Μπιλιάρδο

Ο όρος μπιλιάρδο χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια σειρά παιχνιδιών ικανότητας στα οποία χρησιμοποιείται ένα ραβδί (στέκα), το οποίο χρησιμοποιείται για να χτυπήσει μπάλες μπιλιάρδου με αποτέλεσμα να κινηθούν πάνω σε ένα τραπέζι καλυμμένο με ύφασμα (συνήθως τσόχα) και ελαστικά τοιχώματα, γνωστά ως σπόντες.

Παίκτης αμερικανικού μπιλιάρδου

Αναγνωρίζονται δύο διαφορετικοί τύποι μπιλιάρδου, το Αμερικάνικο και το Γαλλικό.

Το Αμερικάνικο υποδιαιρείται στα εξής στυλ: 9μπαλο, 8μπαλο, straight (14/1), snooker, αγωνιστικό - 5 κορύνες. Το Γαλλικό υποδιαιρείται σε ελεύθερο (ο παίκτης μπορεί να κάνει όσες καραμπόλες θέλει χωρίς περιορισμούς), Κάδρο 71/2 και Κάδρο 47/2 (ο παίκτης μπορεί να κάνει μόνον δύο καραμπόλες στο σχηματισμένο σαν "κάδρο" του τραπεζιού και συνεχίζει το σερί του αρκεί τουλάχιστον η μία μπάλα στην τρίτη προσπάθεια να βγεί από την περιοχή αυτή), Κάδρο 47/1 (ο παίκτης μπορεί να κάνει μόνο μία καραμπόλα στο σχηματισμένο σαν "κάδρο" του τραπεζιού και συνεχίζει το σερί του αρκεί τουλάχιστον η μία μπάλα στην δεύτερη προσπάθεια να βγεί από την περιοχή αυτή), σπόντα (ο παίκτης μπορεί να κάνει κατα μήκος του τραπεζιού όσες καραμπόλες θέλει χωρίς περιορισμό περιοχής, αρκεί όμως πρίν την επίτευξη της καραμπόλας η μπάλα του να βρεί τουλάχιστον μία φορά την σπόντα του τραπεζιού) και το τρίσποντο (ο παίκτης μπορεί να κάνει κατα μήκος του τραπεζιού όσες καραμπόλες θέλει χωρίς περιορισμό περιοχής, αρκεί η μπάλα του να βρεί πρίν την επίτευξη της καραμπόλας τουλάχιστον τρείς φορές τις σπόντες του τραπεζιού).

Το μπιλιάρδο με τη μορφή επιτραπέζιου αθλήματος εμφανίστηκε τον 15ο αιώνα και η δημοφιλία του άρχισε να εξαπλώνεται τον 16ο αιώνα, με τους πρώτους κανόνες να γράφονται το 1770. Το 1996 η παγκόσμια συνομοσπονδία μπιλιάρδου αναγνωρίστηκε από την διεθνή Ολυμπιακή επιτροπή.

Στην Ελλάδα από τον Μάρτιο του 2022, το Μπιλιάρδο ανήκει στην Ε.Ο.Α.Α (Ελληνική Ομοσπονδία Αθλημάτων Ακριβείας).