συμπροφορά

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συμπροφορά	οι	συμπροφορές
γενική	της	συμπροφοράς	των	συμπροφορών
αιτιατική	τη	συμπροφορά	τις	συμπροφορές
κλητική		συμπροφορά		συμπροφορές
Κατηγορία όπως «καρδιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπροφορά < συμ(προφέρω), συμ-προφορά

Προφορά

ΔΦΑ : /sim.bɾo.foˈɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐μπρο‐φο‐ρά

παλιότερος συλλαβισμός : συμ‐προ‐φ‐ρά

Ουσιαστικό

συμπροφορά θηλυκό

• (γλωσσολογία, φωνολογία) η προφορά φωνηέντων ή συμφώνων διαδοχικά, χωρίς παύση

  ⮡  Στη φράση «στον πατέρα» έχουμε συμπροφορά του [n] με το [p] ως [mb] ([stombaˈteɾa]). Το ίδιο και στην λέξη «συμπροφορά».

Συνώνυμα

• συνεκφορά
• συνεκφώνηση

Δείτε επίσης

• συναρπαγή
• χρήση του όρου «αποηχηροποίηση» στο Βικιλεξικό
• περιπτώσεις συμπροφοράς στο Λεξικό 'Τριανταφυλλίδη'

Μεταφράσεις

    συμπροφορά