αστάθμητος

Δείτε επίσης : ἀστάθμητος, ἀσταθμήτως

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αστάθμητος	η	αστάθμητη	το	αστάθμητο
γενική	του	αστάθμητου	της	αστάθμητης	του	αστάθμητου
αιτιατική	τον	αστάθμητο	την	αστάθμητη	το	αστάθμητο
κλητική		αστάθμητε		αστάθμητη		αστάθμητο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αστάθμητοι	οι	αστάθμητες	τα	αστάθμητα
γενική	των	αστάθμητων	των	αστάθμητων	των	αστάθμητων
αιτιατική	τους	αστάθμητους	τις	αστάθμητες	τα	αστάθμητα
κλητική		αστάθμητοι		αστάθμητες		αστάθμητα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αστάθμητος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀστάθμητος (ασταθής) < ἀ- στερητικό + σταθμη- (σταθμέω) + -τος < στάθμη (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική impondérable) ^[1]^[2]

αστάθμητος, -η, -ο

(μεταφορικά) που δεν μπορεί να σταθμιστεί, να υπολογιστεί, να εκτιμηθεί
⮡ δεν περιμέναμε αυτή την τροπή στα γεγονότα διότι επέδρασαν αστάθμητοι παράγοντες

⮡ στις εξετάσεις, το μάθημα της έκθεσης θεωρείται από πολλούς πως τελικά επιδρά με αστάθμητο τρόπο, σε σχέση με υπόλοιπα εξεταζόμενα μαθήματα, στη διαμόρφωση των τελικών αποτελεσμάτων
που δε ζυγίστηκε ή δεν μπορεί να ζυγιστεί ^[3]
≈ συνώνυμα: αζύγιστος

αστάθμητος