λάλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	λάλος	το	λάλο
γενική	του/της	λάλου	του	λάλου
αιτιατική	τον/τη	λάλο	το	λάλο
κλητική		λάλε		λάλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	λάλοι	τα	λάλα
γενική	των	λάλων	των	λάλων
αιτιατική	τους/τις	λάλους	τα	λάλα
κλητική		λάλοι		λάλα
Λόγιο επίθετο που δε συνηθίζει τον νεότερο τύπο του θηλυκού σε -η.
ομάδα '-ος -ος -ο', Κατηγορία όπως «χοληδόχος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λάλος < αρχαία ελληνική λάλος (< πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *leh₂-) < (ηχομιμητική λέξη)

Επίθετο

λάλος, -ος, -ον

1. φλύαρος, πολύ ομιλητικός, πολύλογος
2. (μεταφορικά) αυτός που παράγει ήχο μονότονο ως φλυαρία
3. ως αντικείμενο, ομιλών, λαλών, φλυαρώντας, πάρλας
4. (ουσιαστικοποιημένο) η οχλοβοή

Σημειώσεις

Παραθετικά: (συγκριτικός) λαλίστερος, (υπερθετικός) λαλίστατος

ο τάδε υπήρξε λαλίστατος πολιτικός