στύλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στύλος	οι	στύλοι
γενική	του	στύλου	των	στύλων
αιτιατική	τον	στύλο	τους	στύλους
κλητική		στύλε		στύλοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εργάτες σε στύλο ηλεκτροδότησης

Ετυμολογία

στύλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στῦλος

• για τη βοτανική < (λόγιο δάνειο) γαλλική style < λατινική stilus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *steyg-

Ουσιαστικό

στύλος αρσενικό

1. το μακρύ και στενό αντικείμενο, κυλινδρικό ή ορθογώνιο, που στην κορυφή του στηρίζει κάτι

   ≈ συνώνυμα: κολόνα, δοκός

2. (μεταφορικά) το στήριγμα
3. (βοτανική) ένα μέρος από τον ύπερο του άνθους
4. (ανατομία) ονομασία ανατομικών σχηματισμών

Δείτε επίσης

• στύλος στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    κολόνα

αγγλικά : pole (en) γαλλικά : poteau (fr) γερμανικά : Mast (de)