ἑστία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἑστίᾱ	αἱ	ἑστίαι
γενική	τῆς	ἑστίᾱς	τῶν	ἑστιῶν
δοτική	τῇ	ἑστίᾳ	ταῖς	ἑστίαις
αιτιατική	τὴν	ἑστίᾱν	τὰς	ἑστίᾱς
κλητική ὦ!		ἑστίᾱ		ἑστίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἑστίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἑστίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἑστία < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἑστία θηλυκό

1. η εστία, το τζάκι
2. το σπίτι
3. η οικογένεια
4. ο βωμός
5. ο χώρος

Πηγές

• ἑστία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἑστία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.