υποχώρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υποχώρηση	οι	υποχωρήσεις
γενική	της	υποχώρησης*	των	υποχωρήσεων
αιτιατική	την	υποχώρηση	τις	υποχωρήσεις
κλητική		υποχώρηση		υποχωρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υποχωρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποχώρηση < αρχαία ελληνική ὑποχώρησις (4,5: σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική concession)

Προφορά

ΔΦΑ : /i.pɔˈxɔ.ɾi.si/

Ουσιαστικό

υποχώρηση θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του υποχωρώ
  1. η κίνηση προς τα πίσω
  2. (στρατιωτικός όρος) οπισθοχώρηση

     ≠ αντώνυμα: προέλαση

  3. η κίνηση προς τα κάτω
  4. (μεταφορικά) η μείωση των απαιτήσεων, των προσδοκιών ή των αξιώσεων
  5. (μεταφορικά) ο περιορισμός της έκτασης ή της έντασης

Σύνθετα

• → δείτε τις λέξεις υποχωρώ και χωρώ

Μεταφράσεις

    υποχώρηση

αγγλικά : regression (en), retreat (en) γαλλικά : régression (fr), retraite (fr) γερμανικά : Rückzug (de)