swallow

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
swallow	swallows

swallow ^(en)

1. (πτηνό) το χελιδόνι
2. η κίνηση της κατάποσης
3. (παρωχημένο) χάσμα στο έδαφος

Ρήμα

ενεστώτας	swallow
γ΄ ενικό ενεστώτα	swallows
αόριστος	swallowed
παθητική μετοχή	swallowed
ενεργητική μετοχή	swallowing

swallow ^(en)

1. (μεταβατικό και αμετάβατο) καταπίνω, κατεβάζω στον οισοφάγο και στο στομάχι μου υγρή ή στέρεη τροφή

   ⮡  I can’t swallow this medicine.

   Δεν μπορώ να καταπιώ αυτό το φάρμακο.

   ⮡  He swallowed the plum whole.

   Κατάπιε το δαμάσκηνο ολόκληρο.

2. (μεταβατικό) ρουφάω, καταπίνω, χάνομαι μέσα, παίρνω κάποιον ή κάτι μέσα ή το καλύπτω εντελώς, ώστε να μην μπορεί πλέον να εμφανίζεται ή να υπάρχει ξεχωριστά

   ⮡  It was as if the earth swallowed them up.

   Ήταν σα να τους ρούφηξε/κατάπιε η γη.

   ⮡  The airplane was swallowed (up) in the clouds.

   Το αεροπλάνο χάθηκε μέσα στα σύννεφα.

3. (μεταβατικό) καταναλώνω κάτι εντελώς, ειδικά ένα χρηματικό ποσό

   ⮡  The loan was swallowed (up) in useless projects.

   Το δάνειο καταναλώθηκε σε άχρηστα έργα.

4. (μεταβατικό) καταπίνω, πιστεύω ότι κάτι είναι αλήθεια

   ⮡  I am not going to swallow your lies.

   Δεν πρόκειται να καταπιώ τα ψέματά σου.

5. (μεταβατικό) καταπίνω, συγκρατώ τα συναισθήματά μου

   ⮡  He swallowed his indignation.

   Κατάπιε την αγανάκτησή του.

   ⮡  I swallowed my anger.

   Συγκράτησα το θυμό μου.

6. (μεταβατικό) καταπίνω, δέχομαι προσβλητικά σχόλια, κριτικές κτλ. χωρίς παράπονο ή διαμαρτυρία

   ⮡  She swallowed the insult.

   Κατάπιε την προσβολή.

Πηγές

• swallow (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• swallow (verb) - Oxford Learner's Dictionaries