Σπολέτο
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 42°44′N 12°44′E / 42.733°N 12.733°E
Το Σπολέτο (ιταλικά: Spoleto, λατινικά: Spoletium) είναι αρχαίας καταβολής πόλη στην κεντρική Ιταλία, η οποία υπάγεται στην επαρχία της Περούτζια της περιφέρειας Ούμπρια. Το Σπολέτο κατοικείται εδώ και τουλάχιστον 3000 χρόνια, ενώ η κεντρική του γεωγραφική θέση το καθιστά σπουδαίας γεωστρατηγικής και πολιτισμικής σημασίας ανά τους αιώνες.
| Σπολέτο | |
|---|---|
 | |
| Διοικητικές πληροφορίες | |
| Χώρα |  Ιταλία |
| Περιφέρεια | Ούμπρια |
| Επαρχία | Περούτζια |
| Δήμαρχος | Ντανιέλε Μπενεντέτι |
| Περιοχή | |
| Υψόμετρο | 396 μ. |
| Πληθυσμός | 38.621 (31/12/2013) |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Ζώνη ώρας | UTC+1 |
| http://www.comune.spoleto.pg.it | |
Ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΛόγω της θέσης του, μια επισκοπή -τρόπον τινά- μιας κοιλάδας περιστοιχισμένης από βουνά, το Σπολέτο υπήρξε ανέκαθεν μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας. Πιθανότατα ήταν κεφαλοχώρι της φυλής των Ουμβρίων όπως μαρτυρούν τα τείχη του 5ου αι. π.Χ., μέρος των οποίων σώζεται μέχρι τις μέρες μας. Η δε Βία Φλαμίνια -σπουδαία αρτηρία της αρχαιότητας- περνούσε σε πολύ κοντινό σημείο από την πόλη· μια γέφυρα, η αρχαία αγορά καθώς και άλλα ερείπια της εποχής μαρτυρούν το πολιτισμικό υπόβαθρο της περιοχής από τα αρχαία χρόνια.
Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά στο Σπολέτο προέρχεται από το 241 π.Χ.[1], οπότε και αναφέρεται ως αποικία. Κατά τον Κικέρωνα η λατινική αποικία υπήρχε ακόμη το 95 π.Χ. (colonia latina in primis firma et illustris).[2] Μετά τη Μάχη της λίμνης Τρασιμένης (217 π.Χ.) το Σπολέτο απέκρουσε τον εισβολέα Αννίβα,[3] ενώ κατά τον Β΄ Καρχηδονιακό Πόλεμο η πόλη συντάχθηκε στο πλευρό της Ρώμης. Οι εμφύλιοι πόλεμοι μεταξύ των Γάιου Μάριου και Λεύκου Κορνήλιου Σύλλα επέφεραν σημαντικό πλήγμα στην πόλη· ο νικητής Σύλλας κατέκτησε το Σπολέτο το 82 π.Χ., οπότε και η πόλη αναβαθμίζεται σε ισοπολίτιδα πόλη (municipium).
Υπό τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το Σπολέτο ανακτά το κύρος του, χωρίς ωστόσο να αναφέρεται συχνά σε ιστορικά ντοκουμέντα. Ο Μαρτιάλης αναφέρεται στο κρασί της περιοχής, ενώ ο Αιμιλιανός -ο οποίος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τους πολεμιστές του στη Μοισία- σφαγιάστηκε εκεί μετά την επιστροφή του το 253 μ.Χ., έχοντας βασιλέψει μόλις δυο με τρεις μήνες. Διατάγματα του Κωνσταντίνου (326) και του Ιουλιανού (362) φέρονται να προέρχονται από το Σπολέτο, το οποίο αργότερα αποτέλεσε σπουδαίο οχυρό κατά των Βανδάλων και Γότθων εισβολέων. Τα τείχη του πάντως κατέπεσαν υπό την εισβολή του Τοτίλα.[4]
Υπό την κυριαρχία των Λομβαρδών το Σπολέτο αποτελεί πλέον την πρωτεύουσα του ομώνυμου ανεξάρτητου δουκάτου (570), οι άρχοντες του οποίου είχαν στην κατοχή τους ένα διόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι της κεντρικής χώρας. Στα 774 μ.Χ., παρά την αντίστασή του, το Σπολέτο -όπως και πολλά άλλα φέουδα- προσαρτάται στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία· φιγούρες-κλειδιά αποτελούν η Ματθίλδη της Τοσκάνης η οποία προσφέρει γη και ύδωρ στον Πάπα Γρηγόριο Ζ΄. Αιώνες αργότερα, το 1154, το Σπολέτο πέφτει στα χέρια του Αυτοκράτορα Φρειδερίκου Α΄, ενώ στα 1213 βρίσκεται υπό την κατοχή του Πάπα Γρηγόριος Θ΄. Κατά την περίοδο της κενής παπικής έδρας στην Αβινιόν το Σπολέτο θα αποτελέσει έρεισμα μεταξύ των Γουέλφων και Γιβελλίνων, ώσπου το 1354 ο Καρδινάλιος Αλμπορόθ το επανέκτησε υπέρ των Παπικών Κρατών.
Μετά την κατάκτηση της Ιταλίας από τον Ναπολέοντα, το 1809 το Σπολέτο καθίσταται πρωτεύουσα του βραχύβιου γαλλικού διαμερίσματος της Τρασιμένης. Πέντε μόλις χρόνια μετά, οπότε και ο Ναπολέων ηττήθηκε, η πόλη αποκαταστάθηκε ως μέρος των Παπικών Κρατών. Το 1860, μεσούσης της Ιταλικής Ενοποίησης, το Σπολέτο αναδείχθηκε εκ νέου σε θέατρο επεισοδίων, εν τέλει παίρνοντας τον ίδιο δρόμο με τις περισσότερες περιοχές της ιταλικής χερσονήσου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Liv. Epit. xx Αρχειοθετήθηκε 2009-02-14 στο Wayback Machine.; Vell. Pat. i.14.
- ↑ (Pro Balbo)
- ↑ Livy xxii.9.
- ↑ Προκόπιος, de Bello Gothico iii. 12.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία