έγκυος

Δείτε επίσης : ἔγκυος, ἔγγυος, έγγειος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	έγκυος	η	έγκυος & έγκυα	το	έγκυο
γενική	του	έγκυου	της	έγκυου & έγκυας	του	έγκυου
αιτιατική	τον	έγκυο	την	έγκυο & έγκυα	το	έγκυο
κλητική		έγκυε		έγκυε & έγκυα		έγκυο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	έγκυοι	οι	έγκυοι & έγκυες	τα	έγκυα
γενική	των	έγκυων	των	έγκυων	των	έγκυων
αιτιατική	τους	έγκυους	τις	έγκυους & έγκυες	τα	έγκυα
κλητική		έγκυοι		έγκυοι & έγκυες		έγκυα
ομάδα '-ος -ος -ο & -α', Κατηγορία όπως «ζημιογόνος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

έγκυος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔγκυος < ἐν + κύω (εγκυμονώ) → δείτε και τη λέξη κῦμα

Έγκυος γυναίκα.

έγκυος, -ος, -ο

έγκυος θηλυκό

μένω έγκυος (με / απ' τον τάδε): περνάω σε κατάσταση εγκυμοσύνης, αρχίζω να εγκυμονώ (και ο βιολογικός πατέρας είναι ο τάδε)
(μερικές φορές το «με» ή το «από» υπονοεί την ύπαρξη ή όχι συγκατάβασης)
αφήνω έγκυο (κάποιαν ή την τάδε): εξαιτίας της δικής μου πράξης μένει έγκυος (κάποια ή η τάδε)
καθιστώ έγκυο: λόγια ή ειρωνική μορφή του «αφήνω έγκυο»
ολίγον έγκυος: ειρωνικός υπαινιγμός για κάτι που δεν είναι δυνατόν να υπάρχει όπως παρουσιάζεται

γυναίκα έγκυος