Ζεύς

Αυτή η σελίδα μπήκε στον κατάλογο των κλίσεων που χρειάζονται έλεγχο.

Δείτε επίσης : Ζευς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ουσιαστικά μεταπλαστά
↓ πτώσεις	ενικός		ενικός		πληθυντικός
	Ζεύς μεταπλαστό		*Ζήν / Ζῆν
ονομαστική	ὁ	Ζεύς		Ζῆν	οἱ	Δίες Ζῆνες
γενική	τοῦ	Διός		Ζηνός	τῶν	Διῶν
δοτική	τῷ	Διῐ́		Ζηνῐ́	τοῖς	Δισῐ́(ν)
αιτιατική	τὸν	Δίᾰ		Ζῆνᾰ	τοὺς	Δίᾰς
κλητική ὦ!		Ζεῦ				Δίες
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'μεταπλαστά' όπως «Ζεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ζεύς < πρωτοελληνική *Dzéus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dyḗws. Συγγενή: μυκηναϊκή 𐀇𐀺 (diwos), σανσκριτική द्यु (dyú), λατινική Iovis, το *Iu- στο Iuppiter (Ζεῦ πάτερ), αγγλοσαξονική Tīw, χεττιτική 𒅆𒍑 (sius)^[1]

Ζεύς

(ελληνική μυθολογία, θεωνύμιο) ο Δίας, πατέρας ανθρώπων και θεών, κύριος του Δωδεκάθεου.
※ 4ος πκε αιώνας Αριστοτέλης, Φυσικής_Ακροάσεως, 198b
ἀλλ' ὥσπερ ὕει ὁ Ζεὺς οὐχ ὅπως τὸν σῖτον αὐξήσῃ, ἀλλ' ἐξ ἀνάγκης

⮡ Παῦε λέγων, μὰ τὸν Δία
Σταμάτα να μιλάς, μα το Δία

Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.
(για κολακεία) προσωνύμιο Συριακών βασιλέων όπως του Ξέρξη ή των ρωμαϊκών αυτοκρατόρων
(στους Πυθαγορείους) η μονάδα
(σε αναφορά άλλων θεών-βασιλέων) Άμμων, Βάαλ, Ωρομάσδης κ.ά.

θέμα Διο-

θέμα Ζην-

θέματα Διϝει- (στην κυπριακή διάλεκτο), Διει- ή Διι-

Ζεύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
Ζεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.