defence

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
defence	defences

Ουσιαστικό

defence ^(en) (βρετανική γραφή)

1. (νομικός όρος) η υπεράσπιση, η συνηγορία, αυτό που λέγεται στο δικαστήριο για να αποδείξει ότι ένα άτομο δεν διέπραξε έγκλημα· η ενέργεια του να παρουσιάζω αυτό το επιχείρημα στο δικαστήριο

   ⮡  Every legal means was used for his defence.

   Για την υπεράσπισή του χρησιμοποιήθηκε κάθε ένδικο μέσο.

   ⮡  I was forced to undertake his defense myself, because he was unjustly accused.

   Αναγκάστηκα να αναλάβω εγώ την υπεράσπισή του, γιατί τον κατηγορούσαν άδικα.

   ⮡  She was acquitted thanks to her thorough defence.

   Αθωώθηκε χάρη στην εμπεριστατωμένη συνηγορία της.

2. (μόνο ενικός, νομικός όρος) η υπεράσπιση, δικηγόρος ή ομάδα δικηγόρων που υπερασπίζουν τον κατηγορούμενο στο δικαστήριο

   ⮡  counsel for the defence - συνήγορος υπερασπίσεως

   ⮡  defence witnesses - μάρτυρες υπερασπίσεως

   ⮡  The defence has the floor.

   Η υπεράσπιση έχει το λόγο.

3. (μη μετρήσιμο, ενικός, αθλητισμός) η άμυνα σε έναν αγώνα

   ⮡  Do you prefer defence or offense?

   Προτιμάς την άμυνα ή επίθεση;

4. η άμυνα
5. η συνηγορία

Άλλες γραφές

• defense (αμερικανική γραφή)

Πηγές

• defence - Oxford Learner's Dictionaries