Νικόλαος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Νικόλαος	οι	Νικόλαοι
γενική	του	Νικόλαου & Νικολάου	των	Νικόλαων & Νικολάων
αιτιατική	τον	Νικόλαο	τους	Νικόλαους & Νικολάους
κλητική		Νικόλαε		Νικόλαοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Νικόλαος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική Νικόλαος

Νικόλαος αρσενικό

Νικόλαος

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Νῑκολᾱο-
ονομαστική	ὁ	Νικόλαος	οἱ	Νικόλαοι
γενική	τοῦ	Νικολάου	τῶν	Νικολάων
δοτική	τῷ	Νικολάῳ	τοῖς	Νικολάοις
αιτιατική	τὸν	Νικόλαον	τοὺς	Νικολάους
κλητική ὦ!		Νικόλαε		Νικόλαοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Νικολάω
γεν-δοτ	τοῖν		Νικολάοιν
Συνήθως στον ενικό.
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Νικόλαος < νίκ(η) + -ό- + λαός + -ος^[1]

Νικόλαος αρσενικό

↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Νικόλαος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.