Μαραμπού

Μαραμπού
	; Το αφρικανικό μαραμπού (Λεπτόπτιλος ο βαλαντιοφόρος - Leptoptilos crumeniferus)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα (Animalia);
Συνομοταξία:	Χορδωτά (Chordata);
Ομοταξία:	Πουλιά (Αves);
Τάξη:	Πελαργόμορφα (Ciconiiformes);
Οικογένεια:	Πελαργίδες (Ciconiidae);
Γένος:	Λεπτόπτιλος (Leptoptilos); Lesson
Είδη
	Λεπτόπτιλος ο ιαβανικός (L. javanicus); Λεπτόπτιλος ο διστακτικός (L. dubius); Λεπτόπτιλος ο βαλαντιοφόρος (L. crumeniferus)
Συνώνυμα
	Cryptociconia

Το μαραμπού (Marabou) ή λεπτόπτιλος (Leptoptilos) είναι γένος μεγάλων τροπικών πτηνών που ανήκει στην τάξη πελαργόμορφα (Ciconiiformes) και στην οικογένεια πελαργίδες (Ciconiidae). Υπάρχουν τρία είδη, που ζουν στην Ινδία, την Αφρική και την Ινδοκίνα. Διαφέρει από τα περισσότερα είδη πελαργού στο ότι πετά με διπλωμένο τον λαιμό προς τα πίσω, όπως ο ερωδιός. Συνώνυμο όνομα του γένους είναι "Cryptociconia" (= «κρυπτοπελαργός»).

Το είδος λεπτόπτιλος ο διστακτικός (L. dubius) ζει από τη βόρεια Ινδία μέχρι τη νήσο Βόρνεο. Το ύψος του φθάνει το 1,5 μέτρο και διαθέτει μεγάλο ράμφος, μαυρόασπρο ως καφετί φτέρωμα και αεροφόρο θύλακα μήκους 40 εκατοστών στη βάση του λαιμού, που χρησιμεύει στην παραγωγή ήχου, καθώς το πουλί είναι άφωνο. Τρέφεται με βατράχους, ψάρια και μικρές σαύρες ή άλλα ερπετά, δεν περιφρονεί όμως και τα πτώματα ή τα σκουπίδια. Φτιάχνει τη φωλιά του σε δένδρα ή ψηλούς βράχους.

Το είδος λεπτόπτιλος ο ιαβανικός (L. javanicus) είναι μικρότερο σε μέγεθος και δεν φέρει αεροφόρο θύλακα. Το είδος λεπτόπτιλος ο βαλαντιοφόρος (L. crumeniferus), που ζει στη νοτίως της Σαχάρας Αφρική, είναι το κυρίως γνωστό με την κοινή ονομασία μαραμπού, που προέρχεται από την αραβική λέξη μαραμπούτ και οφείλεται στο υποτίθεται συλλογισμένο ύφος και τη σοβαρή στάση του. Η εμφάνισή του θυμίζει μεγάλο ασπρορόδινο πελαργό με μαύρα πόδια και φτερούγες (η αγγλική του ονομασία είναι "marabou stork" = πελαργός μαραμπού) με γυμνό κεφάλι και λαιμό, ενώ κατά τα άλλα μοιάζει πολύ με το ινδικό είδος. Ζυγίζει μέχρι και πάνω από 9 κιλά και έχει άνοιγμα πτερύγων 3,2 μέτρα, το μεγαλύτερο άνοιγμα για χερσαίο πτηνό μαζί με τον κόνδορα των Άνδεων. Τα νεαρά άτομα είναι πιο καφετιά και με μικρότερο ράμφος.

Τα δύο φύλα μοιάζουν μεταξύ τους και ενηλικιώνονται σε ηλικία 4 ετών. Είναι κοινωνικά πτηνά που ζουν σε δικές τους αποικίες. Το μαραμπού γεννά 2 ή 3 αυγά. Τρώει, εκτός από όσα προαναφέρθηκαν, μικρά τρωκτικά και έντομα, όπως τερμίτες, κάμπιες και ακρίδες, αυγά κροκοδείλου, νεοσσούς κορμοράνου και πελεκάνου, κλπ..

Υπάρχουν πολλά απολιθώματα του γένους. Ο L. titan, που θηρευόταν από τους προϊστορικούς ανθρώπους, ήταν τεράστιος, και ο L. falconeri ήταν πολύ διαδεδομένος σε όλο τον κόσμο κατά την Πλειόκαινο.

Με το όνομα μαραμπού είναι γνωστά και τα μαλακά φτερά της ρίζας της ουράς των πτηνών αυτών. Τα φτερά μαραμπού πωλούνται ακριβά ως διακοσμητικά. Επίσης, «Μαραμπού» είναι ο τίτλος της πρώτης ποιητικής συλλογής (1933) του ποιητή Νίκου Καββαδία.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Φύλλο πληροφοριών για το μαραμπού, από το Εθνικό Ζωολογικό Πάρκο Smithsonian των ΗΠΑ