Θειαμίνη

Η θειαμίνη, γνωστή και ως βιταμίνη Β₁, είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνη η οποία βρίσκεται στο φαγητό και επίσης ως συμπλήρωμα διατροφής ή φάρμακο. Τρόφιμα με θειαμίνη περιλαμβάνουν τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα όσπρια και κάποια κρέατα και ψάρια. Η επεξεργασία των σπόρων αφαιρεί μεγάλο τμήμα του περιεχομένου τους σε θειαμίνη, οπότε σε πολλές χώρες τα δημητριακά και το αλεύρι εμπλουτίζονται με θειαμίνη. Συμπληρώματα και φάρμακα θειαμίνης είναι διαθέσιμα για τη θεραπεία και πρόληψη της έλλειψης θειαμίνης και των διαταραχών που οφείλονται σε αυτή, όπως το μπέρι μπέρι και η εγκεφαλοπάθεια Βέρνικε. Άλλες χρήσεις περιλαμβάνουν τη θεραπεία της νόσου ούρων δίκην σιροπιού σφενδάμου και του συνδρόμου Leigh. Συνήθως λαμβάνεται από το στόμα, αλλά μπορεί να δοθεί ενδοφλέβια ή με ενδομυϊκή ένεση.

Η χημική δομή της θειαμίνης

Τα συμπληρώματα θειαμίνης είναι καλά ανεκτά. Οι αλλεργικές αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένης της αναφυλαξίας, μπορεί να προκληθούν από επαναλαμβανόμενες δόσεις που χορηγούνται με ένεση. Η θειαμίνη ανήκει στην οικογένεια Β. Είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό το οποίο δεν μπορεί να συντεθεί στο σώμα. Η θειαμίνη απαιτείται στον μεταβολισμό της γλυκόζης, των αμινοξέων και των λιπιδίων.

Η θειαμίνη ανακαλύφθηκε το 1897 από τον Κρίστιαν Άικμαν, ο οποίος αντιλήφθηκε ότι το μπέρι μπέρι προκαλείται από τη διατροφή, και ήταν η πρώτη βιταμίνη που απομονώθηκε το 1926 και η πρώτη που παρασκευάστηκε το 1936. Ανήκει στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Π.Ο.Υ.