La donna è mobile
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
La donna é mobile (= η γυναίκα είναι άστατη, ελληνική προφορά: Λα Ντόνα ε μόμπιλε ) είναι άρια από την όπερα Ριγκολέττο(1851) του Ιταλού συνθέτη Τζουζέπε Βέρντι. Την τραγουδά ο Δούκας της Μάντοβα (Τενόρος), ένας από τους χαρακτήρες του έργου. Η άρια τραγουδιέται στην αρχή της τρίτης πράξης. Ήταν ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια όπερας εκείνη την εποχή. Τελικά η άρια αποδείχθηκε απίστευτα ρυθμική και λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα της όπερας, την τραγουδούσαν οι Βενετοί γονδολιέρηδες.
Λιμπρέτο
ΕπεξεργασίαΤο λιμπρέτο της όπερας, γράφτηκε από τον Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε, και εμφανίζονται παρακάτω τα πρωτότυπα λόγια της άριας:
Στίχοι με ελληνική μετάφραση
ΕπεξεργασίαΛιμπρέτο | Ελληνική μετάφραση |
---|---|
La donna è mobile
Qual piuma al vento, muta d'accento e di pensiero. Sempre un amabile, leggiadro viso, in pianto o in riso, è menzognero. Refrain La donna è mobil'. Qual piuma al vento, muta d'accento e di pensier'! È sempre misero chi a lei s'affida, chi le confida mal cauto il cuore! Pur mai non sentesi felice appieno chi su quel seno non liba amore! Refrain La donna è mobil' Qual piuma al vento, muta d'accento e di pensier'! |
Η γυναίκα είναι άστατη
Σα φτερό στον άνεμο Αλλάζει στην φωνή
Χαριτωμένο πρόσωπο, Στο κλάμα ή στο γέλιο είναι απατηλή
Σα φτερό στον άνεμο Αλλάζει στην φωνή και στη σκέψη και στη σκέψη
Όποιος την εμπιστευτεί, Όποιος της ανοιχτεί απρόσεκτη η καρδιά του!
Πλήρως ευτυχισμένος Όποιος σ’ αυτό το μπούστο Δεν έχει γευτεί έρωτα
Σα φτερό στον άνεμο Αλλάζει στην φωνή και στη σκέψη και στη σκέψη και στη σκέψη |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |