σκύλον

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σκύλον < αρχαία ελληνική σκῦλον

Ουσιαστικό

σκύλον ουδέτερο

• (αρχαιοπρεπές) (συνήθως στον πληθυντικό: σκύλα / σκῦλα) λάφυρο, λεία, όπλο ή πανοπλία που αφαιρείται από σκοτωμένο εχθρό

Μεταφράσεις

    σκύλον