Nakajima G5N

Το Nakajima G5N Shinzan ήταν ιαπωνικό τετρακινητήριο βαρύ βομβαρδιστικό μακράς ακτίνας δράσης το οποίο αναπτύχθηκε για το Αυτοκρατορικό Ναυτικό πριν από το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εξαιτίας σειράς προβλημάτων παρέμεινε το G5N δεν εντάχθηκε σε παραγωγή. Οι Σύμμαχοι του απέδωσαν την ονομασία αναφοράς «Liz».

Nakajima G5N
To Nakajima G5N.
Τύπος	βαρύ βομβαρδιστικό
Κατασκευαστής	Nakajima
Χώρα προέλευσης	Ιαπωνία
Παρθενική πτήση	8 Απριλίου 1941
Αποσύρθηκε	1945
Κύριος χειριστής	Αεροπορική Υπηρεσία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Στρατού
Μονάδες που παρήχθησαν	έξι
Αναπτύχθηκε από	Douglas DC-4E

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

Οι απαρχές της ανάπτυξης του G5N εντοπίζονται στο ενδιαφέρον που είχε δείξει το Αυτοκρατορικό Ναυτικό για την ανάπτυξη ενός βομβαρδιστικού μακράς ακτίνας δράσης που θα μπορούσε να μεταφέρει βαρύ φορτίο βομβών ή τορπιλών σε απόσταση τουλάχιστον 3000 ναυτικών μιλίων. Σύντομα κατέστη σαφές πως ήταν αναγκαία η ανάπτυξη ενός τετρακινητήριου τύπου, όμως οι ιαπωνικές εταιρείες δεν είχαν εμπειρία στην ανάπτυξη τέτοιων αεροσκαφών και το γεγονός αυτό οδήγησε το Ναυτικό να αναζητήσει ένα υπάρχον τετρακινητήριο αεροσκάφος στο εξωτερικό. Το ξένο αεροσκάφος θα αποτελούσε την βάση πάνω στην οποία θα αναπτύσσονταν εγχώρια το νέο βομβαρδιστικό. Αποφασίστηκε πως ο καταλληλότερος τύπος ήταν το αμερικανικό επιβατηγό Douglas DC-4E και το 1939 αγοράστηκε ένα αεροσκάφος αυτού του τύπου για να μεταφερθεί υπό συνθήκες μυστικότητας στη Nakajima προκειμένου να μελετηθεί.

Με βάση το αμερικάνικο DC-4E, οι Ιάπωνες μηχανικοί δημιούργησαν ένα μεσοπτέρυγο μονοπλάνο ολομεταλλικής κατασκευής που είχε επιφάνειες ελέγχου με υφασμάτινη επικάλυψη και προωθούνταν από τέσσερις αερόψυκτους κινητήρες των 1870 hp. Είχε επιμήκη αποθήκη βομβών, «γυάλινο» ρύγχος και διπλούς κάθετους σταθεροποιητές στο ουραίο. Η γενική μορφή των πτερύγων και η διάταξη των κινητήρων του Douglas διατηρήθηκαν, ενώ το ίδιο συνέβη και με το τρίκυκλο ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης. Ο αμυντικός οπλισμός αποτελούνταν από δύο πυροβόλα των 20 mm, το ένα εγκατεστημένο σε ραχιαίο πυργίσκο και το άλλο σε πυργίσκο στο ουραίο, καθώς και πολυβόλα των 7,7 mm στο ρύγχος, την κοιλιά και τα πλάγια της ατράκτου.

Το αρχικό πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 8 Απριλίου 1941. Οι επιδόσεις του ήταν απογοητευτικές εξαιτίας ενός συνδυασμού προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένων του μεγάλου του βάρους, της αναξιοπιστίας των κινητήρων και της γενικότερης σχεδιαστικής πολυπλοκότητας του αεροσκάφους. Μόνο τρία αεροσκάφη ολοκληρώθηκαν, ενώ σε μια απόπειρα διάσωσης του προγράμματος κατασκευάστηκαν δύο ακόμη αεροσκάφη που θα προωθούνταν από ισχυρότερους κινητήρες Mitsubishi MK4B 12 "Kasei" των 1530 hp. Παρόλο που οι κινητήρες της Mitsubishi ήταν πιο αξιόπιστοι από τους αρχικούς, το έλλειμμα ισχύος που αντιμετώπιζαν τα G5N έγινε ακόμα σοβαρότερο με συνέπεια να αποφασιστεί ο τερματισμός του όλου προγράμματος.

Επιχειρησιακή ιστορία

Τέσσερα από τα έξι G5N που ολοκληρώθηκαν χρησιμοποιήθηκαν ως μεταγωγικά υπό την ονομασία G5N2-L.

Χρήστες

Ιαπωνία

• Αεροπορική Υπηρεσία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού

Δείτε επίσης

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του G5N

• Douglas DC-4E

Συγκρίσιμα αεροσκάφη

• Avro Lancaster
• Boeing B-17 Flying Fortress
• Consolidated B-24 Liberator
• Handley Page Halifax
• Heinkel He 277
• Nakajima G8N

Κατάλογοι

• Κατάλογος αεροσκαφών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Βιβλιογραφία

• Collier, Basil. Japanese Aircraft of World War II. New York: Mayflower Books, 1979. (ISBN 0-8317-5137-1).
• Francillon, René J. (1979). Japanese Aircraft of the Pacific War (2nd έκδοση). London: Putnam & Company Ltd. ISBN 0-370-30251-6. 
• Famous Airplanes of the World, Bunrindō (Japan)
  • No. 90 Nakajima, Navy heavy experimental attack bomber Shinzan / Renzan, October 1977.
  • No. 146 Nakajima Shinzan / Renzan, November 1984.
• Illustrated warplane history #5 Imperial Japanese Navy warplane, Green Arrow publishing (Japan), June 1994. (ISBN 978-4-76633-161-5)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Nakajima G5N Shinzan στο Wikimedia Commons