αγαπησιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αγαπησιάρης	η	αγαπησιάρα	το	αγαπησιάρικο
γενική	του	αγαπησιάρη	της	αγαπησιάρας	του	αγαπησιάρικου
αιτιατική	τον	αγαπησιάρη	την	αγαπησιάρα	το	αγαπησιάρικο
κλητική		αγαπησιάρη		αγαπησιάρα		αγαπησιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αγαπησιάρηδες	οι	αγαπησιάρες	τα	αγαπησιάρικα
γενική	των	αγαπησιάρηδων		—	των	αγαπησιάρικων
αιτιατική	τους	αγαπησιάρηδες	τις	αγαπησιάρες	τα	αγαπησιάρικα
κλητική		αγαπησιάρηδες		αγαπησιάρες		αγαπησιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αγαπησιάρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀγαπησιάρης < ἀγάπησ(ις) + -ιάρης^[1]

αγαπησιάρης, -α, -ικο

ο επιρρεπής στον έρωτα, αισθηματίας, ερωτύλος, ερωτιάρης
※ Με ένα τσιγάρο συνέχεια στο χέρι και το στομάχι ανακατεμένο από τα ποτά ο Φαμπιό είναι άνδρας extra large. Εχει δε δύο χαρακτηριστικά που πάνε μαζί: είναι καλοφαγάς και αγαπησιάρης. Στα 50 του έχει ερωτευτεί πολλές γυναίκες και έχει γνωρίσει ακόμη περισσότερες.
Κέζα Λώρη, Ενας αξιαγάπητος ήρωας Το Βήμα, 24 Νοεμβρίου 2008
αυτός που αγαπιέται εύκολα
≈ συνώνυμα: αξιαγάπητος, συμπαθητικός

αγαπησιάρης

αγαπησιάρης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)