Γιακούτσκ
Συντεταγμένες: 62°2′0″N 129°44′0″E / 62.03333°N 129.73333°E
Το Γιακούτσκ (ρωσικά: Яку́тск) είναι πόλη της Σιβηρίας και πρωτεύουσα της ρωσικής Δημοκρατίας των Σαχά, η οποία συνήθως αναφέρεται ως Γιακουτία. Είναι επίσης το σημαντικότερο λιμάνι του πλωτού ποταμού Λένα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2024, ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 367,667 κατοίκους. 450 χιλιόμετρα από τον Αρκτικό Κύκλο. Είναι η πολυπληθέστερη πόλη στη βορειοανατολική Ρωσία και η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Άπω Ανατολή όσον αφορά τον πληθυσμό, μετά το Βλαδιβοστόκ και το Χαμπάροφσκ. Από τη Μόσχα απέχει σε ευθεία γραμμή 4.880 χιλιόμετρα και η διαφορά ώρας είναι έξι ώρες.
| Γιακούτσκ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Γιακούτσκ | |||
| Χώρα | Ρωσία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Yakutsk Urban Okrug[2] | ||
| Ίδρυση | 1632[3] | ||
| Διοίκηση | |||
| • Δήμαρχος | Evgeny Grigoriev (από 2021) | ||
| Έκταση | 122 km² | ||
| Υψόμετρο | 95 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 311.760 (1 Ιανουαρίου 2018)[4] | ||
| Ταχ. κωδ. | 677000–677999 | ||
| Τηλ. κωδ. | 4112 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+09:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Η πόλη ιδρύθηκε το 1632 ως φρούριο από Κοζάκους, οι οποίοι εξερευνούσαν τη Σιβηρία για λογαριασμό του Ρωσικού Βασιλείου. Παρέμενε όμως άσημη έως τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, όταν ανακαλύφθηκαν στο Λένα αποθέματα πολύτιμων μετάλλων και άρχισαν να συρρέουν χρυσοθήρες απ' όλη τη χώρα. Ο ορυκτός πλούτος αποτέλεσε τη βάση για την εκβιομηχάνιση της περιοχής, ιδιαίτερα κατά τη σοβιετική περίοδο. Δεδομένου ότι το 1/4 της παγκόσμιας παραγωγής διαμαντιών εξορύσσεται στη Γιακουτία, μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί η πρωτεύουσά της θεωρείται ως μία από τις παγκόσμιες πρωτεύουσες του κλάδου.
Μία ιδιαιτερότητα της πόλης είναι ο τρόπος που επικοινωνεί οδικά με την απέναντι (ανατολική) όχθη του Λένα, άρα συνεπώς και με όσες περιοχές της Ρωσίας βρίσκονται ανατολικά της. Ελλείψει γέφυρας (ο Λένας είναι πολύ πλατύς και ορμητικός, σε τέτοιο βαθμό που σε ολόκληρη τη Γιακουτία δεν τον διασχίζει ούτε μία γέφυρα) το καλοκαίρι χρησιμοποιείται πορθμείο, ενώ το χειμώνα η επιφάνεια του ποταμού παγώνει και τα αυτοκίνητα κινούνται επάνω της! Στα ενδιάμεσα διαστήματα, όταν το στρώμα του πάγου είναι λεπτό, δεν μπορούν να κινηθούν ούτε τα πορθμεία ούτε τα αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα να διακόπτεται πλήρως η επικοινωνία.
Κλίμα
ΕπεξεργασίαΟι κλιματολογικές συνθήκες στο Γιακούτσκ είναι ιδιαίτερα αντίξοες και μάλιστα είναι η πιο κρύα μεγάλη πόλη στον κόσμο.[5] Ενδεικτικό του σκληρού κλίματος, είναι ότι η μέση ετήσια θερμοκρασία του είναι στους -8 °C[6] και τον χειμώνα ακόμα και οι μέγιστες ημερήσιες θερμοκρασίες είναι σταθερά πολύ κάτω από τους -20 °C, ενώ τον Ιανουάριο η θερμοκρασία είναι σταθερά κάτω από τους -40 °C και το αρνητικό ρεκόρ της πόλης είναι -64,4 °C.[7] Ακόμα χαμηλότερα ρεκόρ στη Σιβηρία και γενικώς σε οικισμούς με μόνιμο πληθυσμό έχουν καταγραφεί μόνο στο Βερχογιάνσκ και στο Οϊμιάκον, και ειδικότερα το δεύτερο με ρεκόρ στους -67,7 °C, που καταγράφηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1933, φέρει τον τίτλο του πιο παγωμένου οικισμού στη Γη (το χαμηλότερο νούμερο σε μόνιμα κατοικημένη περιοχή).[8] Για την ιστορία, μόνο στην Ανταρκτική έχουν καταγραφεί χαμηλότερες θερμοκρασίες και το παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ θερμοκρασίας που «χτύπησε» ποτέ τη Γη καταγράφηκε στον ρωσικό σταθμό Βοστόκ στην Ανταρκτική με −89,2 °C στις 21 Ιουλίου 1983.[9][10]
Από την άλλη, οι θερμοκρασίες στο Γιακούτσκ τον Ιούλιο συχνά υπερβαίνουν τους 30 °C, δημιουργώντας έτσι ρεκόρ για το εύρος θερμοκρασίας, πάνω από 100 βαθμούς Κελσίου, μολονότι απέχει ελάχιστα, μόλις 450 χιλιόμετρα, από τον αρκτικό κύκλο. Το Γιακούτσκ είναι η μεγαλύτερη πόλη χτισμένη σε συνεχές μόνιμα παγωμένο έδαφος, γνωστό και ως πέρμαφροστ (permafrost).
Οι ακραίες κλιματικές συνθήκες δημιουργούν την ανάγκη για αντισυμβατικές λύσεις. Για παράδειγμα, τα περισσότερα σπίτια είναι χτισμένα πάνω σε τσιμεντένιες κολώνες (πρακτικώς, είναι πάσσαλοι από σκυρόδεμα), έτσι ώστε να μην αποσταθεροποιούν το υποκείμενο μόνιμα παγωμένο έδαφος προκαλώντας απόψυξη. Προκειμένου να ληφθεί πόσιμο νερό από τα υπόγεια ύδατα, στο παρελθόν η μοναδική λύση ήταν να ανοίγονται τεράστια πηγάδια για να σπάσει το στρώμα μόνιμου πάγου πάχους εκατοντάδων μέτρων. Σήμερα, ωστόσο, το νερό λαμβάνεται κυρίως από από τον ποταμό Λένα. Πολλοί ιδιοκτήτες αυτοκινήτων, και γενικότερα οχημάτων, αφήνουν επίτηδες τους κινητήρες να λειτουργούν συνεχώς τον χειμώνα, καθώς διαφορετικά θα καταστρέφονταν λόγω των εξωτερικών θερμοκρασιών ή έστω δεν θα ξεκινούσαν νωρίς το πρωί σε θερμοκρασίες κάτω από -50 °C, αν και αυτή η επιλογή συνεπάγεται τεράστια κατανάλωση καυσίμων και άρα μεγάλη οικονομική επιβάρυνση για τους ιδιοκτήτες. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα σχολεία παύουν να λειτουργούν μόνο όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους -45 °C.
Συγκοινωνία
ΕπεξεργασίαΗ πόλη εξυπηρετείται από το αεροδρόμιο που φέρει το όνομά της (κωδικός ΙΑΤΑ: YKS).
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -3038516.
- ↑ (Ρωσικά) OKTMO. www
.gks .ru /metod /classifiers .html. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2015. - ↑ «Якутск» (Ρωσικά)
- ↑ «26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года». Federal State Statistics Service. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ Joe Phelan (5 Μαρτίου 2022). «What is the coldest city in the world?». Live Science (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022.
- ↑ «Climate Yakutsk» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022.
- ↑ Погода в Якутске. Температура воздуха и осадки. Июль 2001 г. (in Russian)
- ↑ Υπάρχει επίσης αναφορά πως το 1924 στην περιοχή καταγράφηκε θερμοκρασία −71 °C.
- ↑ «Global Weather & Climate Extremes». World Meteorological Organization. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ «World: Lowest Temperature». Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Yakutsk στο Wikimedia Commons