ἀσπίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀσπίς	αἱ	ἀσπίδες
γενική	τῆς	ἀσπίδος	τῶν	ἀσπίδων
δοτική	τῇ	ἀσπίδῐ	ταῖς	ἀσπίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀσπίδᾰ	τὰς	ἀσπίδᾰς
κλητική ὦ!		ἀσπίς*		ἀσπίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀσπίδε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀσπίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀσπίς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀσπίς, -ίδος θηλυκό

1. (οπλισμός) ασπίδα
2. (φίδι) φαρμακερό φίδι (Ἡρόδοτος, Ἱστορίαι, Μελπομένη, 191

Παράγωγα

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Εκφράσεις

• τίθεμαι τὰς ἀσπίδας

Πηγές

• ἀσπίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀσπίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.