Opel Sintra

μοντέλο αυτοκινήτου

Το Opel/Vauxhall Sintra είναι ένα αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Opel για την αγορά της Ευρώπης, μεταξύ του 1996 και του 1999. Ειδικότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο πωλήθηκε ως Vauxhall Sintra. Το Sintra ήταν ένα από τα δεύτερης γενιάς U-body (γνωστά με τον εσωτερικό κωδικό GMX110s) μεγάλα πολυμορφικά (MPV).

Opel Sintra
Σύνοψη
Κατασκευαστής Opel
Μητρική εταιρεία General Motors (μέχρι τον Μάρτιο του 2017)
Εναλλακτική ονομασίαVauxhall Sintra (Ηνωμένο Βασίλειο)
Παραγωγή1996 — 1999
Σεζόν1997 — 1999
ΣυναρμολόγησηΝτόραβιλ, Τζόρτζια, ΗΠΑ
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεγάλο MPV (πολυμορφικό)
Αμάξωμα5-πορτο MPV
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαGM U platform (U-body) GMT200
Σχετική εξέλιξηChevrolet Venture
Pontiac Trans Sport
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας
  • Βενζίνη :
  • 2.2 λίτρα I4
  • 3.0 λίτρα V6
  • Ντίζελ :
  • 2.2 λίτρα turbodiesel DTI I4 (4-κύλινδρος σε σειρά)
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοVauxhall Albany
Επόμενο μοντέλοOpel Zafira Tourer

Εισήχθη στην Ευρώπη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η General Motors παρήγαγε σχεδόν πανομοιότυπα μοντέλα με τα εμπορικά σήματα της Chevrolet, της Pontiac και της Oldsmobile.

 
Το δίδυμο συγγενικό Vauxhall Sintra.

Το Sintra βασίστηκε ειδικά στην έκδοση με κοντό μεταξόνιο της πλατφόρμας U δεύτερης γενιάς και έχει το ίδιο μεταξόνιο, εμπρός και πίσω μετατρόχιο με τα Chevrolet Venture, Pontiac Trans Sport (από το 2000 μετονομάστηκε σε Pontiac Montana), Oldsmobile Silhouette και Buick GL8, με κοντό μεταξόνιο και παρόμοιες εξωτερικές διαστάσεις. Μαζί με άλλα μίνι βαν αμαξώματος U, κατασκευάστηκε στο Doraville της Γεωργίας.

Το ABS ήταν στάνταρ, καθώς και δύο μπροστινοί αερόσακοι, δύο πλευρικοί αερόσακοι πλήρους μεγέθους στα μπροστινά καθίσματα και προεντατήρες ζωνών ασφαλείας. Το καπό ήταν κατασκευασμένο από αλουμίνιο για εξοικονόμηση βάρους και αύξηση της ζώνης ελεγχόμενης παραμόρφωσης για ακόμα καλύτερη παθητική ασφάλεια. Είχε το μεγαλύτερο εσωτερικό από όλα τα MPV στην ευρωπαϊκή αγορά, συμπεριλαμβανομένων ακόμα και αυτών της Daimler Chrysler.

Το Sintra δεν χρησιμοποίησε τον βενζινοκινητήρα LA1 3400 V6 όπως τα άλλα μοντέλα αυτοκινήτων της πλατφόρμας U, αλλά αντιθέτως μια επιλογή κινητήρων της Opel (που μάλιστα έπρεπε να εισαχθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες για συναρμολόγηση). Νέα για αυτή τη γενιά ήταν τα φίλτρα αέρα καμπίνας, τα οποία είναι εύκολα προσβάσιμα από το εσωτερικό του ντουλαπιού.

Το Sintra είχε σημαντική επιρροή στην ανάπτυξη του αμαξώματος U, επειδή η GM ήθελε να το διατηρήσει παρόμοιο σε διαστάσεις με τα ευρωπαϊκά μεγάλα MPV (όπως τα Volkswagen Sharan, Ford Galaxy, SEAT Alhambra, Renault Espace ή τα Eurovans). Ως εκ τούτου, η πλατφόρμα έγινε αρκετά στενή, γεγονός που με τη σειρά του έκανε το GMX110 πιο στενό από τα προηγούμενα μίνι βαν «dustbuster» και το πιο σημαντικό από τους περισσότερους Αμερικανούς ανταγωνιστές. Αυτή η επιρροή συνεχίστηκε και στα μίνι βαν της τρίτης και τελευταίας γενιάς της πλατφόρμας U, παρόλο που κανένα από αυτά δεν πωλήθηκαν στην Ευρώπη.

Το Sintra διέθετε συρόμενες πίσω πλαϊνές πόρτες και στις δύο πλευρές και ήταν διαθέσιμο σε διαφορετικές διαμορφώσεις καθισμάτων, οι οποίες προσέφεραν θέσεις για 5 επιβάτες το λιγότερο έως 7 επιβάτες με ατομικά καθίσματα και 8 επιβάτες με πίσω τριθέσιο κάθισμα πάγκου.

Σε αντίθεση με τα συγγενικά οχήματα που πωλήθηκαν στη Βόρεια Αμερική που έφεραν αποκλειστικά 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, το Sintra πρόσφερε 5-τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο στα 4-κύλινδρα μοντέλα, αλλά ειδικότερα το 3.0 λίτρων έφερε 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο και τρία προγράμματα οδήγησης. Επίσης, είχε τον λεβιέ αλλαγής ταχυτήτων τοποθετημένο απευθείας στο πάτωμα, όπως και οι παλαιότερες γενιές ευρωπαϊκών MPV.

Αυτό το μοντέλο αποδείχθηκε σχετικά αναξιόπιστο.[1] Τόσο τον Μάιο του 2000 όσο και τον Μάιο του 2001, όταν είχε πλέον αποσυρθεί από τα δίκτυα πωλήσεων, το Sintra κατατάχθηκε ως το λιγότερο ικανοποιητικό αυτοκίνητο που είχε στην κατοχή του στην «έρευνα ικανοποίησης πελατών» της J. D. Power, που κάλυπτε αυτοκίνητα που ταξινομήθηκαν για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο και δημοσίευσε στο περιοδικό Top Gear.

Τα ζητήματα αξιοπιστίας και ασφάλειας του Sintra προκάλεσαν ακόμη μεγαλύτερη πτώση της δημοτικότητας του μίνι βαν[2], αναγκάζοντας την Opel/Vauxhall να εγκαταλείψει το μοντέλο τον Απρίλιο του 1999. Καθώς το συμπαγές MPV Opel Zafira με βάση το Astra έκανε το ντεμπούτο του την ίδια στιγμή, οπού το προηγούμενο μίνι βαν αποσύρθηκε επίσημα από την πώληση, λέγεται μερικές φορές ότι το Zafira αντικατέστησε το Sintra. Το Zafira ήταν ένα μικρότερο όχημα από το Sintra, αλλά αποδείχθηκε πολύ πιο επιτυχημένο από το Sintra σε πολλούς διαφορετικούς τομείς.[3]

Κινητήρες

Επεξεργασία
  • 2.2 L I4 16V DOHC (X22XE)
  • 3.0 L V6 24V DOHC L81 V6 (X30XE)
  • 2.2 L turbodiesel DTi I4 16V (X22DTH). Διατέθηκε μόνο το τελευταίο έτος παραγωγής (1999) και παρήχθη σε μόλις 1.394 αντίτυπα.

Αναφορές

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
Opel, επιβατικά αυτοκίνητα από το 1980 - σήμερα
Τύπος 1980 1990 2000 2010 2020
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0
Αυτοκίνητα πόλης Agila A Agila B Karl
Adam
Σούπερ Μίνι Corsa A Corsa B Corsa C Corsa D Corsa E Corsa F
Μικρομεσαία C Kadett D Kadett E Astra F Astra G Astra H Astra J Astra K
Ampera Ampera-e
Μεσαία Ascona B Ascona C Vectra A Vectra B Vectra C Insignia A Insignia B
Signum
Executive (Μεσαία πολυτελή) Rekord E/Commodore C Omega A Omega B
Πολυτελή Senator A/Monza Senator B
Σπορ αυτοκίνητα Tigra Tigra TwinTop
Manta B Calibra Speedster GT
Mικρά Πολυμορφικά Meriva A Meriva B
Mεσαία Πολυμορφικά Zafira A Zafira B
Zafira Tourer C Zafira Life
Mεγάλα Πολυμορφικά Sintra
Εκτός δρόμου / SUV Mokka
Crossland X
Frontera A Frontera B Antara Grandland X
Monterey
Επαγγελματικά Kadett E Combo Combo B Combo C Combo D Combo Ε
Arena Vivaro
Movano A Movano B
  NODES
mac 1
os 1
web 2