δωρισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δωρισμός	οι	δωρισμοί
γενική	του	δωρισμού	των	δωρισμών
αιτιατική	τον	δωρισμό	τους	δωρισμούς
κλητική		δωρισμέ		δωρισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δωρισμός <αγγλική Dorism < ελληνιστική κοινή δωρισμός

Προφορά

ΔΦΑ : /ðo.ɾiˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δω‐ρι‐σμός

Ουσιαστικό

δωρισμός αρσενικό

1. (φιλολογία, γλωσσολογία) η χρήση χαρακτηριστικών τύπων και λέξεων της αρχαίας δωρικής διαλέκτου
2. (στον πληθυντικό) «οι δωρισμοί» τα δωρικά χαρακτηριστικά αυτά καθαυτά

   ⮡  Παραδείγματα δωρισμών αποτελούν: (στα αρχαία ελληνικά) το άλφα μακρόν (ᾱ) όπως ἀρετᾱ́ αντί για ήτα ἀρετή, (στα νέα ελληνικά) το κρητικό ξι όπως στη μορφή ρωτήξω αντί για ρωτήσω.

Μεταφράσεις

    δωρισμός

αγγλικά : Dorism (en) γαλλικά : dorisme (fr), Dorisme (fr) γερμανικά : Dorismus (de) ισπανικά : dorismo (es) ιταλικά : dorismo (it)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	δωρισμός	οἱ	δωρισμοί
γενική	τοῦ	δωρισμοῦ	τῶν	δωρισμῶν
δοτική	τῷ	δωρισμῷ	τοῖς	δωρισμοῖς
αιτιατική	τὸν	δωρισμόν	τοὺς	δωρισμούς
κλητική ὦ!		δωρισμέ		δωρισμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δωρισμώ
γεν-δοτ	τοῖν		δωρισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δωρισμός < δωρ- + -ισμός

Ουσιαστικό

δωρισμός αρσενικό

• δωρική λέξη ή ιδιωτισμός

  ※  4ος πκε αιώνας, Δημήτριος Φαληρεύς, Περὶ Ἑρμηνείας, 177

  Τὸ δὲ ὀγκηρὸν ἐν τρισί, πλάτει, μήκει, πλάσματι, οἷον βροντὰ ἀντὶ τοῦ βροντή: καὶ γὰρ τραχύτητα ἐκ τῆς προτέρας συλλαβῆς ἔχει, καὶ ἐκ τῆς δευτέρας μῆκος μὲν διὰ τὴν μακράν, πλατύτητα δὲ διὰ τὸν Δωρισμόν· πλατέα λαλοῦσι γὰρ πάντα οἱ Δωριεῖς.