Boeing 777
Το Boeing 777 είναι αεροσκάφος ευρείας ατράκτου που αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την Boeing Commercial Airplanes. Είναι το μεγαλύτερο δικινητήριο αεροσκάφος στον κόσμο και συνήθως αναφέρεται ως το τριπλό εφτά (Triple Seven).[3][4] Το 777 σχεδιάστηκε για να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των 767 και 747 της Boeing, και για να αντικαταστήσει τα παλαιότερα DC-10 ή L-1011. Αναπτύχθηκε σε συνεργασία με οκτώ μεγάλες αεροπορικές εταιρείες, με πρώτη συνάντηση τον Ιανουάριο του 1990, το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 14 Οκτωβρίου 1990 με παραγγελία της United Airlines. Το πρωτότυπο κυκλοφόρησε στις 9 Απριλίου 1994 και πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 12 Ιουνίου 1994. Το 777 εισήλθε στην υπηρεσία με τον πελάτη, United Airlines, στις 7 Ιουνίου 1995. Παραλλαγές μεγαλύτερης εμβέλειας κυκλοφόρησαν στις 29 Φεβρουαρίου 2000 και παραδόθηκαν για πρώτη φορά στις 29 Απριλίου 2004.
| Boeing 777 | |
|---|---|
 Ένα Boeing 777 της Cathay Pacific το 2011 | |
| Τύπος | Πολιτική αεροπορία |
| Κατασκευαστής | Boeing |
| Σχεδιασμός | Boeing Commercial Airplanes |
| Παρθενική πτήση | 7 Ιουνίου 1995 με την United Airlines |
| Πρώτη παρουσίαση | 12 Ιουνίου 1994 |
| Κατάσταση | Σε παραγωγή |
| Κύριος χειριστής | Emirates |
| Άλλοι χειριστές | United Airlines Air France Cathay Pacific |
| Παραγωγή | 1993-σήμερα |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 1.695 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2022 και παραγγελίες[1] |
| Κόστος μονάδας | (US$ εκ, 2019) -200ER: 306,6, -200LR: 346,9, -300ER: 375,5, 777F: 352,3[2] |
Μπορεί να φιλοξενήσει έως και δέκα διαμορφώσεις θέσεων και έχει τυπική χωρητικότητα 3 κατηγοριών από 301 έως 368 επιβάτες, με εμβέλεια 9.700 με 15.840 χιλιόμετρα. Είναι αναγνωρίσιμο για τους κινητήρες τουρμποφάν μεγάλης διαμέτρου, έξι τροχούς σε κάθε κύριο σύστημα προσγείωσης, πλήρως κυκλική διατομή ατράκτου,[5] και κώνο ουράς σε σχήμα λεπίδας.[6] Διαθέτει χειριστήρια fly-by-wire, για πρώτη φορά σε αεροσκάφος της Boeing. Αρχικά ανταγωνιζόταν με τα Airbus A340 και McDonnell Douglas MD-11, αμφότερα τώρα εκτός παραγωγής, και αυτή τη στιγμή ανταγωνίζεται με το Airbus A330-300 και το νεότερο Airbus A350 XWB.
Το πρωτότυπο 777 με μέγιστο βάρος απογείωσης (MTOW) 247 με 299 τόνους παρήχθη σε δύο μήκη ατράκτου: το αρχικό -200 ακολουθήθηκε από την εκτεταμένη σειρά 777-200ER το 1997. και το κατά 10,13 μέτρα μακρύτερο 777-300 το 1998. Αυτά τα 777 Classics τροφοδοτήθηκαν με κινητήρες General Electric GE90, Pratt & Whitney PW4000 ή Rolls-Royce Trent 800.[7] Το μεγαλύτερης εμβέλειας 777-300ER με MTOW 347 με 352 τόνους εισήλθε σε υπηρεσία το 2004, το εξαιρετικά μεγάλης εμβέλειας 777-200LR το 2006 και το 777F φορτηγό το 2009. Αυτές οι παραλλαγές μεγάλων αποστάσεων διαθέτουν κινητήρες GE90 και εκτεταμένα οπισθοκλινή ακροπτερύγια. Τον Νοέμβριο του 2013, η Boeing ανακοίνωσε την ανάπτυξη του 777X με τις παραλλαγές -8 και -9, που έχουν προγραμματιστεί να τεθούν σε λειτουργία έως το 2020. Το 777X διαθέτει συνθετικά φτερά με πτυσσόμενα άκρα πτερύγων και κινητήρες General Electric GE9X.
Το 777 είναι το αεροσκάφος ευρείας ατράκτου με περισσότερες παραγγελίες και παραδόσεις από οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος ευρείας ατράκτου. Όσον αφορά τον Αύγουστο του 2016 περισσότεροι από 60 πελάτες είχαν παραγγείλει 2.049 αεροσκάφη σε όλο τον κόσμο και είχαν παραδοθεί 1.609,[1] προσπερνώντας το Boeing 747 τον Μάρτιο του 2018.[8] Η πιο διαδεδομένη και επιτυχημένη έκδοσή του είναι το 777-300ER, με 810 αεροσκάφη να έχουν παραδοθεί.[1] Ο μεγαλύτερος χρήστης είναι η Emirates, με 163 αεροσκάφη.[9] Όσον αφορά στον Ιούλιο του 2020, το 777 εμπλεκόταν σε 29 αεροπορικά ατυχήματα και περιστατικά,[10] συμπεριλαμβάνοντας εφτά απώλειες ατράκτου (πέντε εν πτήσει και δύο στο έδαφος), με αποτέλεσμα το θάνατο 541 ατόμων, μαζί με τρεις αεροπειρατείες.[11][12]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Boeing: Commercial». www.boeing.com. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «About Boeing Commercial Airplanes: Prices». Boeing. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Grantham, Russell (February 29, 2008). «Delta's new Boeing 777 Can Fly Farther, Carry More». The Atlanta Journal-Constitution. «Delta will put the new "triple seven" — as airline folks call the jet — into service March 8.».
- ↑ Robertson, David (March 13, 2009). «Workhorse Jet Has Been Huge Success with Airlines that Want to Cut Costs». The Times (London, England, United Kingdom: Times Newspapers). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 12, 2011. https://web.archive.org/web/20110612140321/http://business.timesonline.co.uk/tol/business/industry_sectors/transport/article5898240.ece.
- ↑ Birtles 1998
- ↑ Norris & Wagner 1996
- ↑ Ellis Taylor (September 1, 2017). «777 Classics entering their twilight years». Flightglobal. https://www.flightglobal.com/news/articles/analysis-777-classics-entering-their-twilight-years-440697/.
- ↑ «Boeing's 747 aircraft fleet: the original jumbo, overtaken by the 777». CAPA - centre for aviation. April 28, 2018. https://centreforaviation.com/analysis/reports/boeings-747-aircraft-fleet-the-original-jumbo-overtaken-by-the-777-413338.
- ↑ «World Airline Census 2018». Flightglobal (στα Αγγλικά). 21 Αυγούστου 2018.
- ↑ «Boeing 777 occurrences». Aviation Safety Network. 3 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Boeing 777 hull losses». Aviation Safety Network. 3 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Boeing 777 Accident Statistics». Aviation Safety Network. 25 Σεπτεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Birtles, Philip (1998). Boeing 777, Jetliner for a New Century. St. Paul, Minnesota: Motorbooks International. ISBN 0-7603-0581-1.
- Norris, Guy· Wagner, Mark (1996). Boeing 777
. St. Paul, Minnesota: Motorbooks International. ISBN 0-7603-0091-7.