δεύτερος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δεύτερος	η	δεύτερα & δευτέρα	το	δεύτερο
γενική	του	δεύτερου & δευτέρου	της	δεύτερας & δευτέρας	του	δεύτερου & δευτέρου
αιτιατική	τον	δεύτερο	τη	δεύτερα & δευτέρα	το	δεύτερο
κλητική		δεύτερε		δεύτερα & δεύτερα		δεύτερο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δεύτεροι	οι	δεύτερες	τα	δεύτερα
γενική	των	δεύτερων & δευτέρων	των	δεύτερων & δευτέρων	των	δεύτερων & δευτέρων
αιτιατική	τους	δεύτερους & δευτέρους	τις	δεύτερες	τα	δεύτερα
κλητική		δεύτεροι		δεύτερες		δεύτερα
Οι δεύτεροι τύποι, λόγιοι, από την αρχαία κλίση.
Κατηγορία όπως «πλάγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δεύτερος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δεύτερος < δύο

δεύτερος, -η/-α, -ο αριθμητικό επίθετο

(τακτικό αριθμητικό) που ακολουθεί τον πρώτο και προηγειται του τριτου , που αντιστοιχεί στη θέση υπ' αριθμόν δύο (2)
⮡ ήρθε δεύτερος και καταϊδρωμένος

⮡ η κόρη μου πάει στη δευτέρα τάξη
κατώτερος σε ποιότητα ή τάξη
⮡ δεύτερης ποιότητας, δευτέρας διαλογής
(λαϊκότροπο) εφεδρικός, η λέξη εφεδρικός προτιμάται προς αποφυγήν παρανοήσεων

όπως

δεύτερος