570 | 26.1 | 66 |
Rock Elm | Ulmus thomasii | 12.00% | 630 | 48.6 | 102 |
Slippery Elm | Ulmus rubra | Χλωρή | 480 | 22.9 | 55 |
Slippery Elm | Ulmus rubra | 12.00% | 530 | 43.9 | 90 |
Hackberry | Celtis occidentalis | Χλωρή | 490 | 18.3 | 45 |
Hackberry | Celtis occidentalis | 12.00% | 530 | 37.5 | 76 |
Bitternut Hickory | Carya cordiformis | Χλωρή | 600 | 31.5 | 71 |
Bitternut Hickory | Carya cordiformis | 12.00% | 660 | 62.3 | 118 |
Nutmeg Hickory | Carya myristiciformis | Χλωρή | 560 | 27.4 | 63 |
Nutmeg Hickory | Carya myristiciformis | 12.00% | 600 | 47.6 | 114 |
Pecan Hickory | Carya illinoinensis | Χλωρή | 600 | 27.5 | 68 |
Pecan Hickory | Carya illinoinensis | 12.00% | 660 | 54.1 | 94 |
Water Hickory | Carya aquatica | Χλωρή | 610 | 32.1 | 74 |
Water Hickory | Carya aquatica | 12.00% | 620 | 59.3 | 123 |
Mockernut Hickory | Carya tomentosa | Χλωρή | 640 | 30.9 | 77 |
Mockernut Hickory | Carya tomentosa | 12.00% | 720 | 61.6 | 132 |
Pignut Hickory | Carya glabra | Χλωρή | 660 | 33.2 | 81 |
Pignut Hickory | Carya glabra | 12.00% | 750 | 63.4 | 139 |
Shagbark Hickory | Carya ovata | Χλωρή | 640 | 31.6 | 76 |
Shagbark Hickory | Carya ovata | 12.00% | 720 | 63.5 | 139 |
Shellbark Hickory | Carya laciniosa | Χλωρή | 620 | 27 | 72 |
Shellbark Hickory | Carya laciniosa | 12.00% | 690 | 55.2 | 125 |
Honeylocust | Gleditsia triacanthos | Χλωρή | 600 | 30.5 | 70 |
Honeylocust | Gleditsia triacanthos | 12.00% | 600 | 51.7 | 101 |
Black Locust | Robinia pseudoacacia | Χλωρή | 660 | 46.9 | 95 |
Black Locust | Robinia pseudoacacia | 12.00% | 690 | 70.2 | 134 |
Cucumber Tree Magnolia | Magnolia acuminata | Χλωρή | 440 | 21.6 | 51 |
Cucumber Tree Magnolia | Magnolia acuminata | 12.00% | 480 | 43.5 | 85 |
Southern Magnolia | Magnolia grandiflora | Χλωρή | 460 | 18.6 | 47 |
Southern Magnolia | Magnolia grandiflora | 12.00% | 500 | 37.6 | 77 |
Bigleaf Maple | Acer macrophyllum | Χλωρή | 440 | 22.3 | 51 |
Bigleaf Maple | Acer macrophyllum | 12.00% | 480 | 41 | 74 |
Black Maple | Acer nigrum | Χλωρή | 520 | 22.5 | 54 |
Μαύρο Σφενδάμι | Acer nigrum | 12.00% | 570 | 46.1 | 92 |
Ερυθρό Σφενδάμι | Acer rubrum | Χλωρή | 490 | 22.6 | 53 |
Red Maple | Acer rubrum | 12.00% | 540 | 45.1 | 92 |
Silver Maple | Acer saccharinum | Χλωρή | 440 | 17.2 | 40 |
Silver Maple | Acer saccharinum | 12.00% | 470 | 36 | 61 |
Sugar Maple | Acer saccharum | Χλωρή | 560 | 27.7 | 65 |
Sugar Maple | Acer saccharum | 12.00% | 630 | 54 | 109 |
Black Red Oak | Quercus velutina | Χλωρή | 560 | 23.9 | 57 |
Black Red Oak | Quercus velutina | 12.00% | 610 | 45 | 96 |
Cherrybark Red Oak | Quercus pagoda | Χλωρή | 610 | 31.9 | 74 |
Cherrybark Red Oak | Quercus pagoda | 12.00% | 680 | 60.3 | 125 |
Laurel Red Oak | Quercus hemisphaerica | Χλωρή | 560 | 21.9 | 54 |
Laurel Red Oak | Quercus hemisphaerica | 12.00% | 630 | 48.1 | 87 |
Northern Red Oak | Quercus rubra | Χλωρή | 560 | 23.7 | 57 |
Northern Red Oak | Quercus rubra | 12.00% | 630 | 46.6 | 99 |
Pin Red Oak | Quercus palustris | Χλωρή | 580 | 25.4 | 57 |
Pin Red Oak | Quercus palustris | 12.00% | 630 | 47 | 97 |
Scarlet Red Oak | Quercus coccinea | Χλωρή | 600 | 28.2 | 72 |
Scarlet Red Oak | Quercus coccinea | 12.00% | 670 | 57.4 | 120 |
Southern Red Oak | Quercus falcata | Χλωρή | 520 | 20.9 | 48 |
Southern Red Oak | Quercus falcata | 12.00% | 590 | 42 | 75 |
Water Red Oak | Quercus nigra | Χλωρή | 560 | 25.8 | 61 |
Water Red Oak | Quercus nigra | 12.00% | 630 | 46.7 | 106 |
Willow Red Oak | Quercus phellos | Χλωρή | 560 | 20.7 | 51 |
Willow Red Oak | Quercus phellos | 12.00% | 690 | 48.5 | 100 |
Bur White Oak | Quercus macrocarpa | Χλωρή | 580 | 22.7 | 50 |
Bur White Oak | Quercus macrocarpa | 12.00% | 640 | 41.8 | 71 |
Chestnut White Oak | Quercus montana | Χλωρή | 570 | 24.3 | 55 |
Chestnut White Oak | Quercus montana | 12.00% | 660 | 47.1 | 92 |
Live White Oak | Quercus virginiana | Χλωρή | 800 | 37.4 | 82 |
Live White Oak | Quercus virginiana | 12.00% | 880 | 61.4 | 127 |
Overcup White Oak | Quercus lyrata | Χλωρή | 570 | 23.2 | 55 |
Overcup White Oak | Quercus lyrata | 12.00% | 630 | 42.7 | 87 |
Post White Oak | Quercus stellata | Χλωρή | 600 | 24 | 56 |
Post White Oak | Quercus stellata | 12.00% | 670 | 45.3 | 91 |
Swamp Chestnut White Oak | Quercus michauxii | Χλωρή | 600 | 24.4 | 59 |
Swamp Chestnut White Oak | Quercus michauxii | 12.00% | 670 | 50.1 | 96 |
Swamp White Oak | Quercus bicolor | Χλωρή | 640 | 30.1 | 68 |
Swamp White Oak | Quercus bicolor | 12.00% | 720 | 59.3 | 122 |
White Oak | Quercus alba | Χλωρή | 600 | 24.5 | 57 |
White Oak | Quercus alba | 12.00% | 680 | 51.3 | 105 |
Sassafras | Sassafras albidum | Χλωρή | 420 | 18.8 | 41 |
Sassafras | Sassafras albidum | 12.00% | 460 | 32.8 | 62 |
Sweetgum | Liquidambar styraciflua | Χλωρή | 460 | 21 | 49 |
Sweetgum | Liquidambar styraciflua | 12.00% | 520 | 43.6 | 86 |
American Sycamore | Platanus occidentalis | Χλωρή | 460 | 20.1 | 45 |
American Sycamore | Platanus occidentalis | 12.00% | 490 | 37.1 | 69 |
Tanoak | Notholithocarpus densiflorus | Χλωρή | 580 | 32.1 | 72 |
Tanoak | Notholithocarpus densiflorus | 12.00% | 580 | 32.1 | 72 |
Black Tupelo | Nyssa sylvatica | Χλωρή | 460 | 21 | 48 |
Black Tupelo | Nyssa sylvatica | 12.00% | 500 | 38.1 | 66 |
Water Tupelo | Nyssa aquatica | Χλωρή | 460 | 23.2 | 50 |
Water Tupelo | Nyssa aquatica | 12.00% | 500 | 40.8 | 66 |
Black Walnut | Juglans nigra | Χλωρή | 510 | 29.6 | 66 |
Black Walnut | Juglans nigra | 12.00% | 550 | 52.3 | 101 |
Black Willow | Salix nigra | Χλωρή | 360 | 14.1 | 33 |
Black Willow | Salix nigra | 12.00% | 390 | 28.3 | 54 |
Yellow Poplar | Liriodendron tulipifera | Χλωρή | 400 | 18.3 | 41 |
Yellow Poplar | Liriodendron tulipifera | 12.00% | 420 | 38.2 | 70 |
Baldcypress | Taxodium distichum | Χλωρή | 420 | 24.7 | 46 |
Baldcypress | Taxodium distichum | 12.00% | 460 | 43.9 | 73 |
Atlantic White Cedar | Chamaecyparis thyoides | Χλωρή | 310 | 16.5 | 32 |
Atlantic White Cedar | Chamaecyparis thyoides | 12.00% | 320 | 32.4 | 47 |
Eastern Redcedar | Juniperus virginiana | Χλωρή | 440 | 24.6 | 48 |
Eastern Redcedar | Juniperus virginiana | 12.00% | 470 | 41.5 | 61 |
Incense Cedar | Calocedrus decurrens | Χλωρή | 350 | 21.7 | 43 |
Incense Cedar | Calocedrus decurrens | 12.00% | 370 | 35.9 | 55 |
Northern White Cedar | Thuja occidentalis | Χλωρή | 290 | 13.7 | 29 |
Northern White Cedar | Thuja occidentalis | 12.00% | 310 | 27.3 | 45 |
Port Orford Cedar | Chamaecyparis lawsoniana | Χλωρή | 390 | 21.6 | 45 |
Port Orford Cedar | Chamaecyparis lawsoniana | 12.00% | 430 | 43.1 | 88 |
Western Redcedar | Thuja plicata | Χλωρή | 310 | 19.1 | 35.9 |
Western Redcedar | Thuja plicata | 12.00% | 320 | 31.4 | 51.7 |
Yellow Cedar | Cupressus nootkatensis | Χλωρή | 420 | 21 | 44 |
Yellow Cedar | Cupressus nootkatensis | 12.00% | 440 | 43.5 | 77 |
Coast Douglas Fir | Pseudotsuga menziesii var. menziesii | Χλωρή | 450 | 26.1 | 53 |
Coast Douglas Fir | Pseudotsuga menziesii var. menziesii | 12.00% | 480 | 49.9 | 85 |
Interior West Douglas Fir | Pseudotsuga Menziesii | Χλωρή | 460 | 26.7 | 53 |
Interior West Douglas Fir | Pseudotsuga Menziesii | 12.00% | 500 | 51.2 | 87 |
Interior North Douglas Fir | Pseudotsuga menziesii var. glauca | Χλωρή | 450 | 23.9 | 51 |
Interior North Douglas Fir | Pseudotsuga menziesii var. glauca | 12.00% | 480 | 47.6 | 90 |
Interior South Douglas Fir | Pseudotsuga lindleyana | Χλωρή | 430 | 21.4 | 47 |
Interior South Douglas Fir | Pseudotsuga lindleyana | 12.00% | 460 | 43 | 82 |
Balsam Fir | Abies balsamea | Χλωρή | 330 | 18.1 | 38 |
Balsam Fir | Abies balsamea | 12.00% | 350 | 36.4 | 63 |
California Red Fir | Abies magnifica | Χλωρή | 360 | 19 | 40 |
California Red Fir | Abies magnifica | 12.00% | 380 | 37.6 | 72.4 |
Grand Fir | Abies grandis | Χλωρή | 350 | 20.3 | 40 |
Grand Fir | Abies grandis | 12.00% | 370 | 36.5 | 61.4 |
Noble Fir | Abies procera | Χλωρή | 370 | 20.8 | 43 |
Noble Fir | Abies procera | 12.00% | 390 | 42.1 | 74 |
Pacific Silver Fir | Abies amabilis | Χλωρή | 400 | 21.6 | 44 |
Pacific Silver Fir | Abies amabilis | 12.00% | 430 | 44.2 | 75 |
Subalpine Fir | Abies lasiocarpa | Χλωρή | 310 | 15.9 | 34 |
Subalpine Fir | Abies lasiocarpa | 12.00% | 320 | 33.5 | 59 |
White Fir | Abies concolor | Χλωρή | 370 | 20 | 41 |
White Fir | Abies concolor | 12.00% | 390 | 40 | 68 |
Eastern Hemlock | Tsuga canadensis | Χλωρή | 380 | 21.2 | 44 |
Eastern Hemlock | Tsuga canadensis | 12.00% | 400 | 37.3 | 61 |
Mountain Hemlock | Tsuga mertensiana | Χλωρή | 420 | 19.9 | 43 |
Mountain Hemlock | Tsuga mertensiana | 12.00% | 450 | 44.4 | 79 |
Western Hemlock | Tsuga heterophylla | Χλωρή | 420 | 23.2 | 46 |
Western Hemlock | Tsuga heterophylla | 12.00% | 450 | 49 | 78 |
Western Larch | Larix occidentalis | Χλωρή | 480 | 25.9 | 53 |
Western Larch | Larix occidentalis | 12.00% | 520 | 52.5 | 90 |
Eastern White Pine | Pinus strobus | Χλωρή | 340 | 16.8 | 34 |
Eastern White Pine | Pinus strobus | 12.00% | 350 | 33.1 | 59 |
Jack Pine | Pinus banksiana | Χλωρή | 400 | 20.3 | 41 |
Jack Pine | Pinus banksiana | 12.00% | 430 | 39 | 68 |
Loblolly Pine | Pinus taeda | Χλωρή | 470 | 24.2 | 50 |
Loblolly Pine | Pinus taeda | 12.00% | 510 | 49.2 | 88 |
Lodgepole Pine | Pinus contorta | Χλωρή | 380 | 18 | 38 |
Lodgepole Pine | Pinus contorta | 12.00% | 410 | 37 | 65 |
Longleaf Pine | Pinus palustris | Χλωρή | 540 | 29.8 | 59 |
Longleaf Pine | Pinus palustris | 12.00% | 590 | 58.4 | 100 |
Pitch Pine | Pinus rigida | Χλωρή | 470 | 20.3 | 47 |
Pitch Pine | Pinus rigida | 12.00% | 520 | 41 | 74 |
Pond Pine | Pinus serotina | Χλωρή | 510 | 25.2 | 51 |
Pond Pine | Pinus serotina | 12.00% | 560 | 52 | 80 |
Ponderosa Pine | Pinus ponderosa | Χλωρή | 380 | 16.9 | 35 |
Ponderosa Pine | Pinus ponderosa | 12.00% | 400 | 36.7 | 65 |
Red Pine | Pinus resinosa | Χλωρή | 410 | 18.8 | 40 |
Red Pine | Pinus resinosa | 12.00% | 460 | 41.9 | 76 |
Sand Pine | Pinus clausa | Χλωρή | 460 | 23.7 | 52 |
Sand Pine | Pinus clausa | 12.00% | 480 | 47.7 | 80 |
Shortleaf Pine | Pinus echinata | Χλωρή | 470 | 24.3 | 51 |
Shortleaf Pine | Pinus echinata | 12.00% | 510 | 50.1 | 90 |
Slash Pine | Pinus elliottii | Χλωρή | 540 | 26.3 | 60 |
Slash Pine | Pinus elliottii | 12.00% | 590 | 56.1 | 112 |
Spruce Pine | Pinus glabra | Χλωρή | 410 | 19.6 | 41 |
Spruce Pine | Pinus glabra | 12.00% | 440 | 39 | 72 |
Sugar Pine | Pinus lambertiana | Χλωρή | 340 | 17 | 34 |
Sugar Pine | Pinus lambertiana | 12.00% | 360 | 30.8 | 57 |
Virginia Pine | Pinus virginiana | Χλωρή | 450 | 23.6 | 50 |
Virginia Pine | Pinus virginiana | 12.00% | 480 | 46.3 | 90 |
Western White Pine | Pinus monticola | Χλωρή | 360 | 16.8 | 32 |
Western White Pine | Pinus monticola | 12.00% | 380 | 34.7 | 67 |
Redwood Old Growth | Sequoia sempervirens | Χλωρή | 380 | 29 | 52 |
Redwood Old Growth | Sequoia sempervirens | 12.00% | 400 | 42.4 | 69 |
Redwood New Growth | Sequoia sempervirens | Χλωρή | 340 | 21.4 | 41 |
Redwood New Growth | Sequoia sempervirens | 12.00% | 350 | 36 | 54 |
Black Spruce | Picea mariana | Χλωρή | 380 | 19.6 | 42 |
Black Spruce | Picea mariana | 12.00% | 460 | 41.1 | 74 |
Engelmann Spruce | Picea engelmannii | Χλωρή | 330 | 15 | 32 |
Engelmann Spruce | Picea engelmannii | 12.00% | 350 | 30.9 | 64 |
Red Spruce | Picea rubens | Χλωρή | 370 | 18.8 | 41 |
Red Spruce | Picea rubens | 12.00% | 400 | 38.2 | 74 |
Sitka Spruce | Picea sitchensis | Χλωρή | 330 | 16.2 | 34 |
Sitka Spruce | Picea sitchensis | 12.00% | 360 | 35.7 | 65 |
White Spruce | Picea glauca | Χλωρή | 370 | 17.7 | 39 |
White Spruce | Picea glauca | 12.00% | 400 | 37.7 | 68 |
Tamarack Spruce | Larix laricina | Χλωρή | 490 | 24 | 50 |
Tamarack Spruce | Larix laricina | 12.00% | 530 | 49.4 | 80 |
Διαβάστε επίσης
Επεξεργασία- Επιστήμη ξύλου
- Τεχνολογία ξύλου
- Λούπο
- Επιπλοποιία
- Βιομάζα
- Δασοπονία
- Είδη ξύλου
- Πέλλετ ξύλου
- Μοριοσανίδα
- Ινοσανίδα
- Κόντρα-πλακέ
- Χαρτί
- Χαρτοπολτός
- Ξυλόσκονη
- Ξήρανση ξύλου
- Ξυλώδεις ίνες
- WPC
- Συντήρηση του ξύλου
- Καρνάγιο
- Ξυλογραφία
- Ξυλογλυπτική
- Ξυλοφάγα έντομα
- Εμποτισμένη ξυλεία
- Μέθοδος σκληρότητας Janka
- Νανοκυτταρίνη
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Δομή, χαρακτηριστικά και ιδιότητες του ξύλου», των Γ. Μαντάνη & Ι. Κακαρά, Εκδόσεις «ΚΤΙΡΙΟ» (Θεσσαλονίκη), [1], σελ. 1-35
- ↑ «Δομή ξύλου» του δρ. Γεωργίου Ι. Μαντάνη, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, [2], σελ. 9-16 και 43-49
- ↑ «lignin - Definition, Function, Uses, & Facts». Encyclopedia Britannica. 28 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ «Τεχνολογία Ξύλου, του δρ. Ιωάννη Α. Κακαρά». ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΙΩΝ. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2024. σελ. 5-24
- ↑ Hickey, M.· King, C. (2001). The Cambridge Illustrated Glossary of Botanical Terms. Cambridge University Press.
- ↑ Secondary xylem, (Biology online) https://www.biologyonline.com/dictionary/secondary-xylem
- ↑ Δομή ξύλου, Παν. Θεσσαλίας, [3], σελ. 6
- ↑ «Global Forest Resources Assessment 2005/Food and Agriculture Organization of the United Nations» (PDF).[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2020.
- ↑ «N.B. fossils show origins of wood». CBC.ca. August 12, 2011. http://www.cbc.ca/news/canada/new-brunswick/story/2011/08/12/nb-origins-of-wood-found.html. Ανακτήθηκε στις August 12, 2011.
- ↑ Briffa, K.; Shishov, V.V.; Melvin, T.M.; Vaganov, E.A.; Grudd, H.; Hantemirov, R.M.; Eronen, M.; Naurzbaev, M.M. (2008). «Trends in recent temperature and radial tree growth spanning 2000 years across northwest Eurasia». Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences 363 (1501): 2271–2284. doi: . PMID 18048299.
- ↑ https://repository.kallipos.gr/handle/11419/5260
- ↑ Τσουμής, Γεώργιος (2013). Επιστήμη και Τεχνολογία Ξύλου, πρώτος τόμος: Δομή και Ιδιότητες. Θεσσαλονίκη: Γαρταγάνη. σελ. 78. ISBN 9789606859021.
- ↑ Wood growth and structure Αρχειοθετήθηκε 2009-12-12 στο Wayback Machine. www.farmforestline.com.au
- ↑ https://www.britannica.com/science/wood-plant-tissue/Microstructure
- ↑ https://science.jrank.org/pages/7409/Wood.html
- ↑ Wood growth and structure Αρχειοθετήθηκε December 12, 2009, στο Wayback Machine. www.farmforestline.com.au
- ↑ 18,0 18,1 Record, Samuel J (1914). The Mechanical Properties of Wood. J. Wiley & Sons. σελ. 165. ASIN B000863N3W.
- ↑ «Duramen» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 8 (11η έκδοση) 1911, σελ. 692
- ↑ Shigo, Alex. (1986) A New Tree Biology Dictionary. Shigo and Trees, Associates. (ISBN 0-943563-12-7)
- ↑ Record, Samuel James (1914). The Mechanical Properties of Wood: Including a Discussion of the Factors Affecting the Mechanical Properties, and Methods of Timber Testing (στα Αγγλικά). J. Wiley & Sons, Incorporated. σελ. 51.
The term heartwood derives solely from its position and not from any vital importance to the tree as a tree can thrive with heart completely decayed.
- ↑ «Ιδιότητες ξύλου» (2022) του δρ. Γεωργίου Ι. Μαντάνη, Τμήμα Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, [4], σελ. 1-175
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ http://mantanis.users.uth.gr/Idiotites-Xylou.pdf «Ιδιότητες ξύλου», σελ. 24
- ↑ «Wood Properties Growth and Structure 2015». treetesting.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Μαρτίου 13, 2016.
- ↑ Wood handbook—Wood as an engineering material, Chapter 5. Mechanical properties of wood (PDF). Gen. Tech. Rep. FPL–GTR–190. Madison, Wisconsin, USA: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Forest Products Laboratory.: Forest Products Laboratory. 2010. σελ. 509. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Wood Handbook, Forest Products Laboratory Αρχειοθετήθηκε 2021-04-24 στο Wayback Machine.
- The Wood in Culture Association
- The Wood Explorer: A comprehensive database of commercial wood species Αρχειοθετήθηκε 2015-04-07 στο Wayback Machine.
- APA – The Engineered Wood Association
- Βουλγαρίδης Η. (2015). «Ποιότητα και χρήσεις ξύλου». Σύγγραμμα – Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα, ISBN: 9789606032516, https://repository.kallipos.gr/handle/11419/5260, σελ. 1-258
- Μαντάνης Γ. (2019). «Δομή ξύλου». Διδακτικό σύγγραμμα – Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, [5], σελ. 1-158
- Μαντάνης Γ., Κακαράς Ι. (2022). «Δομή, χαρακτηριστικά και ιδιότητες του ξύλου». Εκδόσεις ΚΤΙΡΙΟ, Θεσσαλονίκη, [6], σελ. 18-35