πένθος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	πένθος	τα	πένθη
γενική	του	πένθους	των	πενθών
αιτιατική	το	πένθος	τα	πένθη
κλητική		πένθος		πένθη
Κατηγορία όπως «δάσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πένθος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική πένθος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷendʰ-

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpen.θos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πέν‐θος

Ουσιαστικό

πένθος ουδέτερο

1. η οδύνη για το θάνατο αγαπημένου προσώπου
2. η δημόσια και επίσημη έκφραση μεγάλης λύπης για το θάνατο κάποιου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα

   ※  δεν θα κάνουμε φέτος γενέθλια, γιατί έχουμε πένθος

   ※  κηρύχτηκε τριήμερο πένθος για το θάνατο του πρώην πρωθυπουργού

3. το μαύρο περιβραχιόνιο που φορούν οι άντρες σε ένδειξη πένθους ή άλλο σχετικό δηλωτικό πένθους

Συγγενικά

• απενθής
• απένθητος / απένθιστος
• αποπενθώ
• βαριοπενθώ
• βαρυπενθής
• βαρυπενθώ
• βαρυπενθών
• βαρυπενθώς
• νηπενθής
• νηπενθές
• ξαναπενθώ
• πενθήρης
• πένθηση
• πενθηφορώ / πενθοφορώ
• πενθηφορών
• πενθοφόρος
• πένθιμα
• πένθιμος
• πενθίμως
• πενθώ
• συμπενθώ

Μεταφράσεις

    πένθος

αγγλικά : mourning (en), bereavement (en) γαλλικά : deuil (fr) εβραϊκά : אבל (he) εσπεράντο : funebro (eo)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πενθεσ-
ονομαστική	τὸ	πένθος	τὰ	πένθη - πένθεᾰ
γενική	τοῦ	πένθους - πένθεος	τῶν	πενθῶν - πενθέων
δοτική	τῷ	πένθει - πένθεῐ̈	τοῖς	πένθεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	πένθος	τὰ	πένθη - πένθεα
κλητική ὦ!		πένθος		πένθη - πένθεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πένθει - πένθεε
γεν-δοτ	τοῖν		πενθοῖν - πενθέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πένθος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷendʰ-

Ουσιαστικό

πένθος ουδέτερο

1. λύπη, θλίψη
2. πένθος για το θάνατο κάποιου

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 7 (η. Ὀδυσσέως εἴσοδος πρὸς Ἀλκίνουν.), στίχ. 216 (215-218)

   ἀλλ᾽ ἐμὲ μὲν δορπῆσαι ἐάσατε κηδόμενόν περ· | οὐ γάρ τι στυγερῇ ἐπὶ γαστέρι κύντερον ἄλλο | ἔπλετο, ἥ τ᾽ ἐκέλευσεν ἕο μνήσασθαι ἀνάγκῃ | καὶ μάλα τειρόμενον καὶ ἐνὶ φρεσὶ πένθος ἔχοντα,

   Αλλά ζητώ την άδειά σας τώρα να δειπνήσω, παρά τη μαύρη πίκρα που με τρώει· | πράγμα δεν ξέρω αναιδέστερο στον κόσμο απ᾽ την καταραμένη αυτήν κοιλιά — | αυτή προστάζει στον καθένα να θυμηθεί το φαγητό, | κι αν είναι ακόμη συντριμμένος, ας έχει πένθος στην ψυχή του.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

3. δυστυχία

Πηγές

• πένθος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πένθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.