ἦθος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἠθεσ-
ονομαστική	τὸ	ἦθος	τὰ	ἤθη - ἤθεᾰ
γενική	τοῦ	ἤθους - ἤθεος	τῶν	ἠθῶν - ἠθέων
δοτική	τῷ	ἤθει - ἤθεῐ̈	τοῖς	ἤθεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ἦθος	τὰ	ἤθη - ἤθεα
κλητική ὦ!		ἦθος		ἤθη - ἤθεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἤθει - ἤθεε
γεν-δοτ	τοῖν		ἠθοῖν - ἠθέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «σκεῦος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἦθος < ἔθος < ἔθω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *swe-dʰh₁ < *swe- (εαυτός) + *dʰeh₁- (θέτω)

Ουσιαστικό

ἦθος ουδέτερο

1. το συνηθισμένο μέρος, το λημέρι
2. το έθιμο, οι τρόποι
3. ο χαρακτήρας, οι τρόποι, η διάθεση
4. η εξωτερική μορφή
5. ένα δραματικό πρόσωπο

Συγγενικά

• ἠθικός
• ἠθολόγος
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• ἦθος - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ἦθος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἦθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.