Λίμυρα
Συντεταγμένες: 36°20′34.12″N 30°10′13.80″E / 36.3428111°N 30.1705000°E
Τα Λίμυρα (αρχαία ελληνικά: Λίμυρα) [1][2] ή Λάμυρα ή Λίμαρος ή Λιμύρα ή Λείμυρα[3] (στη Λυκιακή γλώσσα: 𐊈𐊚𐊎𐊒𐊕𐊁) [4] ήταν μικρή πόλη στην αρχαία Λυκία στη νότια ακτή της Μικράς Ασίας, στον ποταμό Λίμυρο (αρχαία ελληνικά: Λίμυρος). [5] [6]
| Λίμυρα | |
|---|---|
 | |
  Λίμυρα | |
| Χώρα | Τουρκία |
| Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Αττάλειας |
| Ζώνη ώρας | UTC+03:00 (επίσημη ώρα) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΉδη άκμασε τη δεύτερη χιλιετία π.Χ.. Η πόλη ήταν μια από τις παλαιότερες και πιο ακμάζουσες στη Λυκία. Σταδιακά έγινε ένα από τα πιο ακμάζοντα εμπορικά κέντρα του ελληνικού κόσμου.
Τον 4ο αιώνα π.Χ., ο Περικλής, ο δυνάστης της Λυκίας υποστήριξε μια εξέγερση σατραπών στη Μικρά Ασία κατά των κυρίαρχων Περσών και υιοθέτησε τη Λίμυρα ως πρωτεύουσα της Συμμαχίας της Λυκίας και στη συνέχεια τέθηκε υπό τον έλεγχο της Περσικής Αυτοκρατορίας. [7] [8] [9]
Οι Πέρσες ανέκτησαν τελικά την κυριαρχία μέσω του Μαυσώλου, του σατράπη της Καρίας στην Αλικαρνασσό.
Αφού ο Μέγας Αλέξανδρος τερμάτισε την περσική κυριαρχία, το μεγαλύτερο μέρος της Λυκίας κυβερνήθηκε από τον Πτολεμαίο Α' τον Σωτήρα. Ο γιος του Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος υποστήριξε τους Λιμυριανούς ενάντια στους εισβολείς Γαλάτες και οι κάτοικοι του αφιέρωσαν ένα μνημείο, το Πτολεμαίον, σε ένδειξη ευχαριστίας.
Η Λίμυρα αναφέρεται από τον Στράβωνα (XIV, 666), τον Πτολεμαίο (V, 3, 6) και αρκετούς Λατίνους συγγραφείς.
Ο Αύγουστος είχε υιοθετήσει τον εγγονό του Γάιο Καίσαρα το 17 π.Χ. (σε ηλικία 3 ετών) ως διάδοχό του. Το 1 π.Χ. (σε ηλικία 19 ετών) ο Γάιος Καίσαρας στάλθηκε στη Συρία και το 2 μ.Χ πήγε στην Αρμενία, στην οποία είχαν πρόσφατα εισβάλει οι Πάρθοι. Ο Γάιος τοποθέτησε με επιτυχία έναν φιλορωμαϊκό βασιλιά στον αρμενικό θρόνο, αλλά τραυματίστηκε σοβαρά μετά από εξαπάτηση. Το 4 μ.Χ., κατά την επιστροφή του στη Ρώμη, ο Γάιος πέθανε από τα τραύματά του στη Λίμυρα. [10]
Ο αρχαιολογικός χώρος
ΕπεξεργασίαΗ κάτω πόλη βρίσκεται στη βάση του λόφου της ακρόπολης και περιλαμβάνει δύο ξεχωριστές περιτειχισμένες περιοχές.
Οι πέντε νεκροπόλεις, που χρονολογούνται από τον 4ο αι. π.Χ. και πριν καταδεικνύουν τη σημασία της πόλης. Το μαυσωλείο του Περικλή είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο για τα ωραία ανάγλυφα και τα εξαίσια γλυπτά του, όπως ο Περσέας που σκότωσε τη Μέδουσα και μια από τις αδερφές της. [9]
Μια πύλη στη δυτική πόλη οδηγεί μέσα από μια ελώδη περιοχή προς το κενοτάφιο του Γάιου Καίσαρα, εγγονού και διαδόχου του Αυγούστου, μια τεράστια κατασκευή, που στέκεται σε μια πέτρινη εξέδρα και χρονολογείται γύρω στο 4 μ.Χ.
Οι Ρωμαίοι κατασκεύασαν ένα θέατρο στο λόφο, που χωρούσε 8000 θεατές. Παραγγέλθηκε τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. από έναν σημαντικό Λύκιο ευεργέτη ονόματι Οπραμόα από τη Ροδιάπολη. Επίσης από αυτήν την περίοδο είναι ένα λουτρό με ένα πολύπλοκο σύστημα θέρμανσης και οι δρόμοι με κιονοστοιχίες.
Η Ρωμαϊκή Γέφυρα στα Λίμυρα, ανατολικά της πόλης, είναι μια από τις παλαιότερες τοξωτές γέφυρες στον κόσμο. [11]
Εκκλησιαστική ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ πόλη Λίμυρα αναφέρεται ως επισκοπή στο Notitiæ Episcopatuum μέχρι τον 12ο και 13ο αιώνα ως έδρα βοηθού επισκόπου του μητροπολίτη Μύρων.
Είναι γνωστοί έξι επίσκοποι: ο Διότιμος, που αναφέρει ο Άγιος Βασίλειος (επ. CCXVIII), ο Lupicinus, παρών στην Α' Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης, (381), ο Στέφανος, στη Σύνοδο της Χαλκηδόνας (451), ο Θεόδωρος, στη Β' Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 553, ο Λέων, στη Β' Σύνοδο της Νίκαιας το 787, ο Νικηφόρος, στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης (879-880). [11][2]
Στο Annuario Pontificio αναφέρεται ως έδρα τιτουλάριου επισκόπου της ρωμαϊκής επαρχίας της Λυκίας. [12]
Εικόνες
Επεξεργασία-
Το θέατρο των Λιμύρων από την ανηφόρα -
Θέατρο -
Οι διάδρομοι του θεάτρου στα Λίμυρα -
Κενοτάφιο του Γάιου Καίσαρα -
Κενοτάφιο του Γάιου Καίσαρα στο Μουσείο της Αττάλειας -
Πτολεμαίον -
Ανάγλυφο από το Πτολεμαίον των Λιμύρων στο Μουσείο Αττάλειας -
αρχαιολογικός χώρος των Λιμύρων -
Λιμύρα τάφος Tebursseli -
Λιμύρα τάφος Tebursseli διακόσμηση -
Τάφος σε στυλ Ναού -
Λίμυρα Σαρκοφάγος Xñtabura -
Βραχώδεις τάφοι Λιμύρων -
Αρχαιολογικό εύρημα Λιμύρων στο Μουσείο της Αττάλειας -
Ρωμαϊκή γέφυρα
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Stephanus of Byzantium, Ethnica, §L417.15
- ↑ 2,0 2,1 «Λίμυρα & Φοινίκη - Πρωινός Λόγος Κοζάνη». Πρωινός Λόγος. 21 Μαρτίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Πασχαλίδης, Σάββας (2018). «Αρχαία και Σύγχρονος Λυκία» (PDF). Εκδόσεις: ΕΜΒΡΥΟ. σελ. 80. ISBN 9786180002034. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ dictionary-z[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Strabo, Geography, 14.3.7
- ↑ Stephanus of Byzantium, Ethnica, L417.15
- ↑ Houwink ten Cate, Philo Hendrik Jan (1961). The Luwian Population Groups of Lycia and Cilicia Aspera During the Hellenistic Period (στα Αγγλικά). Brill Archive. σελ. 12–13.
- ↑ Briant, Pierre (2002). From Cyrus to Alexander: A History of the Persian Empire (στα Αγγλικά). Eisenbrauns. σελ. 673. ISBN 9781575061207.
- ↑ 9,0 9,1 Bryce, Trevor (2009). The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia: The Near East from the Early Bronze Age to the fall of the Persian Empire (στα Αγγλικά). Routledge. σελ. 419. ISBN 9781134159079.
- ↑ Velleius Paterculus, II, 102
- ↑ 11,0 11,1 Sopheone Pétridès, "Limyra" in Catholic Encyclopedia (New York 1910)
- ↑ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 (ISBN 978-88-209-9070-1)), p. 917