Chrysler
Η FCA US LLC, επίσης γνωστή ως Fiat Chrysler ή απλά Chrysler (προφέρεται: [kraɪslər]), είναι η αμερικανική θυγατρική της Fiat Chrysler Automobiles N.V., μιας ιταλικών συμφερόντων αυτοκινητοβιομηχανίας εγγεγραμμένης στην Ολλανδία με έδρα το Λονδίνο.[3] Η FCA US είναι μία από τις αποκαλούμενες ως «Big Three» αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Η FCA ΗΠΑ έχει την έδρα της στο Όμπερν Χιλς της πολιτείας Μίσιγκαν και πωλεί αυτοκίνητα σε όλο τον κόσμο υπό τη μάρκα Chrysler, καθώς και τις Dodge, Jeep, και Ram Trucks. Άλλα σημαντικά τμήματα περιλαμβάνουν τη Mopar, τμήματα της αυτοκινητοβιομηχανίας και τμήμα αξεσουάρ.
 | |
| Νομική μορφή | Limited liability company (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης) |
|---|---|
| Κλάδος | Αυτοκινητοβιομηχανία |
| Προκάτοχος | Chrysler Group LLC |
| Ίδρυση | 1925 |
| Ιδρυτής | Βάλτερ Π. Κράισλερ |
| Έδρα | Όμπερν Χιλς και Lake AngelusΌμπερν Χιλς, Μίσιγκαν, ΗΠΑ, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Ιδιοκτήτης | Stellantis (από 2021)[1][2] |
| Υπάλληλοι | 81.341 (2023) |
| Μητρική | Όμιλος Stellantis. |
| Τμήματα | Chrysler Dodge Jeep Ram Mopar SRT |
| Ιστότοπος | fcausllc.com |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
    | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Από τον Ιανουάριο του 2021, η Chrysler ανήκει στον όμιλο Stellantis.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ Chrysler Corporation ιδρύθηκε από τον Βάλτερ Κράισλερ στις 6 Ιουνίου 1925,[4] από ότι είχε απομείνει από τη Maxwell Motor Company. Η Chrysler ήταν αρχικά μια μάρκα πολυτελείας, με ναυαρχίδα της το premium μοντέλο της, το Imperial, η οποία ανταγωνιζόταν τις Cadillac, Packard, Duesenberg, Cord και Lincoln.
Η Chrysler επεκτάθηκε σε μεγάλο βαθμό το 1928, όταν ο κ. Chrysler, ο οποίος σε ένα χρόνο εργάστηκε για την Buick, απέκτησε την εταιρεία φορτηγών Fargo και την Dodge Brothers Company (μια εταιρεία περισσότερο από τέσσερις φορές το μέγεθος της ίδιας της Chrysler), αρχίζοντας να πωλεί οχήματα υπό αυτές τις μάρκες, την ίδια χρονιά που ιδρύθηκαν επίσης οι μάρκες αυτοκινήτων Plymouth και DeSoto. Ως αποτέλεσμα, ο όμιλος Chrysler έγινε τότε η τρίτη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι μάρκες του ομίλου ήταν ήδη τότε η Chrysler, η Dodge, η Imperial (διακόπηκε το 1983), η DeSoto (διακόπηκε το 1961), η Fargo (διακόπηκε το 1972) και η Plymouth (διακόπηκε το 2001). Οι προσπάθειες διαφοροποίησης των εταιρειών του ομίλου ήταν εμπνευσμένες από την περίοδο που ο κ. Κράισλερ εργαζόταν για την General Motors, με έμφαση στην ιεραρχία της μάρκας.
Αντιμετωπίζοντας τη μεταπολεμική πτώση του μεριδίου αγοράς, της παραγωγικότητας και της κερδοφορίας, και ενώ οι αντίπαλες General Motors και Ford αναπτύσσονταν, η Chrysler δανείστηκε $250 εκατομμύρια το 1954 από την Prudential για να καλύψει τα έξοδα και επέκτασης και ενημέρωσης των σχεδιασμών των αυτοκινήτων της.[5][6][7] Στη δεκαετία του 1960 η εταιρεία επεκτάθηκε στην Ευρώπη, παίρνοντας τον έλεγχο γαλλικών, βρετανικών και ισπανικών εταιρειών αυτοκινήτων. Τελικώς όμως, η Chrysler Europe πωλήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 1979 στην PSA Peugeot Citroën για μόλις 1 δολάριο, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων.
Η Chrysler αγωνίστηκε μέσα στη δεκαετία του 1970 για να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες αγορές, τον αυξημένο ανταγωνισμό των εισαγωγών στις ΗΠΑ, καθώς και την ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος. Η εταιρεία ξεκίνησε συνεργασία με τη Mitsubishi Motors και άρχισαν να πωλούν τα οχήματα της Mitsubishi επώνυμα ως Dodge και Plymouth στη Βόρεια Αμερική.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Chrysler ήταν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας και στις 7 Σεπτεμβρίου 1979 ζήτησε εγγυήσεις ύψους 1,5 δισεκατομμυρίου δολαρίων από την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ για να γλιτώσει τη χρεωκοπία. Ταυτόχρονα, ο Lee Iacocca, ο οποίος είχε προηγουμένως υπηρετήσει στο διοικητικό συμβούλιο της Ford, διορίστηκε Διευθύνων Σύμβουλος της Chrysler. Αποδείχθηκε ικανός δημόσιος εκπρόσωπος της εταιρείας, εμφανιζόμενος αυτοπροσώπως σε τηλεοπτικές διαφημίσεις συμβουλεύοντας τους τηλεθεατές: «Αν βρείτε ένα καλύτερο αυτοκίνητο, αγοράστε το!» και έγινε σύμβολο της εθνικής υπερηφάνειας για τα αμερικανικά προϊόντα.
Αν και απρόθυμα, στις 20 Δεκεμβρίου 1979 το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ψήφισε τον νόμο «Chrysler Corporation Loan Guarantee Act of 1979», ο οποίος υπογράφηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ στις 7 Ιανουαρίου 1980, και προέβλεπε κρατική εγγύηση ώστε η Chrysler να μπορεί να δανειστεί 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια. Οι υπάλληλοι και οι έμποροι της Chrysler είχαν προηγουμένως ασκήσει έντονες πιέσεις σε κάθε περιφέρεια του Κογκρέσου, επειδή φοβόντουσαν για την απώλεια της εργασίας τους.
Με τη στρατηγική της πλατφόρμας υψηλών προδιαγραφών Chrysler K-Cars, ο νέος Διευθύνων Σύμβουλος πιστώθηκε την επιστροφή της εταιρείας στην κερδοφορία. Από το 1982, η Chrysler σημείωσε ξανά κέρδος. Το 1984, το αρχικό Chrysler Voyager πρώτης γενιάς εισήγαγε την κατηγορία των αυτοκινήτων βαν ταυτόχρονα με το Renault Espace. Η μάρκα Chrysler είχε πλέον αναλάβει παρόμοιο ρόλο με τις Buick, Oldsmobile και Mercury, προωθώντας ημι-πολυτελή αυτοκίνητα, διαφόρων τύπων και μεγεθών.
Το 1985, δημιουργήθηκε η κοινοπραξία Diamond-Star Motors, επεκτείνοντας περαιτέρω τη σχέση Chrysler-Mitsubishi. Το 1987, η Chrysler απέκτησε την American Motors Corporation (AMC), η οποία έφερε το κερδοφόρο εμπορικό σήμα Jeep (τζιπ) υπό τη σκέπη της Chrysler. Το 1998, η Chrysler συγχωνεύθηκε με τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Daimler-Benz AG για να σχηματίσουν την DaimlerChrysler, όμως η συγχώνευση αποδείχθηκε αμφιλεγόμενη για τους επενδυτές, και τελικώς η Chrysler πωλήθηκε στην Cerberus Capital Management, και μετονομάστηκε σε Chrysler LLC το 2007.
Όπως και οι άλλες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες της αμερικανικής «Big Three», η Chrysler χτυπήθηκε σκληρά από την παγκόσμια κρίση της διεθνούς αυτοκινητοβιομηχανίας το διάστημα 2008–2010. Η εταιρεία παρέμεινε σε λειτουργία μέσω ενός συνδυασμού διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές, αναδιοργάνωση με βάση το κεφάλαιο 11 για την πτώχευση (Chapter 11, Title 11, United States Code, κεφάλαιο που ορίζει τη διαδικασία πτώχευσης και αναδιοργάνωσης, σε αντίθεση με το κεφάλαιο 7, όπου αν υπαχθεί μια εταιρεία, μετά παύει οριστικά να υπάρχει) στις 30 Απριλίου του 2009, συμμετέχοντας σε ένα σχέδιο διάσωσης από την κυβέρνηση των ΗΠΑ μέσω του Προγράμματος Αρωγής Προβληματικού Ενεργητικού (Troubled Asset Relief Program). Στις 10 Ιουνίου του 2009, η Chrysler αναδύθηκε από τις διαδικασίες πτώχευσης, με το ταμείο συντάξεων των Ηνωμένων Εργατών Αυτοκινήτου (United Auto Workers), τη Fiat S.p.A. και τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Καναδά ως κύριους μετόχους. Η χρεωκοπία επήλθε ως αποτέλεσμα της μη κάλυψης των υποχρεώσεων της Chrysler για πάνω από $4 δις σε χρέη.
Μετά την εξαγορά του ομίλου Chrysler (και συνεπώς των Chrysler και Dodge) από τη Fiat, ο τότε πρόεδρος της Fiat, Σέρτζιο Μαρκιόνε, ανακοίνωσε τον Οκτώβριο του 2009 ότι αποφάσισε να αποσύρει τις εταιρείες Chrysler και Dodge από την Ευρώπη το 2010 (με εξαίρεση το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία ειδικά για την Chrysler) και να διατηρήσει στην ήπειρο αυτή μόνο την Jeep από τις αμερικανικές μάρκες, με την αιτιολογία ότι, όπως δήλωσε τότε, «δεν μπορούμε να διατηρούμε τόσες μάρκες στην Ευρώπη ταυτόχρονα». Ταυτόχρονα, δήλωσε ότι εξέταζε το ενδεχόμενο στενότερης συνεργασίας και κοινής χρήσης του σχεδιασμού αυτοκινήτων με τη Lancia.
Το φθινόπωρο του 2010, η Fiat αποφάσισε να συγχωνεύσει τις μάρκες Chrysler και Lancia (ενώ ειδικότερα η Dodge σταμάτησε να διατίθεται επίσημα στην Ευρώπη από την 1η Ιουνίου 2011). Οι δύο μάρκες συνεργάστηκαν μετά και ανέπτυξαν κοινό χαρτοφυλάκιο. Η κατανομή των οχημάτων διαχωρίστηκε γεωγραφικά: η Chrysler ανέλαβε την πώληση στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία, ενώ η διανομή των ίδιων μοντέλων στην ηπειρωτική Ευρώπη έγινε υπό το σήμα της Lancia. Μέρος της νέας σειράς μοντέλων στην Ευρώπη προήλθε από τις ΗΠΑ, αλλά αυτά τα μοντέλα πωλήθηκαν με το εμπορικό σήμα της Lancia.
Παρά τις μεγάλες φιλοδοξίες της Fiat για συνέργειες μεταξύ εμπορικών σημάτων, τα αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής ήταν ολέθρια, καθώς η εισαγωγή των μοντέλων της Chrysler υπό το σήμα της Lancia στην Ευρώπη κατέληξε σε ολοκληρωτική εμπορική καταστροφή για την Lancia. Το αποτέλεσμα ήταν η σταδιακή διακοπή των πωλήσεων ξεκινώντας από το 2014 και ο περιορισμός της Lancia σε ένα μόνο μοντέλο, την Lancia Ypsilon, που απέμεινε μόνο στην εγχώρια αγορά της Ιταλίας, ενώ κανένα μοντέλο Lancia (ούτε ιταλικής ούτε αμερικανικής προέλευσης) δεν εξαγόταν επίσημα πουθενά και στις ΗΠΑ δεν απέμειναν πλέον Chrysler που να βασίζονται σε μοντέλα της Lancia.
Έως τις 24 Μαΐου του 2011, η Chrysler ολοκλήρωσε την αποπληρωμή των υποχρεώσεών της προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ πέντε χρόνια νωρίτερα, αν και το κόστος για τους Αμερικανούς φορολογούμενους ήταν $1,3 δις. Μέσα στα επόμενα χρόνια, η Fiat απέκτησε σταδιακά τα μερίδια των άλλων μερών, αφαιρώντας μεγάλο μέρος του βάρους των δανείων (με επιτόκιο 21%) σε σύντομο χρονικό διάστημα. Την 1η Ιανουαρίου του 2014, η Fiat ανακοίνωσε μια συμφωνία για να αγοράσει το υπόλοιπο της Chrysler από την United Auto Workers. Η συμφωνία ολοκληρώθηκε στις 21 Ιανουαρίου του 2014, με την Chrysler Group ως θυγατρική της Fiat.[3] Τον Μάιο του 2014, η Fiat-Chrysler δήλωσε την πρόθεσή της να κάνει την Chrysler μια mainstream εταιρεία με premium χαρακτηριστικά, ενώ επίσης τον ίδιο μήνα ιδρύθηκε η Fiat Automobiles Chrysler, NV από τη συγχώνευση της Fiat με την εταιρεία. Αυτό ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2014. Η Chrysler Group LLC παρέμεινε θυγατρική μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου του 2014, όταν και μετονομάστηκε σε «FCA US LLC», ώστε να αντικατοπτρίζει τη συγχώνευση της Fiat-Chrysler.[8]
Επωνυμία
Επεξεργασία- 1925 – 1998 (Chrysler Corporation)
- 1998 – 2007 (DaimlerChrysler AG)
- 2007 – 2009 (Chrysler LLC)
- 2009 – 2014 (Chrysler Group LLC)
- 2014 – σήμερα (FCA US LLC)
Λογότυπο
ΕπεξεργασίαΤο εταιρικό λογότυπο όπως έχει εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου.
-
1998 – 2007 -
2007 – 2014 -
2014 – σήμερα
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.media .stellantis .com /ar-es /groupe-psa-archives /press /los-accionistas-de-peugeot-s-a-y-fiat-chrysler-automobiles-n-v-se-reuniran-el-4-de-enero-de-2021-para-aprobar-su-operacion-de-fusion-para-crear-stellantis. - ↑ www
.wsj .com /articles /merged-fiat-chrysler-psa-company-to-be-named-stellantis-11594837979. - ↑ 3,0 3,1 «Fiat completes Chrysler acquisition in $4.35 billion deal». Autonews.com. 21 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2014.
- ↑ «Chrysler Reviews and History». JB car pages. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2008.
- ↑ Genat, Robert (2004). Mopar Muscle. Motorbooks. σελ. 18. ISBN 9780760320167. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2016.
- ↑ Jefferys, Steve (1986). «Management and Managed: Fifty Years of Crisis at Chrysler». Cambridge University Press. σελ. 107. ISBN 9780521304412. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2016.
- ↑ New York Times 1954
- ↑ «Chrysler Group LLC is now FCA US LLC». fcausllc.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2015.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Adler, Dennis (2000). Chrysler. MBI Publishers. ISBN 0-7603-0695-8. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2012.
- Breer, Carl· Anthony J Yanik (1994). The birth of Chrysler Corporation and its engineering legacy. Society of Automotive Engineers. ISBN 1560915242. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2012.
- Curcio, Vincent (2001). Chrysler: The Life and Times of an Automotive Genius. Oxford University Press. ISBN 0-19-507896-9. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2012.
- Goolsbee, Austan D., and Alan B. Krueger. "A retrospective look at rescuing and restructuring General Motors and Chrysler." Journal of Economic Perspectives 29.2 (2015): 3-24. online
- Yanik, Anthony J. (2009). Maxwell Motor and the Making of the Chrysler Corporation. Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-3423-2. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014.