The House of Blue Light

The House of Blue Light είναι ο τίτλος του δωδέκατου στούντιο δίσκου του χαρντ ροκ συγκροτήματος, Deep Purple. Ο δίσκος αυτός ήταν ο δεύτερος που ηχογράφησε το συγκρότημα μετά την επανένωση του και κυκλοφόρησε στις 12 Ιανουαρίου του 1987. Οι πωλήσεις του δίσκου ήταν αρκετά μεγάλες αφού έφτασε στο βρετανικό και το ιαπωνικό Top-10 και έγινε # 1 σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, ενώ έγινε χρυσό στον Καναδά.

The House of Blue Light
Στούντιο άλμπουμ από Deep Purple
Κυκλοφορία	12 Ιανουαρίου 1987
Ηχογράφηση	1986 στο Βερμόντ
Μουσικό είδος	Hard Rock, Heavy Metal
Διάρκεια	50:38
Παραγωγή	Deep Purple
Δισκογραφική	Polydor (Ευρώπη) Mercury Records (Αμερική) Gong Records (Ουγγαρία)
Δισκογραφικό χρονολόγιο (Deep Purple)
'Perfect Strangers (1984) The House of Blue Light (1987) Slaves and Masters (1990)

Αυτό ήταν και το τελευταίο στούντιο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν οι Deep Purple πριν την αποχώρηση του τραγουδισή Ίαν Γκίλαν δύο χρόνια αργότερα και την αντικατάσταση του από τον πρώην τραγουδιστή των Rainbow, Τζο Λιν Τέρνερ.

Για την προώθηση του δίσκου δημιουργήθηκαν δύο βίντεο κλιπ με τα τραγούδια "Call of the Wild" και "Bad Attitude".

Η ιστορία του δίσκου

Το "The House of Blue Light" είναι ένα άλμπουμ το οποίο έφερε μία πιο προοδευτική προσέγγιση στη μουσική των Deep Purple. Παρ' όλη την αρχική απογοήτευση των φανατικών οπαδών του συγκροτήματος πλέον θεωρείται ένα καλό άλμπουμ και δεν είναι λίγοι αυτοί που το θεωρούν καλύτερο από το "Perfect Strangers". Στην προσπάθεια τους να κάνουν εμπορική επιτυχία με κάποιο σινγκλ και επηρεαζόμενοι από τον κιθαρίστα Ρίτσι Μπλάκμορ έφτασαν να έχουν ένα παρόμοιο ήχο με τους Rainbow των αρχών της δεκαετίας του '80 σε κάποια κομμάτια όπως το "Bad Attitude" και το "The Unwritten Law".

Η συνέχεια όμως του δίσκου είναι διαφορετική αφού κομμάτια όπως το "Strangeways" και το "The Spanish Archer" είναι χαρακτηριστικά για την εξοικείωση του ήχου του συγκροτήματος με την εποχή στην οποία ηχογραφήθηκε μαζί με την προσθήκη ανατολίτικων στοιχείων. Η παραγωγή του δίσκου όπως και ο ήχος του είναι από τους καλύτερους που είχε μέχρι τότε το συγκρότημα.

Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο Στόου του Βερμόντ των Ηνωμένων Πολιτειών, το 1986. Το συγκρότημα μετέβη εκεί στις 12 Απριλίου και η συγκεκριμένη τοποθεσία αποτέλεσε την τελική τους επιλογή μετά την απόρριψη ενός άλλου στούντιο στη Μασσαχουσέτη. Τον Αύγουστο του 1986 ο Ίαν Πέις δήλωσε ότι πραγματοποιούνταν τα τελευταία μέρη των ηχογραφήσεων, ενώ η παραγωγή έγινε από τον Ρότζερ Γκλόβερ και η μίξη έγινε στα "Union Studios" στο Μόναχο της Γερμανίας, στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Αρχική ονομασία του δίσκου ήταν "Black & White", ενώ άλλα ονόματα που εξετάστηκαν ήταν τα "The Acid Test" και "It's Not That Bad!". Σύμφωνα με το Ρίτσι Μπλάκμορ, μεγάλο μέρος του δίσκου επανηχογραφήθηκε και γι' αυτό το λόγο υπήρξε καθυστέρηση στην κυκλοφορία του. Οι τελικές κόπιες έφθασαν στα γραφεία της "Polydor" στις 18 Δεκεμβρίου 1986 και η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας ορίστηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1987.

Ανάλυση τραγουδιών

Ο δίσκος ξεκινάει με το "Bad Attitude" με δυνατή κιθάρα και πολύ έντονα φωνητικά από τον Ίαν Γκίλαν, με στίχους οι οποίοι πιθανότατα περιέχουν υπονοούμενα για τις συνεχείς διαμάχες του με το Μπλάκμορ, ενώ σε ανάλογο στυλ είναι και το "Mad Dog" με κλασικό ριφ του Μπλάκμορ αλλά και ένα πειραματικό σόλο synth πλήκτρων.

Το "Dead or Alive" με το οποίο κλείνει το άλμπουμ είναι χέβι μέταλ κομμάτι με δυνατό κιθαριστικό ριφ. Τα πιο προοδευτικά κομμάτια του δίσκου είναι το "The Spanish Archer" και το "Strangeways". Το πρώτο περιέχει ένα μεγάλο κιθαριστικό σόλο από τον Μπλάκμορ με εξαιρετική μελωδία ενώ το δεύτερο θυμίζει το τραγούδι "Perfect Strangers" με ένα ριφ ανατολίτικου στυλ και σόλο πλήκτρων και κιθάρας.

Ο Ίαν Γκίλαν τη δεκαετία του '80

Οι στίχοι του Ίαν Γκίλαν στο βαρύ blues κομμάτι "Mitzie Dupree" είναι γραμμένοι στα κενά ανάμεσα σε συναυλίες και βασισμένοι σε μία πραγματική ιστορία με πρωταγωνιστή τον ίδιο. Το "The Unwritten Law" είναι ένα κομμάτι βασισμένο στα τύμπανα και ο Ίαν Πέις παίζει ένα πολύ ωραίο σόλο στο τέλος του κομματιού. Το "Call of the Wild" είναι το σινγκλ του δίσκου με μία αίσθηση νοσταλγίας για το παλιό rock 'n roll οδηγούμενη από το hammond του Τζον Λορντ.

Τέλος, το "Hard Lovin' Woman" είναι ένα γρήγορο χαρντ ροκ κομμάτι, κατάλληλο για ζωντανές εκτελέσεις ενώ το "Black & White" είναι ένα mid tempo τραγούδι με περίεργη μελωδία.

Ονομασία του δίσκου

Η φράση "house of blue light" κάνει την αρχική της εμφάνιση σε κομμάτι του συγκροτήματος το 1970, όταν συμπεριλαμβάνεται στους στίχους του κομματιού "Speed King" (Good Golly, said little Miss Molly, When she was rockin' in the house of blue light, Tutti Frutti was oh so rooty...). Αυτός ο στίχος είναι αναφορά στο τραγούδι "Good Golly Miss Molly" του Λιτλ Ρίτσαρντ, ενώ υπάρχει κι ένα τραγούδι από τη δεκαετία του '40 με τίτλο "House of Blue Lights", με συνθέτες τους Ντον Ρέι και Φρέντι Σλακ, σε εκτέλεση της Έλα Μέι Μορς, ενώ την ίδια χρονιά διασκευάστηκε από τις The Andrews Sisters. Η αρχική εκτέλεση έφθασε στο # 8 του Billboard και η διασκευή στο # 15. Το τραγούδι του Λιτλ Ρίτσαρντ πιθανόν να αποτελεί αναφορά στο εν λόγω κομμάτι. Πέραν του τίτλου του άλμπουμ των Deep Purple, δεν υπάρχει κάποια περαιτέρω σχέση με τα τραγούδια αυτά, απλά είναι δείγμα της μεγάλης αγάπης και εκτίμησης του τραγουδιστή Ίαν Γκίλαν στους ροκ εντ ρολ τραγουδιστές της δεκαετίας του '50.

Εμπορική επιτυχία

Η εμπορική επιτυχία του δίσκου ήταν μεγάλη, αν και δεν έφτασε στο επίπεδο του "Perfect Strangers". Το άλμπουμ ανέβηκε στο βρετανικό Top-10 και την κορυφή των τσαρτ στη Γερμανία, τη Σουηδία και τη Φινλανδία, ενώ γενικότερα μπήκε στο Top-20 σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Επίσης, ανέβηκε στο # 9 στην Ιαπωνία και το # 34 στις Ηνωμένες Πολιτείες και μπήκε στο Top-40 στην Αυστραλία. Έχει βραβευθεί ως ασημένιος δίσκος στη Μεγάλη Βρετανία και χρυσός στον Καναδά και την Ελβετία.

Παράλληλα, το σινγκλ του "Call of the Wild" μπήκε στις χαμηλές θέσεις των βρετανικών και ολλανδικών τσαρτ.

Η περιοδεία του δίσκου

Η περιοδεία για την προώθηση του "The House of Blue Light" ξεκίνησε με τρεις εμφανίσεις στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας στα τέλη Ιανουαρίου του 1987. Συνέχισαν με οκτώ εμφανίσεις στη Γερμανία, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια του Φεβρουαρίου περιόδευσαν στην Ευρώπη περνώντας από την Ελβετία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και τη Σουηδία. Στις 3 και 4 Μαρτίου πραγματοποίησαν δύο εμφανίσεις στο "Wembley Arena" του Λονδίνου, συνεχίζοντας στο Εδιμβούργο στις 6 και στο "NEC" του Μπέρμιγχαμ στις 7 και 8 Μαρτίου.

Το αμερικάνικο κομμάτι της περιοδείας ξεκίνησε από το "Civic Centre" του Πόρτλαντ στις 16 Απριλίου 1987, με το συγκρότημα να δίνει 27 συναυλίες μέχρι τις 30 Μαΐου. Η περιοδεία ολοκληρώθηκε με δέκα συναυλίες από τις 19 Αυγούστου μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου 1987, στη Φινλανδία, τη Νορβηγία, την Αυστρία, τη Γερμανία και την Ιταλία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας, ηχογραφήθηκε το ζωντανό άλμπουμ "Nobody's Perfect", στο οποίο συμπεριλήφθηκε και η στούντιο επανεκτέλεση του κομματιού "Hush".

Τα τραγούδια

1. Bad Attitude (Blackmore, Gillan, Glover, Lord)
2. The Unwritten Law (Blackmore, Gillan, Glover, Paice)
3. Call of the Wild (Blackmore, Gillan, Glover, Lord)
4. Mad Dog (Blackmore, Gillan, Glover)
5. Black & White (Blackmore, Gillan, Glover, Lord)
6. Hard Lovin' Woman (Blackmore, Gillan, Glover)
7. The Spanish Archer (Blackmore, Gillan, Glover)
8. Strangeways (Blackmore, Gillan, Glover)
9. Mitzi Dupree (Blackmore, Gillan, Glover)
10. Dead or Alive (Blackmore, Gillan, Glover)

Κυκλοφορίες

• Στις 12 Ιανουαρίου του 1987 κυκλοφόρησε ο δίσκος "The House of Blue Light" σε μορφή βινυλίου και CD από την "Polydor" στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, από τη "Mercury" στην Αμερική και από την "Gong Records" στην Ουγγαρία.
• Τον Ιανουάριο του 1987 κυκλοφόρησε παγκοσμίως σε μορφή 7" βινυλίου και CD το σινγκλ "Bad Attitude" με το "Black & White" στη δεύτερη πλευρά.
• Τον Ιανουάριο του 1987 κυκλοφόρησε σε μορφή 7" βινυλίου και CD το σινγκλ "Call of the Wild" με το "Dead or Alive" στη δεύτερη πλευρά, στις Ηνωμένες Πολιτείες.
• Τον Ιανουάριο του 1987 κυκλοφόρησε σε μορφή 7" βινυλίου και CD το σινγκλ "Call of the Wild" με το "Strangeways" στη δεύτερη πλευρά, στην Ευρώπη.

Θέσεις τσαρτ

The House of Blue Light (άλμπουμ) Επίσημη κυκλοφορία: 12 Ιανουαρίου 1987 Χώρα Θέση Γερμανία 1 Σουηδία 1 Φινλανδία 1 Νορβηγία 2 Ελβετία 3 Ιαπωνία 9 Ηνωμένο Βασίλειο 10 Αυστρία 11 Ολλανδία 11 Ιταλία 15 Νέα Ζηλανδία 25 Ηνωμένες Πολιτείες 34 Αυστραλία 39 Καναδάς 51

Call of the Wild (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: Ιανουάριος 1987 Xώρα Θέση Ηνωμένο Βασίλειο 92 Ολλανδία 93

Βραβεία

The House of Blue Light (άλμπουμ)

• Ηνωμένο Βασίλειο (BPI Certification): Ασημένιος
• Καναδάς (CRIA Certification): Χρυσός
• Ελβετία (IFPI Certification): Χρυσός

Τα μέλη των Deep Purple

Το The House of Blue Light ηχογραφήθηκε από τη δεύτερη σειρά μελών του συγκροτήματος. Τα μέλη της ήταν τα εξής:

• Ίαν Γκίλαν - φωνητικά
• Ρίτσι Μπλάκμορ - κιθάρα
• Τζον Λορντ - πλήκτρα
• Ρότζερ Γκλόβερ - μπάσο
• Ίαν Πέις - τύμπανα

Πηγές

• The Complete Deep Purple, Michael Heatley, Reynolds & Hearn, 2005
• Deep Purple Past Concerts
• http://www.deep-purple.net/reunion/deep-purple-reunion-3.html
• The House of Blue Light - Deep Purple | Songs, Reviews, Credits | AllMusic
• Deep Purple - Classic Bands
• Deep Purple's official "history" (Archive) - Progressive Ears
• Sputnik Music, The House of Blue Light review
• www.rockpages.gr: Rock Pages - Archive.is
• Mitzi Dupree Lyrics
• DPAS Magazine Archive. Issue 33, January 1987 - Deep-Purple.net