υπομονή

Δείτε επίσης : Υπομονή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπομονή	οι	υπομονές
γενική	της	υπομονής	των	υπομονών
αιτιατική	την	υπομονή	τις	υπομονές
κλητική		υπομονή		υπομονές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

υπομονή < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ὑπομονή < ὑπομένω

υπομονή θηλυκό

(για πρόσωπα ή ζώα) η ικανότητα του να περιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα ένα αποτέλεσμα ή μία εξέλιξη πριν ενεργήσει
⮡ Η γάτα κάθεται και κοιτάζει την τρύπα του ποντικιού ώρες αμέτρητες με απέραντη υπομονή.

⮡ Ας μην πάρουμε βιαστικές αποφάσεις για τη δομή του έργου πριν έχουμε τις σχετικές πληροφορίες, ας κάνουμε λίγη υπομονή.

υπομονή