ξενών

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ξενών: σχηματισμός ενικού αριθμού < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ξενῶνες (πληθυντικός)

Ουσιαστικό

ξενών αρσενικό

• ίδρυμα φροντίδας φτωχών, αρρώστων

Άλλες μορφές

• ξενών, ξενῶνας
• ξενιών, ξενιῶνας

Παράγωγα

• ξενωνικός
• ξενωνίτης

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ξένος

Πηγές

• ξενών -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ξενῶνας - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ξενών	οἱ	ξενῶνες
γενική	τοῦ	ξενῶνος	τῶν	ξενώνων
δοτική	τῷ	ξενῶνῐ	τοῖς	ξενῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ξενῶνᾰ	τοὺς	ξενῶνᾰς
κλητική ὦ!		ξενών		ξενῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ξενῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		ξενώνοιν
Μαρτυρείται στον πληθυντικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

*ξενών: στον πληθυντικό: ξενῶνες < ξέν(ος) + κατάληξη ουσιαστικού

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: ξενών ⇘ νέα ελληνικά: ξενώνας

Ουσιαστικό

*ξενών αρσενικό (μαρτυρείται στον πληθυντικό ξενῶνες)

• η αίθουσα υποδοχής των ξένων

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἄλκηστις, στίχ. 543 Μιλάει ο Άδητος στον Ηρακλή

  χωρὶς ξενῶνές εἰσιν οἷ σ' ἐσάξομεν.

  Έχω δωμάτια ξέχωρα για ξένους.

  Μετάφραση (1972): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

Συγγενικά

• ξενία
• ξενόω
• ξενόεις, ξενόεσσα, ξενόεν

→ και δείτε τη λέξη ξένος

Πηγές

• ξενών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ξενών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.