Δυναμίτης

Ο δυναμίτης είναι μια εκρηκτική ύλη της οποίας βάση είναι η νιτρογλυκερίνη, αρχικά με γη διατόμων ή κάποια άλλη απορροφητική ουσία, όπως πηλός και πριονίδια. Δυναμίτες που χρησιμοποιούν οργανικά υλικά, όπως τα πριονίδια, δεν είναι σταθεροί και γι' αυτό η χρήση τους αποφεύγεται. Ανακαλύφθηκε από το Σουηδό χημικό και μηχανικό Άλφρεντ Νόμπελ, ο οποίος τον πατεντάρισε το 1867.

Ο δυναμίτης είναι πολύ εκρηκτικός. Αν και το ΤΝΤ χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της ισχύος μιας έκρηξης, ο δυναμίτης έχει 60% μεγαλύτερη ενεργειακή πυκνότητα από το ΤΝΤ.

Δυναμίτης πωλείται συνήθως με τη μορφή ράβδων με μήκος περίπου 20 εκατοστά και διάμετρο περίπου 3 εκατοστά και βάρος περίπου 0,23 κιλά, αλλά υπάρχουν και άλλα μεγέθη. Η μέγιστη διάρκεια αποθήκευσης της νιτρογλυκερίνης που βρίσκεται στο δυναμίτη συνιστάται ως ένα έτος από την ημερομηνία κατασκευής υπό καλές συνθήκες αποθήκευσης.

Μια άλλη μορφή του δυναμίτη αποτελείται από νιτρογλυκερίνη που διαλύεται σε νιτροκυτταρίνη και ένα μικρό ποσό κετονών. Αυτή η μορφή του δυναμίτη είναι παρόμοια με την άκαπνη πυρίτιδα, και είναι πολύ ασφαλέστερη από ό, τι το απλό μείγμα νιτρογλυκερίνης και γης διατόμων. Ο στρατιωτικός δυναμίτης επιτυγχάνει μεγαλύτερη σταθερότητα, αποφεύγοντας τη χρήση της νιτρογλυκερίνης και χρησιμοποιεί πολύ πιο σταθερές χημικές ουσίες.