προσδοκώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

προσδοκώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική προσδοκῶ, συνηρημένος τύπος του προσδοκάω, -ῶ < προς + το ιωνικό δοκέω-δοκῶ

Ρήμα

προσδοκώ, πρτ.: προσδοκούσα, αόρ.: -, παθ.φωνή: προσδοκώμαι, π.αόρ.: - μτχ. ενεστ. προσδοκώμενος

• προσμένω μετά δέους ή ελπίδας, αναμένω

Συγγενικά

• προσδοκία
• προσδοκώμενο
• προσδόκιμος

Κλίση

πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	προσδοκώ	προσδοκούσα	θα προσδοκώ	να προσδοκώ		προσδοκώντας
β' ενικ.	προσδοκάς	προσδοκούσες	θα προσδοκάς	να προσδοκάς	προσδόκα
γ' ενικ.	προσδοκά	προσδοκούσε	θα προσδοκά	να προσδοκά
α' πληθ.	προσδοκούμε	προσδοκούσαμε	θα προσδοκούμε	να προσδοκούμε
β' πληθ.	προσδοκάτε	προσδοκούσατε	θα προσδοκάτε	να προσδοκάτε	προσδοκάτε
γ' πληθ.	προσδοκούν	προσδοκούσαν	θα προσδοκούν	να προσδοκούν

Παθητική φωνή

• → λείπει η κλίση}

Μεταφράσεις

    προσδοκώ

αγγλικά : expect (en), anticipate (en), hope (en) γαλλικά : attendre (fr), espérer (fr)