μονάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	μοναδ-
ονομαστική	ἡ	μονάς	αἱ	μονάδες
γενική	τῆς	μονάδος	τῶν	μονάδων
δοτική	τῇ	μονάδῐ	ταῖς	μονάσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μονάδᾰ	τὰς	μονάδᾰς
κλητική ὦ!		μονάς		μονάδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μονάδε
γεν-δοτ	τοῖν		μονάδοιν
Με βραχύ άλφα στο θέμα -άς, -άδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'δεκάς' όπως «δεκάς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονάς: ιδιαίτερος τύπος θηλυκού του ουσιασικού μόνος (θηλυκό: μόνη)

Ουσιαστικό

μονάς, -άδος θηλυκό

1. μοναχικότητα, το να είσαι μόνος
2. η μονάδα

=Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : μουνάς

Πηγές

• μονάς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μονάς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.